Birtingur - 01.06.1959, Page 9

Salvatore Quasimodo:
Ferjustaðurinn
Hvaðan hrópar þú? Bergmálið hljómar
dauflega í myrkrinu. Uppi við fjallakofana
gerist það enn að gráðugu hundarnir stökkva
í eggjandi sporin sem liggja niður að fljótinu:
glitrandi af blóði lilær mörðurinn á ströndinni hinumegin
hæðnishlátri. Þennan ferjustað
þekki ég vel: svartir steinar teygja sig
upp úr vatninu óteljandi skip sigla
framhjá í nóttinni með sína brennisteinskyndla.
Nú ert þú óendanlega fjarri
og rödd þín hefur annarlegan bergmáls tón
aðeins ómurinn berst híngað til mín.
En ég sé þig: það eru fjólur
í lokuðum höndum þínum og mosi
í augum þínum. Þessvegna ertu dáin.
Jóhann Hjálmarsson íslenzkaði