Sameiningin - 01.09.1920, Blaðsíða 14

frjálsliugaðri en samlandar lians yfir liöfuð. En ekki
var hann þó sinnulaus um stjórnina fremur en Hallgrím-
ur Pétursson. Báðir mótmæltu víða með sterkum orð-
um kúgun og rangsleitni höfðingjanna. En þar eru þeir
að átelja syndir, sem þjónar Drottins, en ekki að tala
gegnVfugri stjórnarstefnu, eins og þjónar eða leiðtogar
almennings.
Lýðveldisliugsjónin ruddi sér ekki til rúms í Norður-
ólfu fyr en eftir stjórnarbyltinguna frönsku; og er því
varla rétt að kasta þungum steini á Hallgrím prest eða
Jón biskup fyrir það, þótt hvorugur seildist út fyrir um-
heim sinn og verkahring í istjórnmálunum.
Jóni Yídalín er lýst á þessa leið í söguriti frá
átjándu öld : *)
“Vídalín var prýðis-vel gefinn um alla liluti, bæði til
líkama og sálar; hóflega vaxinn og limaður vel, fríður
sýnum en þó karlmannlegur; augun leiftrandi, fjörleg og
gáfuleg; mildur og þýður í umgengni hversdaglega;
ljúflyndur, en laus við flysjungshátt; gestrisinn, ör á fé
og hjartagóður, einkum við nauðstadda og fátæka, og lét
hann þá aldrei synjandi frá sér fara; hélt sig látlaust að
vistum og klæðaburði, en forðaðist alla hégómadýrð og
allan kotungshátt. En væri hann reittur til reiði vín-
•drukkinn, og helzt er hann átti orðstað við þrætugjarna
menn eða þvergirðinga, þá slepti hann sér stundum meir
en þurfa þótti.----Hann var vel að sér í flestum grein-
um heimspekinnar; lagði mikla stund á grísku og latínu,
en meiri þó á guðfræði, skáldmæltur vel—og ræðumaður
engum síðri.”
Um síðasta atriðið efast víst fáir, sem lesið hafa
“ Jónsbók.
Kona Vídalíns var Sigríður, dóttir Jóns biskups
Vigfússonar á Hólum. Hún var skörungur á sína vísu,
ráðsett, skapmikil og búkona með afbrigðum. Þau
eignuðust tvö börn, sem bæði dóu í æsku. Sigríður lifði
mann sinn í tíu ár.
) Kirkjusögu íslands á latínu, eftir Finn biskup Jónbson.