Morgunblaðið - 21.12.2008, Síða 13

maður í knattspyrnu en fólk gerir
sér almennt grein fyrir. Það gerist
ekkert af sjálfu sér. Leiðin er löng
og þetta er harður heimur sem snýst
ekki bara um að mæta á æfingar og
leika sér í fótbolta. Álagið og kröf-
urnar eru miklar og svo bíða liðs-
félagarnir færis að hirða af manni
stöðuna standi maður sig ekki í
stykkinu. Það er bara hálfur sigur að
komast í liðið. Maður þarf að standa
sig á vellinum í sterkustu deild í
heimi þar sem gríðarlegir fjármunir
eru í húfi. Að ekki sé talað um stoltið.
Ég þekki marga leikmenn sem höfðu
meiri hæfileika en ég en hafa því
miður ekki náð alla leið.“
Þegar ég bít eitthvað í mig...
Hann kveðst hafa bitið í sig sem
ungur drengur á Siglufirði að verða
atvinnumaður í knattspyrnu. „Ég
fékk fótboltabakteríuna ungur að ár-
um og hef allar götur síðan verið að
setja mér markmið. Þegar ég bít
eitthvað í mig er ekki svo auðvelt að
fá mig ofan af því. Auðvitað gat ég
aldrei verið viss um að þetta gengi
upp en ég var alltaf staðráðinn í að
reyna. Það er alltaf betra að sætta
sig við orðinn hlut hafi maður lagt
sig allan fram. En hingað til hefur
þetta gengið vonum framar og fyrir
það er ég ákaflega þakklátur.“
Þegar Grétar nær ákveðnu mark-
miði setur hann sér jafnan nýtt og
háleitara markmið. Þannig hefur
ferill hans verið. Eitt af fyrstu mark-
miðunum var að leika með meist-
araflokki. Því náði Grétar rétt kom-
inn úr mútum, fimmtán ára heima á
Siglufirði. „Þjálfararnir fundu fljótt
að ég var metnaðarfullur og tilbúinn
að leggja mikið á mig. Fyrir vikið
gerðu þeir miklar kröfur til mín.
Foreldrar mínir stóðu líka þétt við
bakið á mér, án þess þó að setja á
mig of mikla pressu. Ég hef alla tíð
verið heppinn að hafa gott fólk á
bakvið mig þegar taka hefur þurft
stórar ákvarðanir.“
Lengi býr að fyrstu gerð.
Grétar lék tvö sumur með KS í
neðri deildum Íslandsmótsins áður
en honum skolaði á land á Akranesi.
„Skaginn var með sterkt lið á þess-
um tíma og menn spurðu hvort ég
vildi ekki frekar fara í lið þar sem ég
ætti möguleika á að spila. Það við-
mót hvatti mig ennfrekar til dáða.
Ég bjó að því að hafa spilað í meist-
araflokki og vann mér tiltölulega
fljótt sæti í Skagaliðinu. Óli Þórðar
hikaði ekki við að henda mér út í
djúpu laugina. Fyrir það er ég hon-
um ævinlega þakklátur. Árin á Akra-
nesi voru í senn skemmtileg og lær-
dómsrík.“
Samhliða sparkiðkun sat Grétar á
skólabekk í Fjölbraut á Akranesi og
lauk þaðan stúdentsprófi. „Það kom
aldrei til greina að fara í atvinnu-
mennsku fyrr en ég væri búinn að
klára skólann. Maður verður að hafa
vaðið fyrir neðan sig.“
Þegar Grétar hafði sett stefnuna
út í heim varð hann aftur á móti fyrir
því óláni að slíta krossband í hné.
Þau meiðsli seinkuðu brottför hans
um ár. „Það er alltaf vont að meiðast
illa, ekki síst á þessum aldri, þá á
maður á hættu að missa jafnaldrana
fram úr sér. Ég þurfti að hafa veru-
lega fyrir því að koma mér á ról aftur
en það kom aldrei annað til greina en
að ná fullum bata og vinna upp tím-
ann sem fór til spillis.“
Lærdómsrík dvöl í Hollandi
Grétar hóf feril sinn sem atvinnu-
maður hjá Young Boys í Sviss árið
2004 en gekk nokkrum mánuðum
síðar til liðs við AZ Alkmaar. Hann
segir það hafa verið meðvitaða
ákvörðun að hefja ferilinn í smærri
deildum á meginlandinu. „Ég kaus
að byrja þar til að læra meira um
leikskipulag og bæta tæknina. Lík-
amlega er ég mjög sterkur og alltaf í
góðu formi, þannig ég vissi að tækist
mér að bæta hinum þáttunum við
ætti ég góða möguleika á að komast
að hjá félagi í Englandi, Þýskalandi
eða Spáni. Það varð raunin.“
Eins og alþjóð veit hefur Grétar
átt fast sæti í íslenska landsliðinu
undanfarin misseri. Hefur leikið 29
landsleiki og skorað í þeim 4 mörk.
