Frjáls verslun - 01.10.2002, Side 65

Þórólfur Arnason, forstjóri Tals: „Bernskujólin eru fyrir mér
blanda af hrútalykt um fengitímann og minningum um mikinn
snjó og erfiða fœrð við messusókn. “
Hrútalykt og messusókn
Þórólfur Árnason, forstjóri Tals, telur jólin alltaf vera tíma
endurhvarfs til liðinnar tíðar. „Bernskujólin eru fyrir mér
blanda af hrútalykt um fengitímann og minningum um
mikinn snjó og erfiða færð við messusókn. Eg ólst upp sem
prestssonur í sveit frá fjögurra ára aldri og man því fyrst eftir
jólum í sveit. Borgarbörnum dagsins í dag þarf að segja að
fengitími sauðfjár heijist um 17. desember, til þess að blessuð
lömbin komi nú í heiminn á réttum tíma, upp úr 7. maí. Þetta
er að minnsta kosti það tal sem var á ánum á Snæfellsnesi
fyrir um 40 árum, því hefur vísast verið hnikað til með
nútímaaðferðum eins og öðru,“ segir Þórólfur.
„Mikilvægasta starfið í desemberlok var að sjálfsögðu að
halda fénu undir hrútana, því það var gert með vísindalegri
nákvæmni, grár hrútur settur á gráa kind o.sfrv. Nú fá víst
hrútarnir að lemba að vild í sjálfgöngu með fénu. Afi minn var
sá sem oftast stýrði málum um fengitímann, því það er nú
einu sinni svo að það sem er líkt með hrútum og prestum er
að annir eru miklar um jólin. Eg fylgdist með „hnykknum",
tók hrútinn af og bókaði.
Oftast var sofið fram undir hádegi, eftir mikinn bókalestur
um jólin, birtan nýtt í ijárhúsunum og síðan tekið til við
góðgerðir þegar heim var komið. Við borðuðum yfirieitt ijúpur
á aðfangadagskvöld, stundum kjúkling, og aðra jóladaga var
hefðbundið að hafa hangikjöt, svínslæri og fleira góðgæti.
Mamma bakaði nokkrar smákökutegundir og fígúrukökur
sem við kölluðum krakkakökur, við fengum að mála þær.
Omissandi var að taka kúfaða skál af smákökum með mjólkur-
glasi í rúmið og lesa góða bók fram undir morgun.
Við spiluðum mikið, bæði við afa og ömmu og eins komu
stundum gestir til að spila vist.
Það var því nokkur munur á þegar ég, ásamt Margréti
konu minni, upplifðum jól á stúdentagarði í Kaupmannahöfn á
námsárum okkar þar fyrir rúmum tuttugu árum. Nálægt 10
manns fóru ekki til síns heima um jólin, nokkrir Færeyingar,
við tvö og nokkrir Danir sem ekki bjuggu við þær ijölskyldu-
aðstæður að geta verið heima við. Þarna var gert vel í mat og
drykk, gleðskapur mikill og langt frá þeirri jólahelgi og frið
sem ég hafði vanist sem barn. Það var svo sem ágætt líka.“ H3
JÓLASTEIKIIM
Rjúpurnar hennar ömmu
að væru engin jól ef ekki væri fyrir rjúpurnar hennar
ömmu Sigurbjargar!" segir Helga Friðriksdóttir, fram-
kvæmdastjóri markaðssviðs hjá Olís. „Eg hreinlega þekki
ekkert annað því að amma hefur alltaf haldið jólin fyrir ijöl-
skylduna, svo að ég var rétt sex mánaða þegar ég fékk fyrstu
rjúpuna eða réttara sagt rjúpustöppuna. Uppskriftin: Ekki til
á blaði, byggð á 65 ára reynslu ömmu, og hún er enn að.“
„Þegar ég og maðurinn minn, Knútur, erum búin að
koma stelpunum í háttinn eftir vel heppnað aðfangadags-
kvöld hjá ömmu hefst lesturinn. Þá kveikjum við á kertum
og fáum okkur jólarauðvín og lesum til skiptis jólakortin
hvort fyrir annað. Og keppumst svo við að geta hver eigi
skriftina og textann í kortinu hverju sinni. Svo kórónar allt
að vera á náttfötunum allan jóladag og lesa jólabókina með
snakkskál fulla af rjúpukrikum," segir Helga. 33
Helga Friðriksdóttir, framkvœmdastjóri markaðssviðs hjá Olís. „Svo
kórónar allt að vera á náttfótunum allan jóladag og lesa jólabókina
með snakkskál fulla af tjúþukrikum."
65