Birtingur - 01.01.1957, Blaðsíða 20

Birtingur - 01.01.1957, Blaðsíða 20
Telur þú „Þorpið“ tilheyra einhverri sérstakri skáldskaparstef nu ? Ég er nú ekki vel að mér í bókmenntafræði. Á síðustu árum hefur stundum verið talað um „sósíalrealisma“ og verið hrós eða skammaryrði eftir atvikum. Ég gæti bezt trúað að sá stimpill hæfði ekki illa mínum skáldskap. Ertu viss um að „Þorpið“ sé Ijóð en ekki óbundið mál? Þetta er nú dálítið skrýtin spurning, nafni minn. En .... nei, við skulum ekkert vera að strika yfir hana. Látum hana bara standa. Og hvert er svarið? Það, sem kallað er sál, er að vísu margbrotið og óskilgreinanlegt fyrirbrigði. Meginþættir þess eru þó að minni ætlan tveir: vitsmunir og tilfinning. Þessar eigindir eru vissulega með mörgum og mismunandi hætti. Listamenn geta menn varla orðið nema þær séu báðar mjög ríkar í eðli þeirra. Gáfu- og afburðamenn á öðrum sviðum verða menn ef til vill miklu fremur, ef annar þessara tveggja þátta er sterkari en hinn. Ef við fullyrðum að listamenn þurfi að vera bæði gæddir töluverðum vitsmunum og tilfinningasemi, ber og að hafa það í huga að skammtar þessara gáfna eru vissulega mismunandi hjá mönnum og ræður það persónuleika þeirra og afrekum hvers á sínu sviði. Snúum við okkur að rithöfundum, hygg ég að tilfinningasemin — gef þessu orði nokkuð víða merkingu — þurfi að vera mun sterkari í eðli Ijóðskálda en ályktimargáfan. Kveikur ljóðsins er söngur hjartans, en það er hin kalda skynsemi, sem gerir kvæðið að því sköpunarverki, sem við köllum listaverk. Ég hef að vísu ekki mikið fengizt við sagnagerð, eða greinasmíð, en nóg til þess, að ég veit, að slík verk verða til með allt öðrum hætti en ljóð. Ég hef þess vegna aldrei verið í neinum vafa um hvar á að skipa efni „Þorpsins". Ég mun aldrei kalla það annað en ljóð; hvað aðrir gera er auðvitað þeirra einkamál. — Hitt er svo annað mál að hérlendis eru menn mjög ruglaðir í ljóðkennd sinni vegna rímhefðar okkar. Um það atriði gæti ég ýmislegt sagt, en við sleppum því nú. Ég hef ósköp vel getað skilið þá, sem lýst hafa því yfir — bæði við mig einkalega og á prenti — að „Þorpið“ sé ekki skáldskapur, og ég hef stundum látið sannfærst af rökum þeirra og fullyrðingum, — en að það væri ekki ljóð, nei, um það vissi ég betur en allir aðrir. Hefur þú alltaf gefið bækur þínar út sjálfur? Já, það má segja það. Forlagsnafn er þó á annarri útgáfu „Þorpsins“ og er það ekki að öllu leyti prentvilla. Heimskringla studdi að útgáfu þeirrar bókar. Var ekki ætlun þín upphaflega að gefa nú út heildarsafn? Jú, ég talaði utan að því við sjálfan mig og einn eða tvo aðra útgefendur, að ég mundi vilja gefa út þessar fimm bækur mínar að nýju, rímkvæðin sér, síðan Þorpsljóðin og loks Með örvalausum boga, og taka þar með — líkt og Steinn gerir — óbirt kvæði. Samanbundið hefði þetta orðið þokkaleg bók að stærð. Upp úr þessu tali kom nýja útgáfan af „Þorpinu". Hvað meira verður veit ég ekki. Hefurðu ekki þurft að binda þér töluverða skuldabagga með þessari útgáfustarfsemi ? O, jú. Þetta er f járfesting. Að vera ljóðskáld á íslandi er dýrasti munaður sem hægt er að leyfa sér, en ég er að öðru leyti ráðdeildarmaður. Og ég hef aldrei þurft að 10
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Birtingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.