SunnudagsMogginn - 15.11.2009, Blaðsíða 29

15. nóvember 2009 29
Þ
að má hrinda ýmsu í verk ef hugur fylgir máli, eins og sést á umfjöllun um
merkilega fjölskyldu í Sunnudagsmogganum í dag. Hrafnkell Karlsson og Eva
Sjöholm hafa með dugnaði og útsjónarsemi byggt upp búgarð í Vallerödslundi
með íslenska hestinum og bjóða raunar íslenska landsliðinu hann til æfinga fyrir
heimsmeistaramótið í Danmörku, sem hlýtur að freista, því þarna er afbragðsaðstaða fyrir
hendi.
Þau eru lík feðginin að þessu leyti, því Noomi Rapace einsetti sér kornung við tökur á
myndinni Í skugga hrafnsins, að þarna hefði hún fundið heimili – í kvikmyndunum. Hún lét
ekkert stöðva sig á þeirri vegferð og kippti sér ekki upp við að komast ekki inn í leiklist-
arskóla í Svíþjóð, þá hrinti hún bara áformum sínum fyrr í framkvæmd. Það dylst engum
sem horfir á myndirnar eftir bókum Stiegs Larssons að hún vinnur leiksigur – og Noomi átti
ríkan þátt í því að móta hlutverkið, eins og fram kemur í viðtali Péturs Blöndals við hana í
dag.
Allt skiptir þetta máli.
Nú er unnið að því að koma á fót Íslandsstofu, sem ætlað er að efla orðspor Íslands á er-
lendri grundu. Undir þann hatt á að færa markaðs- og landkynningarstarf ríkisins með því
að samþætta kynningar- og markaðsverkefni, eins spennandi og það hljómar. Lýsingin á Ís-
landsstofu er út af fyrir sig ekkert sérstaklega góð landkynning.
Það væri óskandi að stjórnmálamenn einbeittu sér að því, að búa til næringarríkan jarð-
veg í þjóðfélaginu, þar sem fjölbreytt flóra dafnar – hæfileikar fólks fá að njóta sín og frum-
kvöðlar stórir og smáir fá svigrúm til góðra verka. Enda er ómögulegt með öllu að segja fyrir
um, hvaða sprotar það eru sem eiga eftir að skjóta rótum erlendis.
Er líklegt að starfsmanni slíkrar ríkisstofnunar hefði dottið í hug fyrir rúmum áratug að
veðja á hljómsveit, þar sem söngvarinn spilar á rafmagnsgítar með fiðluboga? Og hefði það
endilega verið af hinu góða fyrir hljómsveitina að vera „uppgötvuð“ af ríkinu? Hvað um
Arnald Indriðason? Hefði ríkisstofnun rekið augun í það fyrir áratug að glæpasögur, sem þá
voru nýjar af nálinni, ættu eftir að seljast í yfir fimm milljónum eintaka út um allan heim?
Tæpast.
Gagnrýni á Ögmund
Magnús Skúlason, forstjóri Heilbrigðisstofnunar Suðurlands, er á meðal þeirra sem eru
ómyrkir í máli í gagnrýni sinni á Ögmund Jónasson, fyrrverandi heilbrigðisráðherra, í
fréttaskýringu í Sunnudagsmogganum í dag. Ögmundur er gagnrýndur fyrir að tala for-
stjóra heilbrigðisstofnana ofan af því að skera niður, en síðan hafi ekki verið staðið við þau
orð við gerð fjárlaga. Með því að draga niðurskurðinn á langinn hafi safnast fyrir halli sem
erfitt verði að vinda ofan af.
Í þessu kristallast áherslur ríkisstjórnarinnar. Dregist hefur úr hömlu að grípa til aðhalds í
ríkisfjármálum, en ekki stendur á stóru orðunum þegar kemur að því að sækja peningana í
vasa almennings með skattahækkunum. Og gildir þá einu þótt vasarnir séu tómir.
Allt skiptir þetta máli
„Við erum slegin yfir þessum
tíðindum.“
Pétur Már Ólafsson, framkvæmdastjóri bókaút-
gáfunnar Bjarts, um fyrirhugaða virðisaukaskatts-
hækkun.
„Ég er ekki í neinum geimvísindum
hérna, útgangspunkturinn var
hreinlega að koma saman
plötu með sterkum, góðum og
helst tímalausum lögum.“
Stefán Hilmarsson um nýja sóló-
plötu sína, Húm.
