Saga - 1952, Síða 50

308
menn, sem valdir voru að dauða Einars, og í
annan stað að sækja erfðamálið sjálft. Einar
átti ekkert barn skilgetið, en eina dóttur laun-
getna, Kolfinnu, sem gift var Þorvaldi Snorra-
syni í Vatnsfirði. Hafði Einar gefið þessari
dóttur sinni meira en heimilt var að lögum, og
þar á meðal ættaróðalið Staðarhól1). Var Sal-
björg Ketilsdóttir, móðir Kolfinnu, þar fyrir
búi.
Banamenn Einars höfðu komizt undir vemd-
arvæng mikilsháttar manna vestra, þeirra á
meðal Ara sterka Þorgilssonar, er átt hafði
Kolfinnu systur Þorvalds Gizurarsonar, en
skilið við hana og tekið saman við Guðnýju
Böðvarsdóttur, ekkju Hvamm-Sturlu. í erfða-
málinu var að sjálfsögðu Þorvaldi Vatnsfirð-
ingi að mæta. Er ekki ólíklegt, að þessi mál
hafi verið höfundi Laxdælu hvöt til að rekja
ættir bæði til Þorvalds í Vatnsfirði, kap. 31, og
Ara sterka, kap. 78.
Þorvaldi Gizurarsyni þótti nauðsyn að fá
góða menn til stuðnings sér við málarekstur-
inn. Fór hann því á fund Jóns Loftssonar í
Odda og leitaði ráða hans og liðveizlu. Jón
svaraði á þessa leið: „Það eitt var vinfengi
okkar Einars, að mér er fyrir þá sök engi vandi
á þessu máli. En þá þykkir mér í óvænt efni
komið, ef það skal eigi rétta, er skillitlir menn
drepa niður höfðingja, og vil eg því heita þér
minni liðveizlu, þá er til þings kemur“2).
Vorið 1186 fór Þorvaldur ásamt Magnúsi
1) Sturl. I. 450.
2) Sturl. I. 230.