SunnudagsMogginn - 15.11.2009, Blaðsíða 10

10 15. nóvember 2009
U
tanríkisráðherrann síkáti, Össur Skarphéðinsson,
hefur, eins og svo margt samfylkingarfólk, haft
eitt mál á dagskrá sinni frá því löngu fyrir hrun
og hrunið fyrir rúmum 13 mánuðum breytti þar
engu um. Stóra málið hans er vitaskuld það að koma okkur,
íslensku þjóðinni, í Evrópusambandið með góðu eða illu.
Ekkert annað skiptir íslenska þjóð máli, að mati ráð-
herrans, hvorki Icesave-skuldbindingar, skattpíning rík-
isstjórnarinnar á öllum almenningi upp undir rjáfur og meira
að segja upp úr rjáfrinu, minnkandi greiðslugeta hins al-
menna launþega og stórskertur kaupmáttur, stórkostlegur
vandi þorra fyrirtækja í landinu, launalækkanir á línuna, né
uggvænlegur samdráttur í velferðar- og menntakerfi lands-
manna. Slík smámál eru ekki vandamál utanríkisráðherrans
síkáta.
Fyrr í vikunni gekk ráðherrann jafnvel svo langt að halda
því fram að Íslendingar gætu fengið herkostnað upp á um
milljarð króna, af aðildarumsókn, endurgreiddan frá Evr-
ópusambandinu, en hann neyddist til þess að éta þau ósann-
indi ofan í sig í ræðustól Alþingis á miðvikudaginn. Eru engin
takmörk fyrir því hversu lágt er hægt að leggjast til þess eins
að vinna málstað lið, sem samkvæmt öllum nýlegum skoð-
anakönnunum á afskaplega takmarkað fylgi meðal íslensku
þjóðarinnar?
Jóhanna Sigurðardóttir, sem bókstaflega var neydd til þess
af flokkssystkinum sínum að taka við sem formaður Sam-
fylkingarinnar, eftir að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir hætti af-
skiptum af pólitík sökum heilsubrests á liðnum vetri, mun
örugglega ekki hyggja á endurkjör sem formaður flokksins
næst þegar Samfylkingin velur sér formann.
Því skiptir miklu máli fyrir Össur, sem er sérfræðingur í
því að gæta eigin hagsmuna í pólitík og undirbýr nú ljóst og
leynt að verða arftaki Jóhönnu á formannsstól, að tryggja að
svilkona hans, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, muni ekki hyggja
á endurkomu í pólitíkina, sem ýmsir stuðningsmenn hennar
hafa verið að gefa til kynna undanfarið að væri nauðsynlegt
fyrir hina forystulausu Samfylkingu. Hvernig tryggir ESB-
ráðherrann það? Jú, vitanlega með því að koma fyrrverandi
formanni Samfylkingarinnar úr landi og tryggja henni vel
launaða stöðu í Vínarborg.
Það fór ekki mikið fyrir fréttinni á forsíðu Morgunblaðsins
á laugardag fyrir réttri viku, undir fyrirsögninni Ingibjörg
Sólrún til Vínar? Þar var greint frá því að Ingibjörg Sólrún
hefði sótt um embætti yfirmanns baráttu gegn mansali hjá
Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu, ÖSE. RÚV fylgdi
þessari litlu frétt eftir á laugardagskvöldið og greindi frá því
að utanríkisráðuneytið styddi umsókn Ingibjargar Sólrúnar
og hefði beitt sér fyrir hennar hönd.
Nema hvað?! Vitanlega stekkur ráðherrann síkáti á tæki-
færið sem hann sér í því að losna við Ingibjörgu Sólrúnu úr
forystusveit Samfylkingarinnar fyrir fullt og fast, og styður
því svilkonu sína „heittelskuðu“ eða þannig, til þess að hljóta
hið feita jobb, þar sem mánaðarlaun eru um 10 þúsund evrur,
eða tæplega 1,9 milljónir króna, auk hlunninda.
Verði Ingibjörg Sólrún ráðin í starfið auðveldar það Össuri
mjög endurkomu í formannsstól Samfylkingarinnar, því þar
með ættu raddir hennar helstu stuðningskvenna og karla að
hljóðna hægt og hljótt, raddir eins og Helgu Jónsdóttur, bæj-
arstjóra í Fjarðabyggð, Kristrúnar Heimisdóttur, aðstoð-
armanns Árna Páls Árnasonar, félagsmálaráðherra – þeirrar
sömu Kristrúnar og Össur henti öfugri út úr utanríkisráðu-
neytinu, eftir að hann tók við völdum þar af svilkonu sinni,
og fleiri.
En á yfirborðinu í Samfylkingunni verður vitanlega allt
slétt og fellt, hér eftir sem hingað til. Út á við heyrast bara
raddir frá þeim um óeininguna í VG, sem sé svo yfirgengileg,
að flokkurinn sé á mörkum þess að vera samstarfshæfur.
Sennilega ekki miklar ýkjur úr skotgröfum Samfylkingar, en
hljómar þetta ekki eitthvað kunnuglega í eyrum þingmanna
þess flokks, sem áður unnu í ríkisstjórn með Samfylkingunni
um 18 mánaða skeið eða svo – þingmanna Sjálfstæðisflokks-
ins?!
Össur passar
alltaf upp á
eigin hag
Agnes segir
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
5:00 Trausti rís árla úr rekkju
á Akranesi til að aka dóttur sinni
á æfingu hjá sundfélagi bæj-
arins. Þegar hann kemur heim
aftur sporðrennir hann tveimur
ristuðum brauðsneiðum áður en
hann leggur af stað í vinnuna.
Trausti hlustar á sex-fréttir í
bílnum en hann er um tuttugu
mínútur að keyra sem leið ligg-
ur á Grundartanga.
Við komuna í vinnuna nær
hann í skottið á næturvaktinni
til að fara yfir hvort einhver frá-
vik hafi komið upp um nóttina.
„Við leggjum ríka áherslu á að
bregðast strax við öllum frávik-
um,“ segir Trausti sem fer í
fimmtán öryggisferðir um verk-
smiðjuna í hverjum mánuði.
Því næst fær hann sér kaffi-
bolla áður en hann skrifar dag-
leg öryggisskilaboð til starfs-
manna. „Ég reyni að koma þeim
frá mér fyrir klukkan átta.“
9:30 Trausti tekur á móti
umsækjanda um starf sérfræð-
ings á öryggissviði fyrirtækisins.
Um þrjátíu manns sóttu um
starfið en sex voru boðaðir í við-
töl.
Hálftíma síðar er hann mætt-
ur á fund framkvæmdastjórnar
Norðuráls, þar sem farið er yfir
umbætur í öryggismálum.
Yfirmaður öryggismála hjá
móðurfyrirtæki Norðuráls,
Century Aluminum, er í heim-
sókn hjá fyrirtækinu þessa vik-
una og Trausti er honum til
halds og trausts.
15:00 Seinni hluti dagsins
fer aðallega í pappírsvinnu. Mý-
mörg erindi berast á degi hverj-
um og Trausti þarf að lesa og
svara ófáum tölvupóstunum.
Það er einnig í hans verkahring
að halda utan um alla tölfræði í
öryggismálum, auk þess sem
hann er annar ritstjóra frétta-
bréfs fyrirtækisins, Norðurljósa.
Trausti þarf líka að sinna dag-
legu amstri af ýmsu tagi, svo
sem að sjá til þess að allar ör-
yggisvörur séu til og í lagi á lag-
ernum. Hann gefur sér líka tíma
til að ræða við starfsmenn. „Í
mínu starfi er lykilatriði að gefa
sig að fólkinu í fyrirtækinu,
jafnvel leyfa því að blása. Tals-
vert er um ábendingar um úr-
bætur og mér er ljúft og skylt að
taka þær til greina.“
Trausti hefur unnið hjá Norð-
uráli í ellefu ár og líkar ákaflega
vel. „Ég hef verið hérna frá því
álverið var ræst og finnst ég eiga
pínulítið í þessu. Ég hef tekið
þátt í að móta fyrirtækið. Vænst
þykir mér um allt það frábæra
fólk sem hér starfar. Ég minnist
þess ekki að hafa unnið með
vondum manni.“
Trausti, sem er rafmagns-
tæknifræðingur að mennt,
kenndi áður í átta ár við Fjöl-
brautaskóla Vesturlands.
17:00 Vinnudegi Trausta
lýkur. Stundum dregst það þó
til kl. 18. Hann rennir heim á
Skaga og þegar hann dettur inn
úr dyrunum er frúin, Sigríður
Ragnarsdóttir, grunnskóla-
kennari, venjulega að koma úr
ræktinni og dætur hans af
íþróttaæfingum. Sonurinn sem
er elstur leggur stund á nám í
Hafnarfirði. A.m.k. einu sinni í
viku gengur Trausti á Akrafjall
með nokkrum félögum sínum
„til að viðhalda líkama og sál“.
Persónulegt met hans á leið upp
fjallið er 32 mínútur sléttar.
19:00 Trausti finnur sig illa
fyrir framan eldavélina. „Ef það
er eitthvað í þessum heimi sem
mér þykir leiðinlegt þá er það
matseld. Ég er þokkalegur í frá-
gangi og þvotti en konan sér um
eldamennskuna. Byggi ég einn
væri ég líklega bara í 1944-
réttum en til allrar hamingju er
ég rosalega vel kvæntur.“
Trausti er líka lélegur sjón-
varpsglápari. „Ég held ég hafi
klárað mína fyrstu bíómynd á
árinu um síðustu helgi, Der Un-
tergang. Hún var mjög góð.“
Trausti er líklegri til að glíma
við krossgátur. „Ég er áskrifandi
að helgarmogganum, aðallega
út af krossgátunum. Ég varð að
vísu fyrir sjokki um daginn þeg-
ar ég heyrði einhvern sérfræð-
ing lýsa því að krossgátur væru
bara fyrir heimavinnandi hús-
mæður,“ segir hann og hlær.
22:00 Trausti tekur á sig
náðir. „Stundum næ ég tíu-
fréttum, stundum ekki. Ég hef
alltaf verið betri morgun- en
kvöldmaður.“
orri@mbl.is
Dagur í lífi Trausta Gylfasonar öryggisstjóra Norðuráls
Trausti Gylfason öryggisstjóri hefur unnið hjá Norðuráli undanfarin ellefu ár og líkar ákaflega vel.
Morgunblaðið/Ómar
Öryggið uppmálað
Jólahlaðborð
í Skútuvogi
opið alla daga
kl. 18 - 20
Aðeins
990kr