Morgunn - 01.12.1984, Blaðsíða 103

ÉG VAK ÞBÆLL í FYRRA LÍFI
177
komast lifandi í gegnum þennan uppskurð. Það var þá
sem ég hét því að ef hún læknaðist mundi ég snúa mér frá
verkfræðistörfum mínum og helga líf mitt miðilsstarfinu.
Ég á mér verndara sem er ekki þessa heims og honum
lofaði ég þessu. Uppskurðurinn tókst kraftaverki næst og
konan mín lifir við góða heilsu í dag. Ég hef reyndar ekki
unnið svo mikið sem lækningamiðill þó að ég hafi komið
nærri því. Mest geri ég af því að skoða árur fólks sem um
það biður og reyni að leiðbeina því í gegnum þær upplýs-
ingar sem árurnar veita mér. Þannig sést það á árum
fólks hvaða hæfileika það hefur og það er þvi miður
þannig að ótrúlega margir eru ekki á réttri hillu í lífinu ef
svo má að orði komast. Þeir starfa með öðrum orðum ekki
við það sem þeim lætur best. Þannig fara oft ótrúlega
mikilir hæfileikar tiispillis og sá sem starfar ekki við það
sem honum er eiginlegt er eki nema hálfur maður. Ég vinn
líka svolítið við að prófa fólk sem telur sig vera með
miðils hæfileika og að leiðbeina því. Eins og ég sagði áðan
Þá þarf að þróa slíkt með sér og utanaðkomandi hjálp get-
ur ráðið þar úrslitum.
Þegar Thorsten var inntur nánar um þann heim sem
hann telur sig „sjá“ handan okkar þá svaraði hann því
þannig að hann liti á lífið sem hringferil. Við eigum okk-
ar fortíð og við eigum lika framtíð en við megum aldrei
gleyma því að við lifum fyrst og fremst hér og nú.“ Sjálf-
um finnst honum að hann hafi m. a. verið þræll í einhverju
fyiTa lífi og hann kennir stundum til í sárum eftir högg
svipunnnar. Mér finnst líka eins og ég hafi einhvern tím-
ann reynt að vera heilagri en ég er núna“ segir miðillinn
brosandi, „en mér tókst nú ekki alltaf vel upp hvað það
snerti.“
„Það að „sjá“ eða vera með „götóttan hjúp“, eins og
það er stundum kallað, getur bæði verið létt og leitt. Það
fer þó fyrst og fremst eftir afstöðu manns eða hvernig
uiaður er innstilltur. Þetta er þó ekkert til að hræðast og
ekki heldur neitt til að vera mjög heilagur yfir. IÉg reyni