SunnudagsMogginn - 15.11.2009, Blaðsíða 37

15. nóvember 2009 37
Í
dag var sól og blíða í Cannes og um 20
stiga hiti úti í hádeginu. Það má segja að
þetta líkist íslensku sumarveðri eins og
það gerist best, enda sátu margir á úti-
veitingastöðum í hádeginu.
Cannes er lítil borg og stutt í allar áttir sem
býður upp á marga möguleika til afþreyingar
sem og að bærinn er einungis í 15 mínútna fjar-
lægð frá Sophia Antipolis, einum af stærstu
tæknigörðum Evrópu. Þangað sækja hátt í
35.000 manns vinnu sína dags daglega og þar á
meðal nokkuð af Cannesbúum.
Það þarf ekki að segja fólki frá Kvik-
myndahátiðinni í Cannes enda binda margir
ímynd borgarinnar við þann viðburð sem þó
stendur aðeins í 2 vikur af 52 vikum ársins!
Í Cannes eru margar uppákomur og mark-
aðir allt árið um kring sem einnig fara fram í
ráðstefnuhöllinni við höfnina, „Palais des
Festivals“. Þar á meðal má nefna NRJ Music
Awards í janúar, sjónvarps- og auglýs-
ingamarkað, fasteignamarkað, dansfestival í
nóvember og margar aðrar uppákomur og
tónleika.
Í Cannes eru tveir götumarkaðir alla morgna
vikunnar nema mánudaga á veturna. Það er í
uppáhaldi hjá mér að fara annaðhvort á laug-
ardags- eða sunnudagsmorgnum. Annar
markaðurinn „Marche Forville“ í gamla bænum
er matar-, grænmetis-, ávaxta- og blóma-
markaður. Þar má finna alla liti suðursins og
framleiðslu bændanna í kring. Gaman er að fá
sér svo kaffi eða glas af rósavíni á eftir í einu af
kaffihúsunum í kring og spjalla við staðarmenn
og konur. Hinn markaðurinn „Marche Gam-
betta“ í hjarta borgarinnar er einskonar kola-
port Cannes og býður upp á allt milli himins og
jarðar, föt, skó, skartgripi og leðurvörur svo
eitthvað sé nefnt og það á lágu verði.
Aðalgata borgarinnar er hin fræga strand-
gata Croisette þar sem finna má marga góða og
minna góða veitingastaði og flestar „merkja-
búðir“ heimsins. Aðalverslunargatan er Rue
d’Antibes sem liggur samhliða Croisette, þar
sem finna má allar mögulegar verslanir og
verslanakeðjur.
Ég á nokkra uppáhaldsveitingastaði í Cannes
og má þar nefna:
„Le Petit Paris“ í „rue des Belges“ en þeir bjóða
upp á franskan bistrómat þar sem „local“ fólk
hittist einnig eftir vinnu á kvöldin,
„Festival“ á Croisette og mæli ég sérstaklega
með nautasteikinni þeirra með Bernais-sósu,
„Volupté“ í rue Hoche er lítið kaffihús þar sem
gott er að koma við og fá sér samlokur hússins
og ekki má gleyma heita súkkulaðinu þeirra í
eftirrétt,
Í hádeginu (allt árið) og á kvöldin (einungis á
sumrin) ef veður er gott mæli ég með „Miram-
ar“ strandveitingahúsinu þar sem boðið er upp
á góðan mat og þjónustu. Ekki spillir fyrir að
sitja og sóla sig í sófa á ströndinni með Mið-
jarðarhafið fyrir augunum.
Síðast en alls ekki síst verð ég að minnast á
staðinn sem býður upp á bestu pítsu í heimi að
mínu og fleira fólks mati „La Pizza Cresci“ við
gömlu höfnina í Cannes. Þeir bjóða upp á góð-
an ítalskan mat en pítsan er þeirra aðalsmerki.
Það er auðvelt að ferðast til Nice enda er
flugvöllurinn í Nice stærsti lágfargjalda-
flugvöllur Frakklands og einn stærsti í Evrópu.
Þangað er flogið í beinu flugi frá flestum stór-
borgum heims, nema Keflavík, því miður!
Það er margt að sjá hér fyrir utan Cannes og
kannski má þar helst nefna núna í vetr-
arbyrjun að það er stutt í góð skíðasvæði eða
um klukkustund frá Nice. Það eru sennilega
einu skíðasvæði Evrópu sem bjóða upp á snjó í
2.000 metrum og nokkuð örugglega gott veður
til að skíða í.
Cannes er
lítil borg og
stutt í allar
áttir sem
býður upp á
marga
möguleika.
Guðrún Bjarnadóttir
illa í blæstrinum. „Ég var margar vikur að ná kvefinu úr
mér og fer ekki aftur í svona siglingu.“
Þegar Björgvin er spurður hvort hann hafi aldrei
íhugað að búa erlendis kemur í ljós að hann átti til
skamms tíma hús á Spáni. Þá íhugaði hann að búa í bát
við höfn þar í landi en ekki varð af því. Hann velti líka
fyrir sér jarðarkaupum í Portúgal. „Eftir að Salazar féll
var hægt að kaupa jarðir fyrir lítið fé í Portúgal. Þegar ég
kom þangað síðast var ég hins vegar feginn að hafa ekki
gert það enda er búið að eyðileggja allar þessar jarðir
með háhýsum.“
Á öllum sínum ferðum hefur Björgvin aldrei orðið
skelkaður og skakkaföllin eru teljandi á fingrum ann-
arrar handar. Einu sinni hefur reiðufé, um 30.000 krón-
um, og vegabréfi verið rænt af honum – í Svíþjóð af öll-
um stöðum – og einu sinni myndavél á Kúbu. „Þjófurinn
hallaði sér upp að mér og skar á ólina sem myndavélin
var í. Hefði ég verið aðeins léttari á fæti hefði ég hlaupið
á eftir honum.“ Í einni ferð tapaði hann regnhlíf.
Sparifé Björgvins Árna Ólafssonar hefur að mestu leyti
farið í ferðalög undanfarin 48 ár en hann sér ekki eftir
neinu. „Þessi upplifun hefur verið hverrar krónu virði.“
Björgvin ásamt ferðafélögum sínum við Taj Mahal, hofið
kunna. Hann hefur yndi af fallegum byggingum.
Björgvin á ferð í Marokkó með myndavélina um hálsinn.
Blessaður vertu. Ég átti ekki einu
sinni ferðatösku. Fór utan með dótið
mitt í pappakassa með bandi utan um
Inn af Botnsdal í Hvalfirði
er þyrping tinda, Botns-
súlur, sem reyndir fjalla-
kappar kalla besta súlu-
stað landsins. Íslenskir
fjallaleiðsögumenn hafa
boðið upp á gönguferðir
upp Botnsúlur og hafa far-
ið með hópa upp á Syðstu-
súlu, Háusúlu og Vest-
ursúlu.
Fjallgönguáhugamenn sem
vilja sjá hið stórbrotna út-
sýni ofan af tindum Botn-
súlna verða að gæta var-
úðar vegna sísnævis og
mjórra rima á leiðinni. Þó
að fjallstindurinn virðist
vera fjarlægt takmark og
verkefnið nánast óyfirstíg-
anlegt í upphafi ferðar er
fátt betra en að komast á
toppinn. Morgunblaðið/Ómar
Besti súlu-
staður
landsins