SunnudagsMogginn - 31.10.2010, Qupperneq 35

31. október 2010 35
sammerkt að hafa verið nauðgað.
Þrjátíu þúsund múrsteinar
Ruth hefur séð um kennslu fyrir kon-
urnar sem margar hverjar skortir
grunnmenntun og þekkja ekki annað en
sára fátækt. Hún hefur kennt þeim
grundvallaratriði á tölvu og haldið lífs-
leikninámskeið sem hún reynir að sníða
að hverri og einni. Sumar hafa fengið
vinnu og gengið vel, aðrar hafa fengið
vinnu en gefist upp á henni. Slíkt segir
Ruth alltaf valda sér vonbrigðum því sér
finnist þær oft á tíðum hafa meira til
brunns að bera en þær sjái sjálfar. En
þannig sé þetta því miður í öllu hjálp-
arstarfi; ekki sé hægt að veifa töfra-
sprota og breyta öllu eða þvinga sínum
eigin draumum upp á aðra. Betra sé að
hjálpa einni konu í einu og gleðjast yfir
þeim sem ná að rjúfa vítahringinn og ná
árangri í lífi sínu. Enza-samtökin hafa
fest kaup á húsi í Mbekweni, sem nú
hefur verið endurbyggt til að mæta
þörfum starfseminnar. Hönnun hússins,
sem og stór hluti vinnunnar við bygg-
ingu þess, er unnin í sjálfboðavinnu.
Hugmyndin er sú að stúlkurnar og aðrar
konur í fátækrahverfinu fái þar fræðslu
og ráðgjöf. Aðaláherslan verður lögð á
hagnýta menntun sem nýtist í atvinnu-
lífinu eins og stærðfræði- og ensku-
kennslu, tölvukennslu, heimilisbókhald,
næringargildi matvæla, HIV-fræðslu og
fleira í þeim dúr. Auk þess mun
fræðslumiðstöðin bjóða upp á upplífg-
andi starfsemi eins og kórstarf, handa-
vinnu, perluskreytingar og aðra list-
sköpun. Við byggingu hússins starfar
eingöngu fólk sem býr á svæðinu, og
hafa eigendur múrsteinaverksmiðju
skammt frá gefið þá 30 þúsund múr-
steina sem þarf til verksins. „Framtíð-
armarkmið okkar hjá Enza er svo að
opna heimili fyrir kjarnahóp okkar. Þar
munu konurnar geta dvalið tímabundið,
í sex til níu mánuði, og fengið faglega
hjálp til að byggja sig upp og öðlast það
sjálfstraust sem þarf til að takast á við
lífið á ný. Slíkt heimili er þó kostn-
aðarsamt í rekstri, og verður því að bíða
enn um sinn.“
Fyrirmynd í sínu samfélagi
Ruth segist stundum velta fyrir sér
þeirri hjarðhugsun sem virðist skapast í
bláfátækum samfélögum þar sem fólk
býr svo þröngt að það verður nánast
hluti hvað af öðru. Ef einn nær að brjót-
ast áfram og ná árangri eru oft gerðar
ómennskar kröfur af hálfu ættingja, sem
ætlast oftar en ekki til að viðkomandi
brauðfæði allan frændgarðinn og kosti
stórfjölskylduna til mennta þar að auki!
Eins verður til einhvers konar sambland
af öfund og stolti sem viðkomandi á oft
erfitt með að standa undir. Þetta verður
oftar en ekki til þess að konur og karlar
líka, sem hafa náð brjóta sig út, sogast
auðveldlega aftur inn í fyrri aðstæður.
„Mér finnst mikilvægt að skila þeim
árangri að Enza-konurnar geti orðið
fyrirmynd annarra kvenna í samfélagi
Ruth með hópi ungra kvenna sem hún hefur starfað með á vegum Enza.
Nemendur hjálpa til
Marteinn sonur Ruthar var í svokölluðu Learnig For Life-prógrammi í skólanum sínum. Í því
fólst meðal annars að hann þurfti að skila 18 klukkustundum á þessu skólaári í samfélags-
þjónustu. Hann langaði að leggja eitthvað af mörkum til Enza og fékk þrjá bekkjarfélaga sína
í lið með sér. Þeir félagar unnu síðan í fjórar klukkustundir á dag í eina viku af skólafríinu sínu
og aðstoðuðu við að flytja og sækja múrsteinana, sem geymdir eru innan girðingar hjá
NorSa, yfir á byggingarsvæðið.
’
Í ágúst 2008 fékk
Ruth til liðs við sig
sex íslenskar konur,
sem hafa fjölbreyttan bak-
grunn og mikla reynslu úr
íslensku og erlendu at-
vinnulífi, til að starfa með
sér í stjórn Enza á Íslandi.