SunnudagsMogginn - 15.11.2009, Blaðsíða 13

15. nóvember 2009 13
stefnuna á Indland og þar ætlar Þóra að dvelja í þrjár
vikur. „Það verður í fyrsta skipti á ævinni sem ég fer í
frí! Ég fór að vísu í eina viku til Marokkó á brimbretti
fyrir þremur árum en annars hef ég alltaf einbeitt mér
að skólanum á veturna og fótboltanum á sumrin.“
Hún hlakkar mikið til Indlandsferðarinnar. „Ég lagði
til hliðar peninga vegna þessarar ferðar fyrir tveimur
árum og hef geymt þá í banka síðan,“ segir Þóra. „Nei,
ég keypti sem betur fer ekki hlutabréf!“ segir hún að-
spurð, heldur ávaxtaði hún sitt pund upp á gamla mát-
ann.
Mikill metnaður
Þóra kemst varla á hærri stall sem einstaklingur í
knattspyrnunni, eftir kjörið í Noregi, en næsta skref er
að verða sænskur meistari með Malmö næsta sumar og
segir það mjög raunhæft.
Hún hefur mikinn metnað sem knattspyrnumaður en
leynir því þó ekki að námið hafi alltaf verið í forgangi.
Fyrir nokkrum árum fetaði hún í fótspor Ásthildar
systur sinnar, fór til náms í Bandaríkjunum og lék með
háskólaliði við mjög góðan orðstír. Í tilfellum þeirra
systra kom í ljós hve hæfileikar í íþróttum og námi geta
farið vel saman; báðar útskrifuðust þær með glæsibrag
frá góðum háskóla án þess að taka nema fáeinar krónur
í námslán.
Segja má að Þóra hafi komist í besta hugsanlega sýn-
ingargluggann og nýtt tækifærið til fulls; stóð í marki
Íslands í tveimur vináttuleikjum gegn Bandaríkjunum í
Charlotte vorið 2000, skömmu eftir að heimamenn
urðu heimsmeistarar. Þjóðirnar mættust tvisvar, fyrst
fór 8:0 („fyrir luktum dyrum; sem betur fer!“ segir
markvörðurinn) en síðari leikurinn, sem um 10.000
manns urðu vitni að, var markalaus, aðallega vegna
stórbrotinnar frammistöðu Þóru í markinu.
„Ég gat valið úr skólum eftir þann leik,“ segir hún
þegar þetta ber á góma. „Ég reyndi að velja þann sem
var bestur námslega en líka með gott fótboltalið.“ Hún
kaus Duke-háskóla í Norður-Karólínu. Árin þar voru
henni góð, liðinu gekk vel og Þóra var framúrskarandi.
Skólinn var nær allan tímann í hópi 20 bestu af 300 lið-
um í háskóladeildinni og Þóra fékk ýmiss konar við-
urkenningar. Þrjú síðustu árin var hún til að mynda í
úrvalsliði Austurdeildar háskólakeppninnar, ACC, og
var síðan valin í hóp 50 bestu leikmanna í sögu deild-
arinnar.
Markalausi leikurinn í Charlotte hefði ekki getað far-
ið fram á betri tíma Þóru vegna. Hún var í 6. bekk í MR
og ætlaði sér beint í háskóla. „Ég var í eðlisfræðideild og
fór í stærðfræði í Duke.“ Þar kom að hún fór að velta
því fyrir sér hvort raungreinar væru endilega það eina
rétta fyrir hana og ákvað að slá tvær flugur í einu höggi
og skellti sér í sögu líka. Lauk svo BA-prófi í báðum
greinum á fjórum árum í Duke. „Það er lítið mál í
Bandaríkjunum. Skólarnir eru stórir, mikið úrval af
kennslustundum þannig að það var hægt að púsla þessu
saman.“
Þóra segist mæla með því við alla sem möguleika eiga
að fara þessa leið í háskólanámi; að stunda íþrótt sam-
hliða ef hægt er að fá styrk vegna þessa. „Ég var með
frábæran samning hvernig sem á það er litið og þurfti
ekki að hugsa um neitt annað en námið og íþróttirnar.
Skólagjöld, bækur, matur, húsnæði; allt var þetta greitt
fyrir mig.“
Knattspyrna, stærðfræði, brimbretti, saga … Áhuga-
mál Þóru eru mörg og eftir nám árið 2004 fékk hún
starf hjá DHL á Íslandi. Varð fjármálastjóri á þeim bæn-
um og var síðan boðin yfirmannsstaða í höfuðstöðv-
unum í Brussel. Flutti þangað vegna vinnunnar, fót-
boltinn var settur í annað sæti um stund, en hún samdi
síðan við félagið Leuven og lék síðar einnig með And-
erlecht.
Síðastliðinn vetur meiddist norski landsliðs-
markmaðurinn, Christine Colombo Nilsen, leikmaður
Kolbotn. Þá var leitað til Þóru til þess að leysa hana af.
„Það var óvíst hvenær hún gæti farið að spila aftur en
allir reiknuðu með að ég yrði bara tímabundið í mark-
inu. Í fjölmiðlum var í fyrstu alltaf talað um að ég
myndi bara leika þar til hún yrði tilbúin aftur.“
Þetta hvatti Þóru til dáða. „Ég var ákveðin í því að
hún fengi ekki sætið í liðinu gefins aftur!“
Svo fór að Nilsen komst aldrei í liðið á ný vegna þess
hve Þóra lék vel. Og þar sem Nielsen var ekki í leik-
æfingu stóð hún ekki í marki Norðmanna á EM í Finn-
landi, heldur sat á varamannabekknum. Og í haust
ákvað hún að söðla um og ganga til liðs við Olympique
Lyon í Frakklandi. Kolbotn hefur því á skömmum tíma
misst tvo frábæra markverði, því Þóra hefur samið til
þriggja ára við LdB Malmö í Svíþjóð, eitt sterkasta lið
Evrópu að hennar mati, eins og fram komið hefur í
Morgunblaðinu.
Keppnisskap og metnaður hefur lengi verið aðal
systranna og Þóra þakkar það ekki síst góðu uppeldi
foreldranna, Helga H. Viborg sálfræðings og Hildar
Sveinsdóttur félagsráðgjafa. „Ég held að besta gjöfin
sem foreldrar okkar gáfu okkar sé að hafa metnað í öllu
sem við tökum okkur fyrir hendur og skila vel allri
vinnu, hvort sem er í fótbolta eða á vinnustað. Að mað-
ur geti verið ánægður með sjálfan sig eftir á.“
Þóra segir bæði sig og Kolbotn hafa tekið töluverða
áhættu þegar hún fór til liðsins. Hún kom til Kolbotn,
sem er frá samnefndum bæ skammt utan við Ósló, í
byrjun mars en hafði þá glímt við erfið veikindi í
nokkra mánuði. Því var nokkuð óljóst hve vel hún
myndi nýtast liðinu og sjálf sagði hún upp góðri vinnu í
Belgíu.
„Fyrir nákvæmlega ári, haustið 2008, fékk ég slæmt
tilfelli af einkirningasótt. Sjúkdómurinn veldur yfirleitt
bólgu í milta, ónæmiskerfið verður slappt og fólk þjáist
af síþreytu en í mínu tilfelli hafði sjúkdómurinn líka
mikil áhrif á lifrina sem er víst ekki algengt.“
Þóra er 28 ára og læknar tjáðu henni að fólk á þessum
aldri gæti verið allt að heilu ári að jafna sig. „Ég mátti
því varla hreyfa mig fyrstu mánuðina en til þess að geta
haldið áfram í fótboltanum var ekki um annað að ræða
en hætta að vinna. Ég gat ekki verið í hvoru tveggja.“
Þóra var ekki vel á sig komin líkamlega þegar hún
kom til Noregs en kveðst hafa fengið mikinn stuðning
frá forráðamönnum Kolbotn á meðan hún var að byggja
sig upp. „Ég var lengi að ná mér og ekki orðin full-
komlega góð fyrr en seint í sumar. Ég þurfti mikla
hvíld, svaf stundum í 12 tíma og þurfti að hugsa vel um
mataræðið til þess að geta stundað fótboltann.“
Í Malmö hittir Þóra fyrir Ásthildi systur sína, eigin-
mann hennar og ungan son þeirra. Fjölskyldan flutti út
í sumar þegar maður Ásthildar fór í nám og hún er enn
í barneignarfríi. Strákurinn er fimm mánaða.
Þóra var atvinnumaður með Kolbotn og verður í
sömu stöðu hjá Malmö, þar sem Ásthildur var einmitt í
lykilstöðu í nokkur ár. „Fótboltinn er fullt starf en það
kæmi mér samt ekki á óvart þó að ég yrði komin í skóla
aftur næsta haust. Mér stendur líka til boða að vera au
pair hjá Ásthildi …“
Ásthildur og Þóra Björg Helgadætur í hófi Samtaka íþrótta-
fréttamanna í ársbyrjun 2006. Þær urðu þá fyrstu systurnar
samtímis á lista yfir 10 bestu íþróttamann landsins.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Þóra Björg einbeitt í landsleik á Laugardalsvellinum.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Þóra og Brede Hangeland, leikmaður Fulham í Englandi og fyrirliði norska landsliðsins; knattspyrnumenn ársins í Noregi.
Það var gríðarlega skrýtin til-
finning þegar nafnið mitt var
lesið upp, sérstaklega af því að ég
var ekkert stressuð. Yfirleitt er
einhver spenningur í fólki við
þessar aðstæður en ég var furðu
róleg vegna þess að ég hélt ég ætti
enga möguleika. En ég þurfti að
fara upp á svið og halda þakk-
arræðu. Hún var ekkert spes.