Morgunblaðið - 19.04.2009, Blaðsíða 47

Minningar 47
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. APRÍL 2009
Jón mágur minn,
Jóndi á Lambey, náði því að lifa lang-
an og farsælan ævidag og kveður nú
umkringdur fjölmennum hópi afkom-
enda og ástvina sem syrgja og sakna,
en eiga honum líka svo margt og mik-
ið að þakka.
Aðeins tæpt ár er frá því að kona
Jóns, Ragnhildur systir mín, kvaddi
hópinn sinn sem hefur þannig á
skömmum tíma orðið fyrir miklum
missi, en geymir með sér dýrmætar
minningar um mikilhæfa, samhenta
foreldra og elskusama og óbrigðula
fjölskylduforsjá.
Leiðir þeirra Jóns og Ragnhildar
lágu fyrst saman í Menntaskólanum á
Akureyri. Kaupmannssonurinn frá
Húsavík og prestsdóttirin úr Fljóts-
hhlíðinni náðu þar að kynnast, þótt
fjöll og firnindi miðhálendisins skildi
á milli heimkynna þeirra og æsku-
stöðva.
Síðan hélt Jón til höfuðstaðarins og
gat sér þar orð með göldrum Raf-
skinnu, með listaverkum sínum í sýn-
ingarglugga í Austurstræti, sem
vakti mikla athygli vegfarenda.
En skólakynnin gleymdust ekki. Á
nýársdag 1950 var haldin mikil brúð-
kaupsveisla á Breiðabólstað. Ungu
hjónin hófu þegar að undirbúa fram-
tíðarheimili með slíkum tilþrifum að
þau réðust í að reisa nýbýli frá
grunni, að öllum húsum og ræktun,
góðbýlið Lambey í Fljótshhlíð þar
sem þau bjuggu síðan við búsæld og
barnalán um hálfrar aldar skeið.
Óhætt mun að segja að Jón hafi
verið fjölhæfur og velvirkur í meira
lagi. Ungur var hann í fremstu röð
íþróttamanna á landsmótum UMFÍ.
Undravert þótti nágrönnum hans í
Fljótshlíð hvílíkur afburða sláttumað-
ur þessi kaupstaðarpiltur var með
orfi og ljá. Þá færni hafði hann raunar
þjálfað með því að slá lóðir og garða
Húsvíkinga í sumarleyfum sínum frá
skóla. Skotfimur reyndist hann og í
besta lagi og var oft ráðinn til refa-
veiða á afréttum. Rökvís var Jón og
reikningsglöggur og hafði hann ára-
tugum saman með höndum endur-
skoðun ársreikninga Mjólkurbús
Flóamanna svo og reikninga kirkna
og prófastsdæmis í Rangárþingi svo
nokkuð sé nefnt. Of langt yrði hér að
greina frá aðkomu hans að félags-
mála- og menningarstarfi innan sveit-
ar og utan, sýningarhaldi, kennslu,
búnaðarfélagi, Búnaðarþingi, leiklist,
rótarýklúbbi, bridgefélagi o.fl. Í
flestu var til hans leitað er vanda
þurfti til verka, enda kunnur að list-
fengi og smekkvísi.
Þakka vil ég mági mínum forystu
hans í sóknarnefnd Breiðabólstaðar-
kirkju þar sem hann sá um fram-
kvæmdir og fjárhag, ásamt meðhjálp-
arastarfi, með alúð og fyrirhyggju um
40 ára skeið. Þakklátur er ég honum
líka fyrir alla samhjálp, stuðning og
skilning sem aldrei hefur borið
skugga á.
Síðast en ekki síst ber að nefna
listamannsferil Jónda, sem hann
sinnti af kostgæfni meðfram öllu áð-
urnefndu. Myndir hans prýða veggi
og gleðja augu vítt um byggðir og
munu halda nafni hans á lofti. Í list
hans birtist samstilling sjónar, hugar
og handar með glæsibrag, ásköpuð og
eðlislæg, ekki tillærð eða tæknigerð.
Að leiðarlokum þakka ég mági
mínum, fyrir mína hönd og fjölskyldu
minnar, dýrmæta samfylgd og bið
Guð að blessa hann á nýjum brautum
lífs og listar – og allt og alla sem hon-
um voru kærir.
Sváfnir Sveinbjarnarson.
Í dag kveðjum við hann Jónda í
Lambey. Jóndi var giftur móðursyst-
Jón Kristinsson
✝ Jón Kristinsson,Jóndi, bóndi og
listamaður í Lambey í
Fljótshlíð, fæddist á
Húsavík 16. nóv-
ember 1925. Hann
lést á Kirkjuhvoli,
Hvolsvelli, 1. apríl
2009.
Útför Jónda fór
fram frá Breiðaból-
staðarkirkju í Fljóts-
hlíð 11. apríl sl.
ur okkar, Lillu, sem
lést fyrir rétt tæpu ári.
Margar eru þær
ljúfar æskuminning-
arnar frá dvöl okkar
systkinanna í Lambey
þar sem alltaf var gott
að koma og vel tekið á
móti öllum gestum.
