Morgunblaðið - 06.09.2009, Qupperneq 49

Minningar 49
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. SEPTEMBER 2009
✝ Ólöf Ólafsdóttirfæddist á Siglu-
firði 24. september
1925. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu í Neskaupstað
laugardaginn 29.
ágúst sl.
Foreldrar hennar
voru Ólafur Stefán
Einarsson, lög-
reglum., f. 24.12.
1902, d. 30.11. 1980 og
kona hans Steinunn
Ísaksdóttir hjúkr.k., f.
2.12. 1890, d. 17.12.
1962. Systkini Ólafar: Elva Ólafs-
dóttir, f. 11.3. 1930. Maki: Guðjón
Indriðason, f. 1937, d. 2004 og Jó-
hann Ísak Veigar Ólafsson f. 19.7.
1933, d. 28.8 1935. Hálfsystir Ólafar:
Fjóla Steinsdóttir, f. 15.10. 1916, d.
12.12. 1997. Maki: Lúðvík Jósefsson,
f. 1914, d.1994. Ólöf, jafnan kölluð
Lóló, ólst upp á Siglufirði. Hún vann
um skeið við verslunarstörf og um
tvítugt var hún einn vetur við nám í
Húsmæðraskólanum á Laugarvatni.
Ólöf giftist Ólafi Helga Jónssyni
húsgagnasm.m. 31. des. 1946. Hann
fæddist á Norðfirði 24.8. 1925. For-
eldrar hans: Jón Kristinn Baldvins-
son, f. 17.12. 1896, d. 23.9. 1938 og
Kristjana Sigríður Þorsteinsdóttir,
f. 1.6. 1900, d. 5.8. 1960. Fyrstu hjú-
a) Inga Sif, f. 31.7. 1968. Maki: Sig-
urþór Þórarinsson, f. 28.11. 1966.
Þau eiga 3 börn. b) Ólöf, f. 4.8. 1969.
Maki: Björn S Stefánsson, f. 15.3.
1968. Þau eiga 2 börn. c) Helga Haf-
dís, f. 8.5. 1975. Maki: Styrmir Freyr
Böðvarsson, f. 27.4. 1971. Þau eiga 2
börn. 4) Hugrún Helga, f. 26.1. 1951.
Maki: Sigurbjörn Jónsson, f. 23.8.
1953. Börn þeirra: a) Jón Ólafur, f.
5.6. 1977. b) Steinunn Salóme f. 23.6.
1980. Maki: Heiðar Már Ólafsson, f.
21.10. 1980. Þau eiga 2 börn. Áður
átti Hugrún Helga, dótturina Dag-
mar Helgu, f. 10.2. 1970. Maki: Tóm-
as Kárason, f. 29.8. 1965. Þau eiga 3
börn. 5) Kristjana Sigríður, f. 26.1.
1951. Maki: Walter Ketel, f. 11.7.
1952. Börn þeirra: a) Andreas Ólaf-
ur, f. 7.1. 1976. Maki: Elín Guð-
mundsdóttir, f. 6.1.1976. Hann á 1
son. b) Róbert Veigar, f. 20.4. 1980.
Maki: Inga Dröfn Sváfnisdóttir, f.
27.6. 1982. Þau eiga 2 börn. c) Hug-
rún Helga, f.14.10. 1982. Maki: Óð-
inn Ólafsson, f. 6.9. 1978. Þau eiga 2
börn. 6) Sólveig, f. 30.5. 1954. Maki:
Þorgrímur Ólafsson, f. 19.6. 1955.
Börn þeirra: a) Ólafur Helgi,f. 8.9.
1975. Maki: Linda Pálsdóttir, f. 1.3.
1977. Þau eiga 4 börn. b) Sólrún
Dröfn, f. 2.12. 1981. Maki: Georg
Salvamoser, f. 30.11. 1971. Þau eiga
3 börn.
