19. júní - 19.06.1980, Side 66
Þær mæta betur.“ Jóhanna Sigurðardóttir alþingismaður.
Áhrif kvenna
Framh. af bls. 8.
sjálfar en ekki verið sóttar eins og
áður var. Eins held ég að það sé
mjög mikilvægt fyrir konur að fá
úr því skorið hvar þær standa, vita
hver stuðningur þeirra er, þó hann
sé ekki eins og best væri á kosið. Þar
er þó eitthvað til að fóta sig á, og
vinna að því að bæta.
Dagbjört: Eg held að prófkjör
hafi verið jákvæð yfirleitt fyrir
konur og er þeirrar skoðunar að
konur hafi þar meiri möguleika en
með öðru fyrirkomulagi. En þarna
veltur á miklu hvernig fram-
kvæmdin er.
Soffía: Eg held að miðað við að
fá fleiri konur inn á þetta svið þurfi
vissa forvinnu konum til
stuðnings. Það þarf að kynna þær,
ýta þeim fram og standa á bak við
þær. Ef verið er að fá konur fram
innan flokkanna er skynsamlegt að
koma sér saman um ákveðnar per-
sónur og standa svo duglega að
baki þeim til að tryggja þeim ár-
angur.
Dagbjört: Þarna gæti samstaða
kvennanna komið til skjalanna.
Erna: Ég held að þá séum við
farnar að skammta okkur bara
64
konum vissa formúlu eða kvóta-
kerfi sem tekur mið af fordómum
sem við þurfum að vinna gegn og
viðhöldum þeim þannig á vissan
hátt. Eg varð mjög vör við að kon-
ur í prófkjörsbaráttu virtust líta
eingöngu á konurnar sem keppi-
nauta sína. Það var líka talað um
að konurnar hafi verið of margar
og unnið hver gegn annarri þess
vegna. En hvernig getum við talað
um að það þurfi að vera margar
konur tilbúnar í slaginn ef við ætl-
um aðeins að skammta okkur 4—5
á móti karlahópnum?
Rannveig: En var ekki talað um
að karlmennirnir hafi tekið frá
konunum eða öfugt, eða að þeir
hafi verið of margir?
Dagbjört: Eða þeir dregið fylgi
hver frá öðrum. Það hefði þó verið
sanni nær.
Erna: En hvað um kosningabar-
áttuna sjálfa. Hvað finnst ykkur
um þá aðferð sem stundum hefur
orðið vart að konur ganga mjög
fyrir því að þær séu konur, eigin-
lega eins og einni meginforsendu
fyrir því að þær eigi erindi.
Dagbjört: Sumir gera þetta, aðrir
varast það alfarið.
Rannveig: Þetta er nú vandmeð-
farið.
Soffía: Maður kýs konu fyrst og
fremst af því hún er hæf og í því
tilviki að hennar skoðanir og við-
horf falli saman við manns eigin.
Mér finnst það líka út af fyrir sig rétt
ef um tvo einstaklinga, karl og konu
er að ræða sem maður telur
álíka hæf, að konan sé kosin, þó
ekki sé til annars en að jafna metin.
Það er búið að gera nógu mikið af
því að kjósa karla vegna þess að
þeir eru karlar. Þá er bara ekki
spurt þannig.
Dagbjört: Mér finnst skilyrðis-
laust að ef um er að ræða tvo ein-
staklinga og jafnhæfa að þá skuli
konan kosin.
Erna: Nú hefur verið gripið til
þess víða um lönd að setja í lög eða
reglugerðir forréttindi vissra þjóð-
félagshópa í því skyni að bæta upp
þar sem talið er að á hallist í rétt-
indum þeirra, svo sem um inn-
göngu í skóla, um stöður o. fl.
Finnst ykkur koma til greina að
setja einhverjar slíkar reglur hér
fyrir stjórnmálaflokkana um t. d.
ákveðinn kvóta kvenna á listum
hjá þeim? Við getum sagt 50:50?
Soffía: Eg óttast nú að svona
lagað væri erfitt í framkvæmd og
ótal leiðir yrðu til að fara i kringum
þetta. Það er fyrst og fremst hug-
arfarsbreyting sem vantar. Við
höfum jafn mikið við þessa gömlu
fordóma að stríða þrátt fyrir svona
lagasetningu. Þessi mál verða að
ávinnast. Það er einnig hætta á að
lagasetning á borð við þessa kynni