Morgunn - 01.12.1966, Qupperneq 60

138
MORGUNN
elþiljum. Þér sjáið það nákvæmlega eins og það hefur verið
siðan á tíma Sergiusar prests, en það var hann, sem á að hafa
byggt þennan hluta hússins. Ýmsir prestar hafa búið hér eft-
ir hann, alla sína ævi, aðeins einn hvarf héðan á brott.
— Það var Stoltz prestur, sagði frúin, — hann var sá
fyrsti, sem heyrði bankað ofan i loftsgólfið þar.
— Sussu, sagði presturinn og leit aðvarandi til konu sinn-
ar, — hvers vegna ættum við að gera þreyttum gesti okkar
geig, rétt fyrir háttatímann? Hér er gamla sögu að segja,
já, Stoltz hefur skrifað hana nákvæmlega í dagbókina, ég
hef sjálfur lesið það.
— Heyrið mig, mælti ég, — er óháttvísi að biðja um að
fá að heyra þá sögu. Ég hef áhuga á gömlum sögnum. Og
ekki er ég svo þreyttur, að ég þoli ekki að heyra hana.
Prestsfrúin leit til manns síns og hann kinkaði kolli. Og
meðan kvöldhúmið færðist yfir, sagði frúin söguna:
— Mörg, mörg ár eru liðin, síðan Stoltz var hér prestur.
Það var áður en nýja álman var byggð, en hér stóðu fleiri
smærri hús í kring, sem nú eru horfin. Stoltz var ljúflyndur
maður, sóknarbörnin elskuðu hann; þau góðu hjón áttu fjór-
ar ungar dætur. Fólk sagði, að presturinn bæri ekki áhyggj-
ur, nema á einu sviði: Hvernig hann ætti að útvega dætrum
sínum eiginmenn. 1 þá tíð var það talið næstum því óham-
ingja, að verða gömul jómfrú, og hérna í sveitinni var heldur
fátt um biðla, sem hæfðu prestsfjölskyldunni. Vegna þess,
og hins líka, að hafa nokkurt fólk að umgangast, stunduðu
prestshjónin heimboð og annað félagslíf af áhuga, bæði sum-
ar og vetur. Svo var það einn dag, að þau höfðu heimboð í
uppskeruveizlu, margt fólk kom í boðið, þar á meðal nokkrir
stúdentar, ungur kennari, læknirinn og ýmsir fleiri. Prest-
setrið bergmálaði allt af gleðihljómum æskunnar; ungu dæt-
urnar flugu um í ljósum sumarkjólum, hver með sinn bezta
félaga. Fallegar stúlkur, allar fjórar, en Anetta, sú yngsta,
bar af hinum. Ungur lagastúdent varð svo bálskotinn í henni,
að hann gleymdi bæði að borða og sofa. Ætli presturinn hafi
ekki mátt vera glaður, biðill á næsta leiti!