„Það þarf ekki allt að
kosta handlegg og fótlegg.“
Katrín Fjeldsted, nýr umsjónarmaður
sjónvarpsþáttarins Innlit/útlit, vill vekja
fólk til umhugsunar.
„Það er búin að vera
kreppa hjá mér alltaf.“
Börkur Gunnarsson hefur samið
reglur um gerð kreppukvikmynda.
„Sumum tekst að gera
þetta án þess að mikið
beri á en aðrir eru hrein-
lega subbulegir og veifa vasaklútum
með brúnum horklessum um þingsal-
inn og það á tímum svínaflensu.“
Margrét Tryggvadóttir, þingmaður Hreyfingarinnar,
er ósátt við neftóbaksnotkun þingmanna og ráð-
herra í þingsal.
Mér fannst ekki einu sinni merkilegt
þegar ég var að púðra geirvört-
urnar á Giselle, sem eru falleg-
ustu geirvörtur í heimi. Ég hugs-
aði bara um það að ég þyrfti
að ná í annað gott verkefni
og komast lengra í
starfi.“
Karl Berndsen útlitsgúru um starf
sitt með flottustu tískudrottn-
ingum heims.
„Mér fannst við
mega þora aðeins
meira.“
Ólafur Jóhannesson,
landsliðsþjálfari í
knattspyrnu, um
landsleikinn gegn
Írönum í Teheran.
Ummæli vikunnar
Þar er þess gætt að láta skattkerfið skjóta stoðum
undir fólk og fyrirtæki meðan hér stendur til að
skjóta en sleppa stoðunum.
Ráðherrarnir kveinka sér
Engir ráðherrar í rúmlega hundrað ára sögu stjórn-
arráðsins á Íslandi og þeir sem nú taka laun fyrir slík
störf tala jafnoft og reglulega um hvað þeir vinni
mikið og hvað verkefnin séu ofsalega erfið. Á reglu-
legum blaðamannafundum forystumannanna, sem
fjölmiðlamenn sitja svo penir og prúðir að leikskóla-
kennarar sáröfunda ráðherrana, er yfirleitt ekkert
sagt um hvað er verið að gera, hvort og þá hvað sé
rætt við erlenda viðsemjendur, hvaða tillögur séu í
farvatninu og hver áhrif þeirra verði á hagsmuni og
kjör fólksins í landinu og á þjóðarhag og þar fram
eftir götunum. Mest er rætt um hve gríðarleg vinna
hafi átt sér stað í stjórnkerfinu og hve ráðherrarnir
hafi puðað mikið og hve allt sem við sé að fást sé erf-
itt. Nú síðast var það helst að skilja að aðalgallinn við
fyrirhugaða skattpíningu væri hvað vinnan við
frumvörpin væri erfið fyrir ráðherrana. Kom sér-
staklega fram hjá forsætisráðherranum að engir ráð-
herrar á lýðveldistímanum hefðu erfiðað eins mikið
við að koma á skattahækkunum og þau tvö sem
þarna sátu. Og þrátt fyrir alla þessa miklu vinnu og
þrekvirki, sem hinir þreyttu ráðherrar þreytast þó
aldrei á að tala um, situr sérstakur alþjóðlegur ráð-
gjafi þeirra agndofa er hann horfir á úrræðaleysið og
fælni við ákvarðanir. Þegar þetta er borið undir fjár-
málaráðherrann segir hann þreytulega á þessa leið:
Já hann Mats okkar hefur oft blásið áður yfir ýmsu.
Og svo brosti hann þreytulega og öllum mátti vera
ljóst að „hann Mats okkar“ væri ekki nærri eins
þreyttur og fjármálaráðherrann. Og fréttamaðurinn
kveikti ekki á eina fréttapunktinum sem þó stóð
upp úr þreytustununum. „Hann Mats okkar“ hafði
sem sagt, hvað eftir annað, gert athugasemdir við
úrræðaleysi og ákvarðanaleysi ríkisstjórnarinnar.
Nú þegar Steingrímur J. er farinn að finna fyrir
vandlætingu fólksins á skattahækkunaráform-
unum hleypur hann í það skjól að þessar breyt-
ingar muni hugsanlega aðeins standa í ár. Hvern á
þetta að blekkja? Hver trúir því að menn rústi
staðgreiðslukerfi skatta fyrir eins árs tilraun? Af
hverju geta menn ekki að minnsta kosti gert til-
raun til að koma hreint fram?
Morgunblaðið/Ómar
Óskar Magnússon
Stofnað 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Útgefandi:
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal