Morgunn - 01.12.1984, Blaðsíða 76

150
MORGUNN
Hades.
Sálin fer nú inn á það svið, sem Myers nefnir Hades
eða millibilsástandið. Það samsvarar því, sem nefnt hefur
verið astralsviðið. Þegar eftir andlátið kemur stutt tíma-
bil, er mönnum finnst sem þeir séu að leysast sundur.
En ekki skulu menn setja þetta í samband við neina óþægi-
lega tiifinningu. Ég var mjög þreyttur, þegar ég fluttist af
jörðunni, segir Myers. Fyrir mig var Hades hvíldarstað-
ur, staður háifrökkurs og drungalegs friðar. Eins og menn-
irnir öðlast styrkleika af löngum og djúpum svefni, eins
safnaði ég mér þeirri andlegri og vitsmunalegri orku, sem
ég þyrfti á að halda, meðan ég dvaldist í Hades. Það fer
eftir eðiisfari og innræti hvers ferðamannsins frá jörð-
unni, hve áhrif hann hefur á hann ,þessi staður, eða þetta
ástand, á landamærum tveggja veralda.
Það er ekki nokkur vegur, segir Myers, að minnast
á tíunda partinn af þeim skilyrðum, sem hinn mikli fjöldi
nýlega látinna manna á við að búa í Hades. Hann segist
því aðeins ætla að rekja feril meðalmanns, sem lifað hefur
reglusömu lífi á jörðunni. Hann sér skyldmenni sín eða þá,
sem eru í sálrænum skyldleika við hann, og stundum á
hann tal við þetta fólk; en því næst er eins og sálin hvíli
sig, innan einhverrar blæju, í friði og ró. Að nokkru leyti
er hlé á meðvitundinni, en maðurinn sér í brotum atburði
síns liðna lífs. Ekki veldur það neinum ótta né óþægileg-
um tilfinningum. Hann horfir á þessar breytilegu sýnir
eins og maður horfir hálfsyfjaður á sólríkt landslag um
hásumarið. Sjálfur er hann utan við, dæmir um þann
mann, sem tekur þátt í þessum atburðum, dæmir sjálfan
sig með tilstyrk Ijóssins að ofan.
Það er allmikill munur á því, hver áhrif þetta tímabil
hefur á sálirnar; sumar muna varla neitt af því. Sumar
eru eins og of mikið utan við sig og of drukknar af frið-
inum og hvíldinni til þess að finna til ánægju eða sorgar,