Búfræðingurinn - 01.10.1951, Blaðsíða 148

146
BÚFRÆÐINGURINN
gjöreyddir á fyrstu áratugum 19. aldarinnar. Síðan hefur hér-
aðið að mestu verið skóglaust, að undanteknum þeim leifum,
sem áður er getið í Leyningshólum.
Þau verkefni, sem Skógræktarfélag Eyfirðinga sneri sér þeg-
ar að, voru eins og að líkum lætur útbreiðslustarfsemi, og í
sambandi við hana fjársöfnun til sjóðmyndunar, er vera skyldi
undirstaða verklegra framkvæmda.
Þegar, er félagið hafði ráð á að hefja verklegar framkvæmd-
ir, var byrjað á því að friða gamlar skógarleifar og var það aðal-
viðfangsefnið, einkum fyrri áratuginn.
1932 var afgirtur reitur í Garðsárgili í Kaupangssveit. Þar
var dálítill birkigróður á stöllum í gilinu, sem af náttúrunnai
hendi Iiafði verið friðaður fyrir ágangi manna og dýra. Á gil-
barminum fóru birkiplöntur bráðlega að teygja sig upp úi
grasinu og nú hafa sumar þeirra náð um fjögurra metra hæð.
Dálítið af greniplöntum hefur verið gróðursett í þennan reit,
en þær eru ungar og láta lítið á sér bera enn sem komið er.
1934 var tekinn til friðunar reitur í landi Vagla á Þelamörk.
Þar var óverulegur birkigróður, sem fáir höfðu veitt athygli,
en nú eru birkihríslurnar þar orðnar það áberandi, að þær
dyljast engum, sem eitthvað líta í kringum sig, þegar þeir fara
póstleiðina, sem liggur um Þelamörkina. Þessi reitur hefur
fært mönnum sönnur á það, að friðunin ein nægir til þess, á
sumum stöðum, að upp geti vaxið samfelldur skógur. Þessi reit-
ur er nú undir umsjá Skógræktar ríkisins.
1936 var lagt í það stórvirki, að afgirða land meðfram firðin-
um andspænis Akureyri. Er það tveggja km. strandlengja aust-
an fjarðarins úr landi fjögurra jarða. Þar voru að vísu engar
skógarleifar, en framsýnir menn álitu staðinn hagkvæman til
jiess að vera framtíðar skóglendi fyrir Akureyri og nágrenni.
Byrjað var að gróðursetja í þetta land sama vorið og hefur
því verið lialdið áfram á hverju vori síðan. Er nú búið að gróð-
ursetja í það um 100 þúsund plöntur, þar á meðal töluvert af
barrplöntum. Hæstu birkihríslurnar höfðu náð þriggja metra
hæð síðastliðið sumar, en aðeins örfáar barrplöntur eru komn-
ar yfir einn m. á hæð.
Mikil sjálfboðavinna hefur verið lögð fram af Akureyring-