Útför Ólafar var gerð frá Norð-
fjarðarkirkju, laugardaginn 5. sept-
ember síðastliðinn og fór athöfnin
fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Meira: mbl.is/minningar
skaparárin bjuggu
þau Ólöf og Ólafur
Helgi á Siglufirði og
þar fæddust öll börn
þeirra en árið 1955
fluttust þau með
barnahópinn til Nes-
kaupstaðar og bjuggu
þar upp frá því.
Börn Ólafar og
Ólafs Helga eru: 1)
Veigar Ísak, f. 24.3.
1947. Maki: Guðbjörg
María Kristjánsdóttir,
f. 23.6. 1948. Börn
þeirra: a) Hlynur f.
28.1. 1973. Maki: Þórhalla Andr-
ésdóttir, f. 30.11. 1973. Þau eiga 3
börn. b) Birkir, f. 4.1. 1987. 2) Jón
Kristinn, f. 2.12. 1948. Maki: Jó-
hanna Hrefna Ásmundsdóttir, f. 4.9.
1950. Börn þeirra: a) Ásmundur
Hálfdán, f. 5.5 1971. Maki: Ellen
Halla Brandsdóttir, f. 24.11. 1971.
Þau eiga 3 börn. b) Vilborg Elva, f.
29.7. 1974. Maki: Valdimar Her-
mannsson, f. 11.6. 1960. Hún á 2
börn. c) Fjóla Rún, f. 21.7. 1980.
Maki: Guðmundur Sigurðsson, f. 6.5.
1978. Þau eiga 2 börn. d) Helga
Kristín, f. 18.2. 1985. Maki: Brynjar
Kárason, f. 9.5. 1983. Þau eiga 1
barn. 3) Ólöf Steinunn, f. 31.10.
1949. Maki: Gísli Steinar Sig-
hvatsson, f. 29.11. 1943. Börn þeirra:
Nú er elsku hjartans mamma mín
dáin, sú besta sem nokkur dóttir get-
ur eignast. En þrátt fyrir mikinn
trega og söknuð þá finn ég fyrst og
fremst til þakklætis fyrir að hafa átt
hana að svona lengi. Ég veit að nú
hefur góður guð tekið á móti henni
þar sem englar passa hana og vernda.
Hún var svo einstaklega góð, skiln-
ingsrík og hjálpsöm og hafði alltaf svo
gaman af okkur krökkunum en oft
var mikið fjör á heimilinu.
Strax í upphafi varð ég mikil
mömmustelpa og veit ég að streng-
urinn sterki sem alltaf var á milli okk-
ar, hann slitnar aldrei.
Elsku hjartað mitt. Guð geymi þig og
verndi.
Nú ferð þú, mín móðir, til æðri heima,
þér fylgir mín ást, mín von og trú.
Ég veit að guð minn þig ætíð mun
geyma,
mín elskaða móðir….Ég kveð þig nú.
Sólveig Ólafsdóttir.
Elsku mamma.
Þá er þessu lokið, allavega að sinni.
Síðustu mánuðir voru þér erfiðir bæði
andlega og líkamlega. Andlega af því
að þú vildir ekki vera upp á aðra kom-
in og líkamlega þar sem þú varst orð-
in svo veik. Þú sem aldrei vildir vera
upp á aðra komin og ekki láta hafa
fyrir þér varðst að sætta þig við það
hlutskipti.
Ótal minningar hafa sprottið upp í
huga okkar undanfarna daga þar sem
við höfum hugsað um það sem við
gætum skrifað þér. Allar minningarn-
ar um þig eru góðar enda varst þú góð
og hlý manneskja.
Við minnumst síðustu samveru-
stundanna okkar hér í Neskaupstað
um verslunarmannahelgina þegar þú
og pabbi komuð með okkur í bíltúr og
við sýndum ykkur hvað bærinn var
mikið skreyttur. Svo fórum við inn á
Hámundastaði. Hvað þú hresstist
alltaf þegar við systurnar komum í
heimsókn
Elsku mamma, nú á kveðjustund
þökkum við fyrir hverja samveru-
stund með þér og fyrir allt sem þú
kenndir okkur. Minningarnar okkar
er mikill fjársjóður sem við munum
ávallt varðveita.
Elsku mamma. Við vitum að þú ert
komin á betri stað og þér líður betur,
allar þjáningar þínar horfnar. Við
kveðjum þig með margar góðar minn-
ingar í hjarta. Við vitum að þú vakir
yfir okkur og verndar.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Minning um góða móðir lifir.
Þínar dætur,
Hugrún Helga og Kristjana.
Elsku Lóló, nú er komið að kveðju-
stund. Við viljum þakka þér allar hlý-
legu samverustundirnar sem við höf-
um átt hér í Neskaupstað. Allar góðu
móttökurnar sem við og börn og
barnabörn fengum þegar við komum í
heimsókn að Hámundarstöðum og í
Breiðabliki eftir að þið Olli fluttust
þangað. Þú varst svo barngóð og
gafst þér svo góðan tíma til að tala við
börnin okkar og barnabörn.
Á kveðjustund viljum við þakka
tengdamóður okkar fyrir það sem
hún hefur gefið okkur. Munum við
minnast hennar með stórt hjarta og
góða sál
Megi tengdamóðir okkar hvíla í
Guðs friði.
Walter og Sigurbjörn.
Tengdamóðir mín, Ólöf Ólafsdóttir,
er látin, 83 ára að aldri. Mæt og góð
kona er fallin frá og hjá aðstandend-
um hennar ríkir sorg en umfram allt
söknuður því vissan um það að hún er
hvíldinni fegin eftir langvarandi og
erfið veikindi veitir nokkra huggun.
Rúmlega fjörutíu ár eru liðin frá
því að ég kom í fyrsta sinn inn á heim-
ili tengdaforeldra minna og undi mér
strax vel með þessari glaðværu og
samhentu fjölskyldu. Og það var
sannarlega oft glatt á hjalla á Há-
mundarstöðum og af margvíslegu til-
efni, afmæli, jól og páskar. Tengda-
móðir mín sá um veisluföngin af
alkunnri list og allt fram borið af
smekkvísi. Og svo brást það ekki, að
tengdafaðir minn settist við píanóið
og lék listilega af fingrum fram ýmis
sönglög og dægurflugur og auðvitað
tóku viðstaddir lagið.
Tengdamóðir mín var sátt og
ánægð með lífið og tilveruna í Nes-
kaupstað. Hún var lengst af heima-
vinnandi og gaf börnum sínum allan
þann tíma sem þau þurftu. Barnahóp-
urinn var stór og þurfti mikils við.
Tengdamóðir mín hafði flest á valdi
sínu sem prýddi góða húsmóður. Mat-
seld, bakstur, saumaskap og prjón
lærði hún af móður sinni og hús-
mæðranám á Laugarvatni forðum
daga reyndist notadrjúgt. Fé-
lagsstörf voru ekki ofarlega á blaði en
þó tók hún þátt í starfi kvenfélagsins
um tíma og af talsverðum þrótti og
einnig kom hún að starfi eldri borgara
og fannst það gefandi og skemmti-
legt.
Lóló tengdamóðir mín kom vel fyr-
ir, grönn og fremur lágvaxin, ljós yf-
irlitum og fríð sýnum. Að skaplyndi
var hún blíðlynd og lét ekki á því bera
ef henni þótti eitthvað miður fara.
Hún virtist í fyrstu hlédræg en við
nánari kynni viðræðugóð og oft hnytt-
in í tilsvörum. Það leyndi sér ekki að
börn hennar, tengdabörn og afkom-
endur allir mátu hana mikils og þótti
undur vænt um hana.
Aldrei fann ég þetta betur en þegar
fjölskyldan kom saman á ættarmót-
um og ekki síst þegar haldið var upp á
áttræðisafmæli þeirra hjóna.
