Morgunn - 01.12.1960, Qupperneq 41

MORGUNN
119
niðurstöðu, þeirri, að við lifum eftir dauðann og að sam-
band er mögulegt á milli þeirra, sem horfnir eru af
okkar tilverusviði, og okkar, sem enn lifum á jörðunni,
ef skilyrðin eru fyrir hendi.
Aldrei virðast mennirnir hafa verið ákafari í leit sinni
að sannleikanum en á vorum dögum. Þeir þrá að fá svar
við hinum mikilsverðustu spurningum lífsins. Ein af þeim
er þessi: „Hvers vegna fæðumst vér hér á jörð, hver er
tilgangur lífsins, og hvað tekur við?“
Jarðlífið er í raun og veru stutt. Bernskan og æskuárin
líða skjótt og áður en varir taka þroskaárin við. Oft verða
erfiðleikar og barátta á vegi okkar. En brátt fara skugg-
arnir að lengjast, og það hallar að kvöldi. En óendanleg
eilífðin umlykur okkur, og við spyrjum: „Hvar vorum
við, áður en við fæddumst inn í þetta jarðlíf, og hvert
förum við, þegar því er lokið?“ Svar við þessum spurn-
ingum fáum við í hinni spíritisku kenningu. Hvers vegna
skyldum við þá halda áfram í blindni, þegar þekking á
þessum mikilsverðu málefnum er fyrir hendi og getur
hjálpað okkur til þess að ná háleitu takmarki?
Þegar ég hugsa um mitt eigið líf, finnst mér það hafa
verið snautt og innihaldslítið, þangað til ég kynntist spíri-
tismanum. Ég varð sannfærð um sannleiksgildi hans, þeg-
ar miðilshæfileikar mínir komu í ljós og þroskuðust.
Miðilsgáfan er hæfileiki, sem sumir eru fæddir með,
eins og öðrum er gefinn hæfileikinn til að teikna, yrkja
ljóð, leika á hljóðfæri eða að syngja o. s. frv. Það er hæfi-
leikinn til þess að geta séð, heyrt og numið hina andlegu
veröld, sem umlykur okkur. Mennirnir greina aðeins ör-
lítinn hluta af öllum þeim eterbylgjum, sem alheimurinn er
byggður upp af. Efnisheimurinn og hinn andlegi heimur
hafa ólíkan sveifluhraða. Hversu langt hefur ekki nútíma-
maðurinn náð í þekkingu sinni á efnisheiminum? Með
því að styðja á hnapp heima í stofunni okkar, getum við
séð og heyrt fólk í fjarlægum löndum, ef við aðeins still-
um á rétta bylgjulengd. En heila sums fólks er hægt að