Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1892, Side 80

78
uppvöðslusemi, svo vertu strangur og staðfastur í,.
að heimta lilýðni og auðsveipni. En ef' þú hegnir,
þá varast að beita þeim hegningum, sem óvirða eða,
skaða börnin á nokkurn hátt. En láttu elskuna sem
oftast ráða orðum þínum og gjörðum við börnin..
Ekkert er betur lagað til að bæta hinn spillta og
reisa hinn fallna, en að láta liann verða fyrir elsku
þeirrar sálar, sem hann hlýtur að álíta æðri og betri
en sjálfan sig. Ekkert auðmýkir drambsamt hjarta bet-
ur en þetta. Og ekkert bætir spillt barn betur en
þessi elska. Lát því ástarfaðm þinn standa opinn
öllum börnum, sem annars nokkuð vilja aðliyllast
þig. Reyndu allt sera þú getur, að venja þig á að
elska börn. Byrja með þvi að gleðja þau eitthvað;,
svo munu þau hænast að þér og þykja vænt uxnþig;,
þú munt gleðjast við sætleik elsku þeirra, og hún.
mun kenna þér að elska.
II.
Margir uppeldisfræðingar segja, að uppeldisregL
unum verði að haga eftir gáfnalagi, geðslagi og til-
hneigingum barnanna. Satt er þetta að mörgu leyti,
einkum hvað gáfnauppeldið eða fræðsluna sjálfa
snertir. En í siðferðislegu uppeldi gildir oftast liér
um bil hið sama. Elska, sannleikur og réttlæti á
við öll börn. Samt set eg hér nokkrar sérstakar
siðferðisreglur. Flestar eru þær samt fremur sprottn-
ar af hugmynd og hugsun en af verulegri reynslu,
því af slæmum börnum hef eg, sem kennari að
minnsta kosti, ekki liaft að segja. Játa eg því mjög
fúslega ófullkomleik þeirra, og bið þess, að aðrir
komi með réttari og betri reglur.
Vertu bliðurvið þrálynt barn; dugi það eigi, þá.
i