Þá sat þessi hægláta kona við há-
borðið, að vanda vel til höfð en það var
metnaður hennar, silfurgrátt hárið
prýddi hana og andlitið ljómaði af
gleði og stoltið leyndi sér ekki þegar
hún virti fyrir sér stóran hóp afkom-
enda sinna. Og hún var miðpunktur-
inn, ættmóðirin og til hennar lá stöð-
ugur straumur. Það var eins og allir
viðstaddir hefðu sérstaka þörf fyrir
að votta henni virðingu og þakklæti
fyrir ástúð hennar og umhyggju.
Þessi væntumþykja og virðing af-
komendanna lýsir betur en mörg orð
eðlislægum mannkostum tengdamóð-
ur minnar. Að leiðarlokum þakka ég
órofa vináttu, gæsku hennar og vel-
vild. Blessuð sé minning hennar.
Gísli Steinar Sighvatsson.
Nú ertu farin frá okkur, elsku
amma mín, og verður þín sárt saknað.
Ég á ekkert nema fallegar minningar
um þig, t.d. öll þau sumur sem við
komum í heimsókn til ykkar afa á
Norðfjörð, þá var það fyrsta sem við
sáum þegar við keyrðum upp inn-
keyrsluna á Hámundarstöðum þú,
amma Lóló, standandi útá tröppum til
að taka á móti okkur með útbreiddan
faðm þinn. Mikið var þetta yndislegur
tími að koma til ykkar enda stjanaðir
þú við okkur eins og þér einni var lag-
ið. Ég mun aldrei gleyma hve þolin-
móð þú varst þegar ég var glamrandi
á píanóinu hans afa dag eftir dag og
alltaf var það sama lagið sem ég tók
en alltaf komst þú inn í stofu og hrós-
aðir mér hvað þetta væri flott, en afi
minn hefur örugglega hugsað á þeirri
stundu hvað hann væri glaður að vera
farinn að missa smá heyrn, hehe.
Fyrir 2 árum síðan flutti ég til Nes-
kaupstaðar og fékk ég þau forréttindi
að kynnast þér og afa miklu betur en
ég gerði, þar sem ég bjó í bænum þá
sáumst við ekki nema 1-2 á ári. Síðast-
liðinn 2 ár hafa gefið mér svo ofboðs-
lega mikið, bara það hafa fengið að
knúsa ykkur og kyssa daglega eru
meira en orð geta lýst.
Elsku amma, mín ég vil þakka þér
fyrir alla þær góðu minningar sem ég
á með þér og takk fyrir að vera besta
og yndislegasta amma í heimi.
Hvíldu í friði.
Hugrún Helga Ketel.
Elsku amma mín, nú skilur leiðir
okkar í bili. Söknuðurinn er svo mikill
að fátækleg orð mín geta engan veg-
inn lýst sorg minni en allar góðu
minningarnar ylja mér um hjartaræt-
ur.
Þegar ég lít tilbaka og rifja upp
yndislegu stundirnar okkar saman
brosi ég í gegnum tárin. Þú varst svo
hjartgóð og yndisleg manneskja og
vildir allt fyrir alla gera. Stjanaðir við
mann daginn út og daginn inn. Alltaf
bakandi góðgæti, prjónandi eitthvað
fallegt eða að syngja vísur. Þú varst
besta amma í öllum heiminum og
finnst mér forréttindi að hafa haft þig
inni í mínu lífi. Þú varst svo lítil, sæt,
alltaf svo fín til fara og mjúk að maður
vildi alltaf vera að knúsa þig og kyssa
og ég tala nú ekki um fallega hárið
þitt. Ég var alltaf svo ánægð þegar ég
var lítil að þú fékkst að velja nafnið
mitt og mun ég bera það með stolti í
dag. Mér fannst svo gaman að hringja
í þig frá Kanada í sumar, takk fyrir öll
þessi samtöl amma mín, Þau voru
mér mikils virði þegar maður er
svona langt í burtu. Þú varst hetjan
mín. Ég á svo margar fallegar minn-
ingar um þig, amma mín, sem ég mun
ávallt geyma og varðveita. Ég þakka
allar þær yndislegu stundir sem við
áttum saman. Ég veit að þú verður
alltaf hjá mér, geymd á góðum stað í
hjarta mínu.
Elsku amma mín, hvíldu í friði.
