Morgunblaðið - 06.09.2009, Page 57

Velvakandi 57
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. SEPTEMBER 2009
Bórisfrísa
Eftir: Þorgrím Kára Snævarr
UNDANFARIN sumur hafa börnin á leikskólanum Rjúpnahæð haldið sér-
staka uppskeruviku þar sem þau fagna uppskeru úr grænmetisgarði sem
þau hafa ræktað. Fyrr í sumar var grænmetisgarðurinn hins vegar eyði-
lagður af skemmdarvörgum og því kom ekkert grænmeti upp úr honum í
ár. Sölufélag garðyrkjumanna gaf hins vegar leikskólanum grænmeti svo
hægt væri að halda uppskeruvikuna, sem var haldin í ár líkt og fyrri ár.
Uppskeruvikunni lauk svo með uppskeruhátíð þar sem íslensk kjötsúpa,
full af íslensku grænmeti, rann ljúflega niður.
Grænmetishátíð
Noregur og Ísland í
ríkjabandalag
STÚLKA í Norður-
Noregi stakk upp á því
að Noregur og Ísland
gengju í ríkjabandalag
nú fyrir skemmstu í
fjölmiðlum, bæði aust-
anhafs og vestan við
afar góðar undirtektir.
Ég sé strax marga
kosti við uppá-
stunguna. Ef útkoman
verður sú að framtíð
Íslands verði háð því
að þurfa að vera í ein-
hverju samkrulli við
nágrannaríki þá væri
þarna á ferðinni uppástunga gjör-
ólík þeim örlögum sem myndu blasa
við okkur við innlimun í Evrópu-
sambandið. Í ríkjasambandi við
Noreg værum við sjálfstæð eftir
sem áður og fengi þá hvor þjóð að
halda sínum auðlindum. Langt er
síðan sjáendur spáðu því að á fyrri
hluta 21. aldarinnar myndu nokkrar
frjálsar þjóðir í norðri mynda með
sér ríkjabandalag – Norður-
bandalagið með það að meginmark-
miði að gæta norðursins. En þessi
ríki væru Ísland, Noregur, Fær-
eyjar og Grænland að viðbættu
Kanada til að gæta vesturhlutans og
til að verja austur og suður-
landamærin, – Rússland!
Mikill áróður hefur verið rekinn
fyrir því vestanhafs allt frá 1946 að
Rússar séu vond grýla. En við sem
munum heimsstyrjöldina síðari
munum að Rússar voru þá okkar
bandamenn og báru raunar hitann
og þungann af stríðinu við Þjóðverja
sem voru þá að sjálfsögðu hin eina
og sanna vonda grýla. Við Íslend-
ingar seldum bandamönnum okkar
Rússum fiskinn okkar og fengum
þess í stað olíu frá þeim. Aldrei
reyndu Rússar að beita okkur her-
valdi eins og t.d. Bretar. Öll okkar
viðskipti við Rússa hafa raunar ver-
ið sérlega vinsamleg allt frá upphafi
og því hljóta Rússar að falla í flokk
bandamanna okkar. Við höfum bara
um tvær leiðir að velja: Annaðhvort
að vera einir á báti áfram, eða beita
okkur fyrir stofnun Norður-
bandalagsins. Ég er svo einfaldur að
ég á alveg til að trúa spádómum, –
þar á meðal þessum.
Karl Jónatansson.
Flugeldasýning
á Menningarnótt
UNDIRRITAÐUR vill þakka Orku-
veitu Reykjavíkur fyrir að fjár-
magna flugeldasýningu á Menning-
arnótt Reykjavíkur í ár eins og
undanfarin ár. Umfang flugeldasýn-
ingar var mjög við hæfi.
Því miður fannst mér framkvæmd
sýningarinnar mistakast í ár, a.m.k.
fyrir okkur sem höfð-
um staðsett okkur á
sama stað og í fyrra.
Nú brá svo við, að
eingöngu þeir sem
næstir voru mið-
bænum (TRH), sáu og
nutu.
Spurning mín er:
hvers vegna var ekki
sami háttur hafður á
varðandi staðarval
skotpalla og í fyrra?
Áhugasamur áhorf-
andi.
Týndir Ecco-
sandalar
Á ferðalagi frá Akureyri til Ísafjarð-
ar, Tálknafjarðar og Reykjavíkur og
aftur til baka til Akureyrar týndust
nýlegir kvenskór, millibrúnir Ecco-
sandalar, nr. 42.
Finnandi hafi samband við Snjó-
laugu í síma 461-2094 eða 869-7400.
Löfbergs Lila
Eitthvert albesta kaffi sem ég hef
fengið um dagana keypti ég í Kjöt-
borg um daginn.
Í gegnum tíðina hef ég reynt
margar tegundir og fáar hafa slegið
í gegn til þessa.
Reyndar drakk ég Maxwel House
um árabil og þótti gott, en það jafn-
ast ekki á við Löfbergs Lila sem ég
er að drekka þessa dagana og að lík-
indum um ókomna framtíð.
Aðspurðir sögðu þeir Gunnar og
Kristján kaupmenn Jónassynir í
Kjötborg, að hið gamalgróna Ry-
dens-kaffi flytji sælgætið inn.
Heimir L. Fjeldsted.
Hefur þú skoðað Smámuna-
safnið í Sólgarði?
ÞAÐ er með hreinum ólíkindum
hve safnið er vel úr garði gert. Öll-
um dýrgripum raðað af mikilli
smekkvísi. Ryðgaðir og notaðir
naglar öðlast nýtt líf. Lyklar af öll-
um stærðum og gerðum. Að ekki sé
minnst á öll verkfærin, sum hver
löngu gleymd.
Sverrir heitinn Hermannsson,
húsasmíðameistari, og hans fólk á
þakkir skildar fyrir framtakssem-
ina.
Hægt væri að skrifa endalaust
um alla þessa dýrgripi. Í mínum
huga er safnið dýrgripasögusafn, og
vona ég að sem flestir geri sér ferð
að Sólgarði í Eyjafjarðarsveit, tæpa
30 km sunnan Akureyrar.
Sjón er sögu ríkari.
Guðrún Björnsdóttir, Reykjavík.
  


Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is