Grétar hefur komið sér vel fyrir í
Bolton ásamt eiginkonu sinni, Ma-
nuelu Ósk Harðardóttur, fyrrver-
andi fegurðardrottningu Íslands, og
tæplega fjögurra ára gömlum syni
þeirra, Jóhanni Grétari. „Við búum
skammt frá leikvanginum og æf-
ingasvæðinu og alveg við skólann
sem strákurinn er í. Þetta gæti ekki
verið betra. Fólkið hérna er ynd-
islegt og vill allt fyrir okkur gera.
Það er virkilega gott að búa í Bret-
landi.“
Sem frægt er skarst í odda með
Íslendingum og Bretum í haust
vegna hinna alræmdu Icesave-
reikninga. Grétar kveðst ekki hafa
orðið var við andúð af því tilefni. „Ég
held að Bretar geri sér alveg grein
fyrir því að hinn almenni Íslend-
ingur bar enga ábyrgð á banka-
hruninu heima. Mér hefur alla vega
ekki verið kennt um það. Liðsfélag-
arnir nýttu þó tækifærið og spaug-
uðu með þetta. Spurðu m.a. hvort
þeir þyrftu að efna til samskota fyrir
mig. En þeir hættu ekkert að gefa
boltann á mig í leikjum,“ segir hann
og hlær.
Með báða fætur á jörðinni
Kastljósið er skært í Englandi,
þar sem almenningur ber knatt-
spyrnumenn á höndum sér. Grétar
viðurkennir að athyglin sé meiri þar
en í Hollandi en er staðráðinn í að
láta hana ekki slá sig út af laginu.
„Það eru forréttindi að vera hérna
en maður verður að hafa báða fætur
á jörðinni. Daginn sem ég fer að líta
á það sem sjálfsagt mál að vera at-
vinnumaður í Englandi er ég búinn
að vera. Það er mikilvægt að gleyma
ekki uppruna sínum. Einu sinni var
ég bara lítill gutti með hor og slef að
horfa á fótbolta á Siglufirði.“
Annars segir hann sviðsljósið lítið
trufla sig. Það venjist og sé ekki
eins mikilfenglegt og margur held-
ur. „Ég les til dæmis aldrei umsagn-
ir um leiki í blöðum. Þær eru oft og
tíðum óttalegt bull, auk þess sem
það þarf ekki mann úti í bæ til að
segja mér hvort ég hef spilað vel eða
illa. Ég veit það sjálfur. Meðan
þjálfarinn heldur mér í liðinu er ég
líka í góðum málum.“
Félagaskiptaglugginn í Englandi
opnar um áramótin og í ljósi fram-
göngu Grétars undanfarið ár kæmi
ekki á óvart að önnur og stærri fé-
lög sýndu honum áhuga. Því fer þó
fjarri að hann sé farinn að pakka.
„Það er ótímabært að velta þessu
fyrir sér. Mér líður vel og gengur
vel hjá Bolton og á þessari stundu
kemst ekkert annað að en gera sitt
besta fyrir félagið. Ég veit hins veg-
ar að hlutirnir geta gengið hratt fyr-
ir sig í þessum heimi, eitt símtal og
einn flugmiði geta gjörbreytt öllu.
En þetta er miklu frekar undir fé-
laginu komið en mér sjálfum og
meðan ég heyri ekkert frá því ein-
beiti ég mér bara að því að spila hér
og njóta þess að vera kominn í bestu
deild í heimi.“
Lítill maður án fjölskyldunnar
Hann leggur líka áherslu á að
þetta sé ekki bara hans ákvörðun.
„Komi tilboð frá öðru félagi sem
Bolton sættir sig við þá mun ég setj-
ast niður með fjölskyldunni og vega
og meta hvort rétt sé að taka því.
Allar svona ákvarðanir tökum við í
sameiningu. Maður getur þurft að
hendast heimshornanna á milli með
engum fyrirvara og það er því eins
gott að fjölskyldan sé með í ráðum.“
Hann segir konu og barn raunar
hafa algjöran forgang í sínu lífi.
„Maður er ekki mikill maður án fjöl-
skyldunnar. Við stöndum í þessu
saman. Það er ómetanlegt að slappa
af í faðmi fjölskyldunnar og gleyma
álaginu sem fylgir vinnunni. Ma-
nuela sér um heimilið og við reynum
að verja miklum tíma saman. Þetta
er forréttindalíf í þeim skilningi að
vinnudagurinn er alla jafna stuttur
og maður hefur því góðan tíma fyrir
fjölskyldu og vini. Það er heldur
ekkert leyndarmál að starfið er vel
launað og við getum fyrir vikið leyft
okkur ýmislegt sem aðrir geta ekki.