Þín
Steinunn.
Elsku amma mín, ég á erfitt með að
trúa því að þú sért farin frá okkur. Þú
sem varst svo yndisleg og góð, einlæg
og hlý. Þú varst ein bjartasta sál sem
ég hef kynnst og alltaf svo geislandi.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa fengið
að kveðja þig í gegnum símann á mið-
vikudagskvöldið og segja þér hvað
mér þykir vænt um þig. Ég fer yfir
samtalið aftur og aftur í huganum:
„Góða nótt, elskan mín, og skilaðu
kveðju til allra.“
Ég gerði það, amma mín. Mér þyk-
ir svo endalaust vænt um þig og ég
veit að góður Guð mun passa vel upp á
þig. Ég vona að þér líði vel þar sem þú
ert og ég veit að við munum að lokum
hittast á ný, amma mín.
Þín
Sólrún Dröfn.
Árið 1925 fæddist hún Ólöf Ólafs-
dóttir sem kölluð var Lóló, Hún var
amma mín, og ekki bara amma heldur
besta amma í öllum heiminum. Þegar
ég var yngri þá hlakkaði ég alltaf til
að fá að gista hjá ömmu. Við bröll-
uðum ýmislegt, fórum í búðarleiki,
spiluðum, bökuðum og margt, margt
fleira. Amma eldaði oft fyrir mig blá-
berjasúpu þegar ég var hjá henni og
var hún mikið uppáhald í mörg ár.
Svo man ég eftir því þegar ég var að
fara sofa þá söng amma alltaf fyrir
mig Guttavísu, Siggi var úti og Óska-
steinar. Á morgnana vaknaði ég við
yndislegan ilm af hafragraut, auðvit-
að voru amma og afi löngu vöknuð og
afi byrjaður að borða, hann borðaði
alltaf hafragraut með banönum,
múslí, jarðarberjum og öllu mögulegu
en ég og amma fengum okkur bara
með banönum og stundum rúsínum.
Eitt sinn komu amma og afi í mat
til okkar, það voru hamborgarar. Allir
borðuðu af bestu lyst og amma og afi
auðvitað líka en svo eftir matinn
spurði amma okkur, „Mhm, þetta er
rosa gott, hvað heitir þetta svo?“
Þetta var það fyndnasta sem ég
hefði heyrt í langan tíma og ég hló
mig alveg máttlausa.
Alltaf þegar við fórum í heimsókn
til ömmu og afa var amma alltaf tilbú-
in með einhvert góðgæti fyrir mann.
Amma var allt sem hægt var að biðja
um og jafnvel meira.
Svo fyrir nokkrum árum fór amma
að ryðga eins og við öll gerum einn
daginn en amma var mikil baráttu-
kona og komst í gegnum ýmislegt og
kvartaði aldrei.
Minning ömmu er fallegt ljós sem
ég mun alltaf geyma í hjarta mínu.
Unnur Ólöf Tómasdóttir.
Það er svo óraunverulegt að sitja
hérna og skrifa minningargrein til þín
amma mín. Ég var búin að kvíða þess-
ari stundu lengi og reyna að undirbúa
mig, en maður er aldrei tilbúinn, aldr-
ei. Ég var svo smeyk við það að fara
út í haust því ég var svo hrædd um að
ég myndi ekki sjá þig aftur. Það var
svo erfitt að kveðja þig og núna er
þessi stund liðin. Ég get svo ekki lýst
sorginni sem fyllti mig þegar mamma
hringdi í mig tveimur dögum síðar og
sagði mér frá veikindunum. En ég
reyni að brosa í gegnum tárin yfir öll-
um æðislegu minningunum sem við
áttum saman.
Þessar minningar mun ég geyma
að eilífu. Mér þykir svo vænt um þess-
ar minningar, elsku besta amma mín.
Mér finnst svo sorglegt að hugsa til
þess að börnin mín fái ekki að kynnast
þér . Ég var orðin svo spennt að gera
þig að löngu löngu ömmu, þó svo að
þú hafir nú aldrei þótt hávaxin, amma
mín. En börnin mín fá að heyra marg-
ar sögur af ömmu Lóló á Hámund-
arstöðum, heimsins bestu ömmu.