Síðan þá er myndin af
Jónda ljóslifandi; í
bláum vinnugalla, með
sixpensara á höfði,
vindilsstubb í munn-
vikinu og glettnis-
glampa í augum. Enda
var stutt í kímnina hjá Jónda og hann
vanur að reyna að stríða okkur, yngri
kynslóðinni, góðlátlega þó og því allt-
af vel tekið. Minningarnar tengjast
líka fjölmennum samverustundum
við spilamennsku og spjall í stofunni í
Lambey sem og við heyskap og aðra
útivinnu. Á þeim árum var Jóndi bæði
að sinna bústörfunum og myndlist-
inni en síðar þegar árin færðust yfir
tóku aðrir við bústörfunum og Jóndi
gat einbeitt sér að málverkunum og
teikningunum. Jóndi setti á fót gallerí
á bæjarhlaðinu á Lambey, þar sem
hann sýndi myndir sínar og þangað
komu oft heilu hóparnir af fólki sem
var svo gjarnan boðið inn í kaffi á eft-
ir.
Skein yfir landi sól á sumarvegi,
og silfurbláan Eyjafjallatind
gullrauðum loga glæsti seint á degi.
Við austur gnæfir sú hin mikla mynd
hátt yfir sveit, og höfði björtu svalar
í himinblámans fagurtærri lind.
(Jónas Hallgrímsson)
Við vottum börnum Jónda, Gunn-
ari Rafni, Guðbjörgu, Þórhildi, Krist-
jönu, Sveinbirni, Kristni, Katrínu,
Þorsteini, Sigrúnu, og fjölskyldum
þeirra innilega samúð okkar. Minn-
ingin um góðan mann lifir.
Sæmundur og Þórhildur.
Byggði í Lambey býlið fríða,
bóndans dugur fréttist víða,
gerði kot að kostajörð.
Húsfreyjan er heiðurskona,
hún er drottning bjartra vona.
Börnin vel af Guði gjörð.
/-
Listmálari, landið kallar,
langt er þar til degi hallar.
Seint úr Jónda sumar fer. –
En er gott um vor að vaka,
velja liti, pensil taka.
Jökullinn í austri er. –
(P.E.)
Þessar ljóðlínur eru brot úr ljóði
sem faðir minn orti til Jónda vinar
okkar, í tilefni sjötugsafmælis lista-
mannsins á Lambey. „Sumarið“ hans
Jónda er liðið, liturinn í penslinum er
þornaður en Jökullinn er á sínum
stað. Jónda hef ég þekkt frá barn-
æsku en kynntist honum vel þegar
hann kenndi mér teikningu í Gagn-
fræðaskólanum á Hvolsvelli og með
okkur tókst órjúfanleg vinátta, þar
var ekkert kynslóðabil. Í skólanum
var Jóndi svo sannarlega einn af okk-
ur, hafði góða stjórn á liðinu, þó var
alltaf glatt á hjalla, skemmtileg
stemning og vinnugleði í teiknitímun-
um. Enn á ég myndir sem ég málaði í
skólanum sem hafa yfirbragð mynda
Jónda, enda held ég að hann eigi ófá-
ar pensilstrokur í þeim, þó „signat-
urinn“ sé minn. Það var alltaf stemn-
ing í kringum hann Jónda. Það var
stíll yfir karli í hvaða hlutverki sem
hann var í. Hann var einstaklega fjöl-
hæfur maður og í lífshörpu hans voru
óvenjulega margir strengir sem
mynduðu fjölbreytilegan óhefðbund-
inn samhljóm. Jóndi var án efa tölug-
leggsti listamaður landsins og þó að
víða væri leitað enda virtur skoðunar-
maður ársreikninga. Ógleymanleg
var heimsókn í gallerí listamannsins
með danska vini mína fyrir nokkrum
árum. Það var ekki við annað komið
en að ganga til stofu eftir að hafa
skoðað myndirnar í galleríinu. Þar
sem Ragnhildur bauð upp á kaffi,
með sitt einstaka vingjarnlega fas,
fallegu augu og smitandi hlátur. Eftir
að hafa fengið leiðsögn og útskýring-
ar á myndlistinni í stofunni tóku Dan-
irnir eftir smekklegum húsgögnum
sem voru hönnuð af þekktum Dana.
Jóndi brá sér frá, teygði sig í möppu
og tók fram reikninginn fyrir hús-
gögnum sem var frá 1955. Enn minn-
ast þessir vinir mínir þessarar heim-
sóknar að Lambey og töldu að
reikningshaldari, endurskoðandi og
listamaður gæti ekki rúmast í sama
manninum, alla vega ekki í Dan-
mörku. Þau sáu hann aldrei í með-
hjálparahlutverkinu í Breiðaból-
staðakirkju, forsetahlutverkinu í
Rótarý, leikarann, bóndann og uppal-
andann, eða í ýmsum forystuhlut-
verkum í félagsmálum.
Málverkin hans Jónda halda á lofti
minningu um framsækinn listamann
sem var djarfur að skipta um stíla,
hafði lengst af lífsvilja og glettni ung-
lingsins sem teiknaði auglýsingar í
Rafskinnu sem var nútímalegasta
auglýsingaform þess tíma og síðar
ráðsetta húmoríska listamanninn
sem ávallt lagði gott til málanna.
