Birtingur - 01.01.1957, Blaðsíða 64

Birtingur - 01.01.1957, Blaðsíða 64
hjálpað ungverskum valdhöfum að leiðrétta mistök sín. Hér eru tvö dæmi um þetta: A) „Sovétherinn, sem var í Ungverjalandi samkvæmt Varsjársáttmálanum“ segið þið, ,,var látinn hverfa úr Búdapest undireins og stjórn Imre Nagy óskaði þess, sú sama, sem áður hafði sjálf farið fram á það, að ráðstjórnarher kæmi henni til hjálpar." Þið virðist ekki vita, að Imre Nagy hefur ákveðið neitað því að hafa kallað á hjálp ráðstjórnarhers, þegar hann tók við völdum. Það var Gerö, sem raunverulega kallaði á þessa hjálp. Það er mjög mikilvægt að hafa það, sem satt er í þessu efni. Öll ungverska þjóðin beið í ofvæni eftir því að Imre Nagy settist aftur að stjórnartaumunum. Ef um ósk frá honum var að ræða, gat ráðstjórnarherinn haldið, að með því að láta að ósk hans væri verið að gera bón allrar þjóðarinnar. En í rauninni var ósk sú, sem Gerö bar fram, ekki annað en hörmuleg kóróna allra þeirra mistaka, sem þið kvartið um í upphafi bréfs ykkar. Og það voru einmitt þessi fyrstu afskipti hers, sem ýfðu þá hugarólgu, er ræða Gerös 23. október hafði þegar valdið, breyttu kröfugöngu f jöldans í raunverulega uppreisn og gerðu afturhaldsöflum fært að láta til sín taka í i skjóli þjóðerniskenndar, sem alltaf hefur ' verið mjög sterk í Ungverjalandi. B) Við álítum, að ráðstjórnarblöðin og blöð kommúnista geri sem allra minnst úr þátttöku fólksins og veigamikils hluta kommúnistaflokksins í atburðunum (eins og það hafi aðeins verið nokkrir óánægðir verkamenn, sem hafi látið Horthy-sinna villa sér sýn) og þegi um sósíaliskt eðli ráða verkamanna, hermanna, bænda og stúdenta. Jafnvel í Györ, sem sagt var að væri sundrungarmiðstöð fasista, lét hinn gamli baráttumaður kommúnismans, Attila Szigati, formaður verkamannaráðsins, þessi orð falla við blaðamann: „Við viljum raunverulegan sósíalisma og brottför Rússa. Við viljum á engan hátt hafa neitt saman að sælda við gamla horthy-stjórnarfarið.“ Það voru þúsundir og tugþúsundir af mönnum eins og Szigati. Enn í dag, þegar búið er að bæla niður uppreisnina, þegar ekki getur lengur verið um fasisma að ræða í Ungverjalandi, lifir viðnám verkamanna innan um rústimar, og Kadar-stjórninni er nauðugur einn kostur að horfast í augu við það. 1 gærmorgun, 23. nóvember, skall aftur á allsherjarverkfall að boði verkamannaráðsins til að fá framgengt þeim átta atriðum, sem fjöldinn hafði krafizt. I gærkvöld var samningur undirskrifaður um að hefja aftur vinnu, en stjórnin hefur viðurkennt vald verkamannaráðanna í stjóm verksmiðjanna. Áskilja ráðin sér rétt til að boða aftur verkfall, ef loforð stjórnarinnar verði ekki haldin. Þannig sýnir ungverskur verkalýður, að þrátt fyrir kulda, hungur og fangelsanir er hann reiðubúinn að deyja fremur en að gefa eftir meginkröfur sínar um kjarabætui'. II- — Og það er í þesu atriði, sem skilningur okkar er andstæður ykkar skilningi: Álítið þið ekki, að í landi þar sem fólk hefur lifað í tíu ár við stjórnarfar alþýðuríkis, þar sem eignir hafa verið teknar af lénsherrum og stórhlutar þjóðarbúskaparins þjóðnýttir, þar sé félagslegur og efnahagslegur grandvöllur undir fasisma orðinn ákaflega veikur og það sé orðið allt að því óhugsandi fyrir hann að ná völdum ? Að þessu leyti virðist okkur ástandið í 50
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Birtingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.