Birtingur - 01.01.1957, Blaðsíða 80

Hjúkrunarkona:
Hinn sparibúni:
en smá hættir þegar hann fær ekki undirtektir) Þið hafið ekki getað
fylgzt eins vel með þessu og ég, þið sitjið ekki þannig, að þið sjáið
alminlega út um gluggann. Ég hefði getað skipzt á sæti við ykkur, ef ég
hefði athugað það í tíma. En nú er það orðið of seint....Það er
skömm að verða að viðurkenna það, að ef þessi hálm-maður
hefði verið raunverulegur maður, þannig að það hefði blætt úr
honum, hefði ég ekki þolað að horfa á þetta...Ég hef aldrei þolað
að sjá blóð.....Merkilegt finnst ykkur ekki? Strax og ég sé blóð, þó
það sé ekki nema lítill dropi, þá byrjar í mér allskonar æðasláttur,
mér verður dimmt fyrir augum, svimar og kaldur sviti sprettur
út á enninu. Stundum verður mér óglatt og ég fæ eins og
nálardofa í úlnliðina...Óskemmtilegt, finnst ykkur ekki! Ég er svona
tilfinninganæmur, segja læknarnir. Þess vegna kemur ekki til mála
að ég verði skráður óbreyttur liðsmaður í herinn. Nehei; Ég verð tekinn
í intelligensinn, ef þið vitið hvað það er. Það eru þeir sem hugsa
fyrir alla og stjórna öllu og þess háttar. Hinir æðstu menn! (þögn)
Ég veit að þið furðið ykkur á því nú, að ég skuli hafa þurft að
bíða svona lengi, sér í lagi þar sem það mundi taka miklu skemmri tíma
að afgreiða mig en ykkur. Það þarf ekki að banka í brjóstið á okkur
sem förum í intelligensinn — eða hlusta okkur. Við burfum heldur
ekki að fara úr fötunum eins og þið hinir. Bara smá gáfnapróf er allt
sem þarf við okkur, og það tekur enga stund. Ég er meira að segja
ekki viss um að þurfi að gera á mér gáfnapróf. Ætli þeim nægi
ekki að skoða möppuna mína! Trúað gæti ég þá að léttist á þeim brúnin!
(hlær) Ja, það munduð þið skilja, ef þið vissuð, hvað er í henni.
En svo mikið get ég sagt ykkur, að dönsku leyniþjónustunni mundi
þykja matur að komast í hana.
(opnar hurðina) Næsti. Þessa leið, gerið þér svo vel! (Þegar HINN
SPARIBÚNI vill smeygja sér á undan þeim sem næstur er í
röðinni, ýtir hún honum til baka) Ekki þér!
(um leið og hann sezt) Að hún skuli láta svona, stúlkan, þegar ég er
búinn að segja henni, að það taki enga stund að afgreiða mig.
Yfirmönnunum mundi gremjast, ef þeir vissu um þessa meðferð á mér.
En ég ætla ekki að kæra stúlkukindina. Henni er vorkunn. Hvernig
ætti hún að vita, hver ég raunverulega er! (hamrar með fingrunum á
skjalatöskunni) Ég get annars trúað ykkur fyrir að hérna í
möppunni eru alfyrstu íslenzku hernaðaráætlanirnar í sögunni. (þögn)
Ég hef samið áætlanir um hemaðaraðgerðir sem ég kalla óperasjón
„Mörð“, óperasjón ,,Njál“ og óperasjón „Skarphéðin". Þær eru allar
hér í möppunni. (þögn) Ég sé þið finnið hvorki haus né sporð á þessu,
66