Ný saga - 01.01.2000, Síða 50

Ný saga - 01.01.2000, Síða 50
✓ Islendingar í Alsír Þjóð í kreppu I Alsír býr stolt þjóð í kreppu fátæktar, mann- fjöldasprengingar, borgarstyrjaldar og van- burðugs stjórnarfars. Saga landsins er sérstæð og uni margt merkileg og þar eru ýmsar minj- ar um langvarandi erlend yfirráð, rómversk, tyrknesk, frönsk. Barátta þessarar fyrrum frönsku nýlendu fyrir sjálfstæði sínu er okkur Islendingum auðskiljanleg, einnig barátta fyr- ir endurheimt sjálfsvirðingar sem beðið hefur hnekki í umróti hins óhugnanlega borgar- stríðs. Þó er hið síðara langtum flóknara mál. Það er einfalt að finna til samúðar með þjóð sem á einn sameiginlegan óvin utan lands, erfiðara þegar hann er strákurinn í næsta húsi, sem sker nágranna sinn á háls út af skeggleysi hans eða klæðaburði konunnar. Ognin er í því fólginn að enginn er óhultur, allir fara að tortryggja alla, óttast alla. Fólk hættir að þora út úr húsi, enginn kemur í heimsókn. Og kannski var okkur einmitt svona vel tekið af því það er svo langt síðan þeir hafa fengið langt að komna gesti. Það voru ekki bara við sem spurðum spurninga, einnig þeir höl’ðu sínar. Forstöðumaður Þjóðskjalasafnsins (Archives Nationales d'Algerie), Abdelkrim Badjadja, langaði t.d. að vita hvernig íslendingum lynti við Dani eftir sambandsslitin og við upplýstum hann um að þau samskipli væru afar vinsamleg. Við bentum honum á að einn liður í því að draga úr gagnkvæmri beiskju milli landanna hefði verið sá að Danir skiluðu okkur aftur handritunum á ögurstund. Þeim yrði kannski ögn hlýrra til Frakka ef Frakkar fengjust lil þess að láta einhverjar alsírskar þjóðarger- semar af hendi við þá. Forstjórinn hafði einmitt kvartað undan því að hið tilkomu- mikla Þjóðskjalasafn (húsið) væri mjög fátækt af frumgögnum um sögu þeirra. (Við höfðum áður tekið eftir því að í glæsta og hervarða Þjóðarbókhlöðuna vantaði einkum bækur.) Skjöl sem varða sögu landsins hafa lengst af verið varðveitt í þeim löndum sem Alsír hef- ur lotið á liðnum öldum eða staðið í stríði við, í Istanbúl í Tyrklandi, í Vatíkaninu, Livorno og fleiri stöðum á Ítalíu, í París, Marseille og Aix en Provence í Frakklandi. í Madrid eru skjöl, í London eru skjöl, í Amsterdam og víðar um Evrópu. Hann sýndi mér fagurt Ijós- rit af gömlum samningi milli deyjans í Alsír- borg og Englandskonungs um fangaútlausn sem Elísabet II Englandsdrottning hafði fært safninu að gjöf. Hann myndi glaður þiggja gögn frá íslandi. Fyrndur glæpur - framtíðarfengur Tyrkjaránið er löngu fyrndur glæpur. Eftir heimsókn mína til Alsír er það skoðun mín að íslenskir sagnfræðingar, skjalaverðir og aðrir sem rannsaka vilja þann atburð og eftirköst hans, eigi að hafa samskipti við kollega sína í „Barbaríinu“. Fyrir því væri gagnkvæmur áhugi. Forstöðumaður Þjóðskjalasafnsins telur það hins vegar „mission impossible" að ætla að leita afkomenda Islendinga sem þar lentu í þrælastétl fyrir bráðum 400 árum, þeg- ar fjórðungur íbúa borgarinnar voru hertekn- ir menn og konur frá flestum slrandbyggðum Evrópu. Slík leit er reyndar utan míns áhuga- sviðs. Hins vegar fyndist mér framtíðarfengur að því að nota þann snertiflöt milli landanna sem Tyrkjaránið er lil þess að átta sig betur á þeini menningarheimi sem varð hlutskipti rúmlega 300 landa okkar að renna saman við á 17. öld. Hvernig tókst íslenskum bændum og sjómönnum, íslenskum húsfrúm og mæðr- um, vinnufólki, börnum og unglingum, sem lifðu af umskiptin, að spjara sig sem ófrjálst lólk í nýjum heimkynnum. Hvernig leið því í heitara loltslagi og öðru gróðurfari þegar fram liðu stundir, hvernig tók það breyttum húsakosli, klæðaburði, matarvenjum, að ó- gleymdu því sem dýpra ristir í sálarlífinu og tengist trúnni. Tungumálahindrunin hefur verið hár þröskuldur lengi vel og er vissulega enn, en á meðan franska er mál hinna skóla- gengnu í Alsír eigum við góða möguleika á auknum gagnkvæmum skilningi. Vandi okkar eykst hins vegar ef arabíska verður ofan á sem eina málið í landinu og tunga spámanns- ins er í nýrri sókn. Múhameð á vaxandi lylgi að fagna í veröldinni. Islam eru þau trúar- brögö sem hraðast breiðast út á okkar dög- um. Við munum í auknum mæli þurfa að hafa samskipti við fólk sem játar þá trú. Tyrkjarán- ið er okkar aðgöngumiði að veröld islams. 4H
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Ný saga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ný saga
https://timarit.is/publication/806

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.