Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1892, Qupperneq 98

96
fáir skólar gáfu henni gaum að þessu sinni. En
vonandi er hún mjór mikils vísir.
Skólar vorir vinna mjög eptirlitlítið af hálfu
hins opinbera, og bauka svo að segja hver í sínu
horni, án nokkurrar verulegrar samvinnu, og vita
lítið hver af öðrum að segja. Þeir geta því lítið
grætt hver á öðrum eða fræðzt um hag liver ann-
ars. En slíkar sýningar sem þessi, gefa einkar hent-
ugt og gott tækifæri til að bera sig saman og kynn-
ast hver öðrum, en utn leið fer ekki hjá því, að
menn vakni til umhugsunar um ýmislegt skólum
viðvíkjandi, og hafi þannig beinlínis eða óbeinlínis
gagn og uppbyggingu af þvi, að bera sig saman.
Frá lcvennaslcólunum var sýnt talvert af saum-
uðum munum og saumaskapar- sýnishornum: fata-
saumur og ýmisskonar útsaumur; frá kvennaskólan-
um á Ytriey þar að auki nokkrar teiknunar- æfing-
ar, og frá Vinaminnisskólanum iítið sýnishorn af trje-
vinnu. Þá daga, sem sýningin var opin fyrir al-
menning, komu eigi allfáir til að skoða vinnuna, og
mun það almennt álit þeirra, sem skyn bera á, að
vinnan hafi yfir höfuð verið vel af hendi leyst, og
borið vott um, að kennsla í skólunum sje góð. Það
er varla efamál, að þessi lofsverði áhugi kvenna-
skólanna á því að taka þátt í sýningunni, þó að í
smáum stýl væri i þetta sinn, muni vekja athygli
góðra manna á viðleitni þeirra, og auka álit skól-
anna í augum allra þeirra, sem meta kunna góð
vinnubrögð, af hverju tagi sem eru.
Frá barnasTcólanum í Reykjavílc voru sýndar
skrifæfingar og rjettritunaræfingar, og bar livort-
tveggja vott um góða kennslu og góðar framfarir.
Mátti sjá dæmi þess, að 10 vetra drengir skrifuðu mjög
laglega rithönd, og sumir höfðu enda skrifað rjettrit-
unaræfingar við síðasta vorpróf rjett og gallalaust.
Álialdasýning skólastjóra Mortens Hansens var
mjög lagleg og talsvert fjölskrúðug. Einkum voru
það áhöld til að kenna með landafræði og náttúru-
fræði.