Frjáls verslun - 01.10.2002, Side 106

Elísa Jónsdóttir, eigandi Gallerís Listar. „Eg hugsa að dvölin í Berkeley hafi verið lærdómsríkasti tíminn
því að keramikkennararnir voru margir þekkt nöfn í listaheiminum. Þetta voru menn sem komu kannski
bara í viku til hálfan mánuð til að kenna okkur, menn sem maður sér í flestum listablöðum, “ segir hún.
Mynd: Geir Olafsson
FÓLK
til að byija með í næsta húsi,
Skipholti 50B, en flutti svo í
stærra húsnæði að Skipholti
50D,“ segir Elísa.
Rekstur gallerísins gekk
vel strax frá upphafi. Fyrstu
árin starfaði Elísa ein í gallerí-
inu en fékk til sín aðstoð á
fimmtudögum og föstu-
dögum. Nú eru hátt í 80 lista-
menn, sem allir eru framar-
lega hver á sínu sviði, með
málverk, keramik og gler í
galleríinu og þrjár frábærar
afgreiðslukonur skiptast á við
að hjálpa Elísu við að sinna
viðskiptavinunum. „Við reyn-
um að veita góða þjónustu og
það er mjög mikilvægt að
fólki llði vel hér. Það er alltaf
erfitt að kaupa listaverk og þá
sérstaklega þegar þau eru
keypt í gjöf handa öðrum,“
segir hún.
Elísa Jónsdóttir,
Gallerí List
Efdr Guðrúnu Helgu Sigurðardóttur
W
Eg stofnaði þetta gallerí á
afinælisdegi Reykjavíkur-
borgar árið 1987. Fyrir-
tækið varð því 15 ára í ágúst.
Eg átti heima erlendis um
tíma, var i listaskólum og
kynntist svona starfsemi þar.
Eftir að við fluttum heim átti
að ferma dóttur mina og ég
vildi gefa henni málverk en
fann engan stað þar sem ég
gæti skoðað slíkt nema fara
heim til listamanna. Mér
fannst það óþægilegt. Ef
maður fann ekkert við hæfi
þurfti maður að þakka fyrir sig
og fara út án þess að kaupa
nokkuð. Eg var sannfærð um
að fleiri væru sömu skoðunar
og taldi að það vantaði sárlega
gallerí,“ segir Elísa Jónsdóttir,
eigandi Gallerís Iistar.
106
Elísa hefur búið víða
erlendis og alls staðar hefur
hún reynt að sinna listinni,
bæði með því að sækja skóla
og námskeið og leggja stund á
eigin list í keramik og vatnslit-
un. Fjölskyldan bjó í Þýska-
landi um tíma, einnig í
Cambridge í Bretlandi. Árin
1970-1974 bjuggu þau í New
York og árið 1982 flutti fjöl-
skyldan til Berkeley í Kali-
forníu og dvaldist þar í eitt
skólaár. „Eg hugsa að dvölin í
Berkeley hafi verið lærdóms-
ríkasti tíminn því að þar voru
nær allir keramikkennararnir
þekkt nöfii í listaheiminum.
Þetta voru menn sem komu
kannski bara í viku til hálfan
mánuð til að kenna okkur,
menn sem maður sér í öllum
helstu listablöðum,“ segir hún.
Alkomin heim á níunda
áratugnum tók Elísa sig til og
stofnaði Gallerí Ost, sem er
nú elsta listmunaverslun
landsins. „Eg hafði sett upp
keramikverkstæði og starfaði
þar í nokkur ár en mér fannst
alltaf leiðinlegt að vera ein. Eg
var eiginlega alltaf að bíða efdr
rétta tækifærinu til að opna
mitt eigið gallerí. Eg var búin
að leita lengi að húsnæði
þegar ég fann þetta hús við
Skipholt. Eg beið í marga
mánuði eftir að það yrði til-
búið og fór svo strax og festi
mér það morguninn sem það
var auglýst. Margir héldu að
staðsetningin væri kolvitlaus
því að þetta væri ekki Lauga-
vegurinn en það var ekki rétt.
Þarna voru næg bílastæði og
engir stöðumælar. Viðskipta-
vinunum fannst þægilegt að
stoppa og lita inn. Galleríið var
Markaðurinn með lista-
verk og listmuni hefur breyst
mikið frá því Gallerí Iist hóf
starfsemi sína. Fyrir 15 árum
voru listaverk einna helst
keypt í afmælisgjafir en ekki í
fermingargjafir, skírnargjafir
og útskriftargjafir. Það hefur
gjörbreyst. Þá hefur galleríið
einnig breytt aðstöðu lista-
mannanna. Áður fyrr störfuðu
þeir í kjöllurum og bílskúrum
úti í bæ og höfðu litla aðstöðu
til að selja verk sín eða fylgjast
með listinni hjá öðrum. í dag
vinna margir málverk og list-
muni eingöngu fyrir Gallerí
Iist og allir geta komið inn og
skoðað það sem er á boð-
stólum. Það er mikil gróska í
íslenskri list og hún er alls-
staðar til sóma, bæði falleg og
vönduð, og Islendingar eru
sérlega listhneigð þjóð. S3