Sameiningin - 01.09.1920, Blaðsíða 66

288
fyrir söfnuSinn, á þriöjudagskvöld, 24. ágúst. Töluöu þar þrír
prestar, þeir séra FriSrik, séra Hjörtur og séra Jónas. Samkoman
var vel sótt. Opinn t'úmálafundur var haldinn í sama húsi næsta
kvöld. Þar fluttu þeir erindi séra Jóhann, séra Jónas og séra Sig-
uröur Christopherson. Séra Rúnólfur las upp skrifaö erindi eftir
séra Adam, sem ekki gat verið á fundinum. Umræðuefnið var:
lcstur heiagrar ritningar.
Á prestafundinum var meðal annars rætt um þjóðernismálið.
Samlþyktu prestarnir í einu hljóði að þeir skyldu taka höndum saman
um það mál, og styðja af alhuga hverja heilbrigða hreyfing eða
starfsemi, sem til liðs gæti orðið vestur-íslenzku þjóðerni.
Séra Rúnólfur Marteinsson hefir tekið að sér að veita Jóns
Bjarnasonar skóla forstöðu næsta vetur. í orði hafði verið áður,
að hann legði það verk niður og tæki að sér fjáfsöfnun í þarfir
skólans. Séra Rúnólfur hefir átt miklum vinsældum að fagna meðal
almennings, síðan hann tók við starfinu. Auk forstoðumanns verða
við skólann tveir ágætir kennarar, ungfrúrnar Salóme Halldórsson
og May Anderson. Þrír menn hafa nú lofað sínum fimm hundruð
dölunum hver í byggingarsjóð skólans: Árni Johnson í Mozart, Sask.;
O. W. Olafson, ráðsmaður á Betel, og ónefndur maður í Minneota,
Minn.
“Drottinn hefir ekki látið mig svelta hingað til, og eg býst við,
að hann láti mig ekki líða hungur, það sem eftir er æfinnar.” Þessi
orð talaði nýlega sá maðurinn, sem lang-dægst laun hefir af öllum
prestum kirkjufélagsins, og eitthvert erviðasta prestakallið. Það er
séra Sigurður S. Christopherson. Orðin voru svar við þeirri spurn-
ing, hvernig hann gæti lifað við önnur eins kjör. Þau voru töluð
blátt áfram og í fullri hjartans einslægni; báru engan keim af sjálfs-
hóli, píslarvættis fjálgleik eða neinu þess háttar. Þó geta félags-
bræður séra Sigurðar, bæði lærðir og leikir, haft gott af að íhuga
þetta svar. Kirkjunni verður því betur borgið, sem almenningur
læ'ir betur að meta kosti þá, sem þar koma í ljós þrautseigjuna, fórn-
fýsina, traustið á Guði. Og embættisbræður séra Sigurðar, sem)
flestir eiga fult i fangi með að komast af við miklu bærilegri kjör„
eiga að læra það af honum að æðrast ekki né gefast upp, þótt þeir
verði að neita sér um margt í þessu árferði.
Að þessu sinni koma út tvö blöð af “Sam.” í einu — fyrir ágústt
og sept'ember. Október-blaðið kemur svo út í septemberlok, í sama
mund og september-blaðið væri prentað, ef haldið væri í sarna horíi
og áður með útkomuna. Sameiningin hefir oftast nær orðið síðbúim,
^>g ekki komist út fyr en í lok þess mánaðar, sem það og það blaið
var kent við. Með því að gefa nú út tvöfalt tölublað, kemst septena-
ber-blaðið út í býrjun mánaðar síns, og verður reynt að halda í
þvi horfi með blaðið eftirleiðis.