Við hvert saknaðartár sem ég felli
ætla ég að koma með eitt gleðibros yf-
ir því að hafa verið svona heppin að
hafa fengið tækifæri til að kynnst þér
svona vel. Ég ætla brosa og gleðjast
yfir öllum minningunum sem við eig-
um saman. Þú hefur verið lasin í
gegnum tíðina en alltaf leistu svo vel
út og varst alltaf tilbúin að gera allt
fyrir alla. Alltaf svo glöð og ljúf og
hreint út sagt bræddir manns hjarta í
hvert sinn með þinni nærveru. Þú
hugsaðir alltaf um þarfir annarra
fram yfir þínar og ert mesta hetja
sem ég hef kynnst. Hefur barist í
gegnum hver veikindin á fætur öðru
en alltaf verið með bros á vör og sinnt
þínum nánustu með þinni einlægni og
æðislegu nærveru. Ég get ekki lýst
því hvað ég er ánægð að hafa komið
heim í sumar og eytt þessum síðustu
mánuðum með þér amma. Mér fannst
svo gaman að kíkja á ykkur, spjalla
um lífið og tilveruna og það aðeins að
finna fyrir nærveru ykkar lét mér líða
vel. Þú varst heimsins besta amma,
allt sem hægt er að hugsa sér og
betra en það. Mér þykir svo vænt um
þig að ég get ekki lýst því. Svo ljúf og
góð og skemmtilegt að vera í kringum
þig. Mér fannst alltaf jafn gaman að
koma til þín í heimsókn og fá að kúra
hjá ömmu Lóló minni. Og líka þín síð-
ustu ár, allar heimsóknirnar á Breiða-
blik voru svo skemmtilegar. Það verð-
ur svo sorglegt að koma í heimsókn
um jólin á Breiðablik og engin amma
Lóló í stólnum sínum við hliðina á afa.
Og að halda jólin á Nesbakkanum án
þín, amma mín, verður tómlegt. Það
hefur verið æðislegt að hafa ykkur á
jólunum ár eftir ár, og jólin verða ekki
söm án þín. En ég veit að þú verður
með okkur í anda. Ég hugga mig við
það að núna ertu komin á betri stað,
komin á friðsælan stað þar sem þú ert
hætt að kveljast. Komin á stað þar
sem þú hittir þína heitnu ástvini. Stað
sem við munum öll hitta þig einn dag-
inn aftur. Ég ætla að taka allan þann
kraft sem þú gafst mér og nota hann á
sem bestan hátt.
Takk fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir mig, amma mín,
Hvíldu í friði.
Þín
Alexandra.
Elsku amma. Nú ertu loksins kom-
in í friðinn. Síðustu dagarnir voru erf-
iðir og það var sárt að missa þig, elsku
amma mín. En nú er róin og friðurinn
að færast yfir okkur og ég veit að þú
átt þátt í því. Minningarnar sem ég
geymi í hjartanu um þig eru yndisleg-
ar. Allar stundirnar sem við áttum
saman og öll þau heilræði sem þú
lagðir að mér í uppeldinu eru allt sem
ég er í dag. Ég mun ávalt geyma
minningu þína sem ljós í hjarta mínu,
ljósið sem aldrei slokknar.
Dagmar Helga.
Kæra Lóló.
Ég kveð þig hér til hinstu hvíldar,
frá okkar lifanda lífi séð. Við vitum
það jafnvel hér, og þar, að eitthvað
annað kemur þar. Dagurinn sem þú
valdir til ferðarinnar er góður dagur.
Dagur sem mun ávallt minna okkur á
þig. Ég mun ávallt hugsa vel um
stelpuna þína.
Og Kári kveður einnig með orðun-
um: Bless, besta amma.
Tómas.
Ólöf Ólafsdóttir
 Fleiri minningargreinar um Ólöfu
Ólafsdóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.