Fyrir það erum við þakklát.“
Ekki þarf að spyrja um helsta
áhugamálið, það er vinnan, en hvað
skyldi Grétar Rafn bauka þar fyrir
utan. „Það er nú það,“ byrjar hann
hugsi. „Konan gaf mér gítar í brúð-
kaupsafmælisgjöf og það kemur gít-
arkennari hingað heim einu sinni í
viku. Það er aðalhobbíið þessa dag-
ana. Maður verður að hafa eitthvað
fyrir stafni þegar maður hættir að
spila fótbolta.“
Við nánari athugun kemur í ljós
að gítarnámið á sér aðdraganda.
„Flestir vinir mínir spila á gítar og
þegar við komum saman er gítarinn
látinn ganga. Ég var orðinn þreytt-
ur á því að hann skyldi alltaf hoppa
yfir mig en nú stendur það til bóta.
Ætli ég sleppi honum nokkuð þegar
ég fæ hann næst í hendur!“
Hjónin hafa líka mikið yndi af
kvikmyndum og Grétar segir enga
mynd framhjá þeim fara. „Svo
gagnrýnum við þær harðlega á eft-
ir.“
Ferill knattspyrnumanns er ekki
langur, flestir leggja skóna á hilluna
frægu vel fyrir fertugt. Grétar er
meðvitaður um það en hann verður
27 ára í janúar. „Auðvitað hugsar
maður í og með um framtíðina. Ég
er í ágætri aðstöðu til að leggja fyrir
og hef gert það. Aðalmálið í mínum
huga er að tryggja okkur sem fjöl-
skyldu. Mig langar að vera sem
lengst hérna í Englandi og vonandi
á ég allmörg góð ár eftir í boltanum.
Þetta starf er öðrum þræði ævintýri
og ég gæti vel hugsað mér að prófa
að spila í einu eða tveimur löndum í
viðbót áður en ég hætti, t.d. í
Bandaríkjunum eða einhverju fram-
andi landi eins og Sameinuðu arab-
ísku furstadæmunum. Við sjáum
til.“
Grétar viðurkennir að hann sé
ekki búinn að ákveða hvað hann vilji
taka sér fyrir hendur þegar ferl-
inum lýkur. „Ég er mjög ánægður
með að hafa klárað fjölbraut áður en
ég fór utan og það gefur mér ýmsa
möguleika. Sumir hafa spurt hvers
vegna ég sé ekki í námi með bolt-
anum núna en ég get fullvissað fólk
um að ég hef engan tíma til þess.
Álagið er það mikið. Ég setti á lagg-
irnar knattspyrnuskóla heima á Ís-
landi síðasta sumar og mun halda
áfram að byggja hann upp á næstu
árum. Það er verðugt verkefni. Síð-
an er alltaf möguleiki að fara út í
þjálfun eins og svo margir atvinnu-
menn hafa gert.“
Áhugamaður um pólitík
Grétar gerir stutt hlé á máli sínu
en vendir svo kvæði sínu alveg í
kross. „Síðan hef ég mikinn áhuga á
pólitík. Það eru ekki margir sem
gera sér grein fyrir því. Ég fylgist
vel með og hef mínar skoðanir á
hlutunum. Ég gæti líka hugsað mér
að vinna í sjónvarpi. Kannski verður
Guðni Bergs ennþá með þáttinn
sinn þegar ég hætti að spila. Fót-
boltinn breytist hratt og ég get
örugglega hjálpað gamla manninum
með þáttinn og komið með ný sjón-
armið,“ segir Grétar í léttum dúr.
Einmitt það. Lýst hefur verið eft-
ir nýju blóði í stjórnmálum á Íslandi
og við blasir að spyrja Grétar hvort
hann hafi einhver ráð fyrir þjóð í
nauð. „Kannski ekki bein ráð til að
fara eftir en að mínu viti er mik-
ilvægast að þjóðin standi þétt sam-
an við þessar erfiðu aðstæður og
leggist á eitt við uppbyggingu sam-
félagsins eftir bankahrunið. Við
megum öll líta í eigin barm, þjóðin
fór á fyllerí og þótt sumir hafi geng-
ið lengra en aðrir þjónar engum til-
gangi að benda á einhverja söku-
dólga öðrum fremur. En menn eru
auðvitað komnir á býsna mikið flug
þegar þeir fá Elton John í afmælið
sitt. Aldrei hef ég gert það, þótt það
væri örugglega gaman. En það hef-
ur ekkert upp á sig að velta sér upp
úr því sem er búið og gert. Við eig-
um miklu frekar að líta björtum
augum fram á við og leggja okkur
öll fram um að komast yfir þessa
erfiðleika. Öll él birtir upp um síðir.“
ennsku
Action Images
Sókndjarfur Grétar Rafn Steinsson skorar eftirminnilegt mark fyrir Bolton gegn Stoke City í ágúst síðastliðnum.
„Richard Cresswell var eitthvað að reyna að verjast þessu en það þýddi auðvitað ekkert,“ segir hann léttur í bragði.
13
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. DESEMBER 2008
Komið og heimsækið okkur
Allar verslanir
opnar
kl. 10-22
alla daga til jóla
❄
❄
❄
❄
❄
❄
❄❄
❄
Jól á Skólavörðustígnum