Minningin um hjónin í Lambey lifir í
börnunum þeirra og barnabörnum
sem eru einstaklega vel af Guði gjörð
eins og segir í ljóðinu hér að ofan. Jón
Kristinsson setti svo sannarlega svip
á samfélagið, lífið og tilveruna. Bless-
uð sé minning hjónanna í Lambey.
Ísólfur Gylfi Pálmason.
Kær vinur og Rótarýfélagi er lát-
inn en bjartar minningar um öðlings-
mann munu lifa áfram í huga okkar
félaganna. Enn einn af máttarstólp-
um klúbbsins í nær fjörutíu ár hefur
kvatt.
Margs er að minnast þegar litið er
yfir farinn veg samskipta okkar félag-
anna við þau sómahjón Ragnhildi og
Jónda í Lambey eins og hann var nú
jafnan nefndur. Við minnumst þeirra
samverustunda með söknuði og virð-
ingu. Flestar þeirra tengdust Rótarý-
klúbbi Rangæinga, við ræktun lýðs
og lands en það var einmitt eitt af að-
alsmerkjum Jónda, í kennslu, leiklist
og búskap. Hann var afar virkur fé-
lagi og tók mikinn þátt í störfum
klúbbsins og lagði ætíð gott til mál-
anna. Hann hannaði félagsfánann
okkar og gaf klúbbnum málverk og
teiknaði boðskort til eldri borgara
sýslunnar um langt árabil. Jóndi hef-
ur alla tíð verið sannur Rótarýfélagi
og ávallt starfað undir kjörorðum
okkar Rótarýmanna um manngildi.
Jóndi var gæddur miklum mann-
kostum, glaðlyndi og góðum gáfum.
Hann var velviljaður og vinfastur,
sannur Íslendingur og afar heilsteypt
manneskja. Hann kom til dyranna
eins og hann var klæddur og tjáði
skoðanir sínar umbúðalaust.
Að leiðarlokum þökkum við fyrir
áralanga vináttu, drengskap og sam-
skipti sem aldrei bar skugga á. Það
var okkur mikill heiður að fá að starfa
með Jónda og eiga við hann sam-
skipti. Öll voru þau á einn veg, hann
var traustur félagi, hreinn og beinn
og frá honum stafaði mikil innri hlýja.
Það voru forréttindi að kynnast hon-
um og minningin um góðan dreng lif-
ir. Fjölskyldur, ættingjar og vinir
kveðja nú mikilhæfan mann með
söknuði og þakklæti fyrir að hafa
fengið að njóta samvistanna við hann.
Við biðjum þeim Guðs blessunar og
vottum þeim okkar dýpstu samúð.
Við kveðjum með orðum annars fall-
ins Rótarýfélaga, Pálma Eyjólfs-
sonar, sem orti til Jónda á sjötugs-
afmæli hans:
Enn er Jón, sem ungur maður,
upplitsdjarfur, heill og glaður.
– Sólskinsbarn í sjötíu ár. –
Fyrir hönd félaga í Rótarýklúbbi
Rangæinga,
Sveinn Runólfsson.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, systir
og mágkona,
ERLA JÓNSDÓTTIR STENSBY,
Kristnibraut 101,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 7. apríl.
Útförin fór fram í kyrrþey, að hennar ósk, frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík 16. apríl.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki krabbameins-
lækningadeildar 11E fyrir frábæra umönnun.
Jón Stensby, Trude Skjærvik Stensby,
Felix Oliver Jónsson,
Fridtjof Stensby,
Trym Fridtjofsson Syverud,
Sigríður Sigurðardóttir,
Hilmar Jónsson, Helga Guðjónsdóttir,
Margrét Jónsdóttir, Sigurjón Einarsson,
Guðmundur Jónsson.
✝
Elskuleg frænka okkar,
GUÐRÍÐUR GUÐNADÓTTIR
frá Strönd,
Vestur-Landeyjum,
til heimilis að Álfaskeiði 64,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju þriðjudaginn
21. apríl kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hjalti Bjarnason, Guðrún Sigurðardóttir,
Guðni Einarsson, Særún Bjarnadóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGRÍÐUR SÍMONARDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
sem andaðist að kvöldi laugardagsins 11. apríl
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
21. apríl kl. 15.00.
Valgerður Kr. Gunnarsdóttir, Guðmundur S. Sveinsson,
Símon Á. Gunnarsson, Guðrún M. Benediktsdóttir,
Kristján Gunnarsson, Sjöfn Sigþórsdóttir,
barnabörn og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GEIRÞRÚÐUR BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Austurbyggð 17,
áður til heimilis
Tjarnarlundi 1,
Akureyri,
lést sunnudaginn 12. apríl.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 21. apríl kl. 13.30.
Árdís Björnsdóttir, Ingvar Þorvaldsson,
Anna Björnsdóttir,
Birna Björnsdóttir, Hólmgeir Valdimarsson
Smári Björnsson,
ömmu- og langömmubörn.