Birtingur - 01.06.1959, Síða 67

IX
Þegar hún vaknaði var faðir hennar kominn á kreik og læddist um
stofuna á inniskónum. Draumurinn vakti enn með henni og hún var
iangt í fjarska þegar hún heyrði nið, og þessi niður, tilbreytingarlaus
og stöðugur, rak síðustu leifar draumsins af augurn hennar. Hún lá
hreyfingarlaus, eins og lokuð inni í sjálfri sér, þorði ekki að opna
augun og sjá hvað þetta væri. Hún opnaði þau ekki fyrr en hún heyrði
föður sinn ganga að glugganum.
Hann tók gluggatjaldið til hliðar og stóð hokinn og slappur, studdi sig
við gluggakistuna og horfði niður á götuna.
— Það er rigning, sagði hann eftir stundarþögn. Hann hamraði með
fingrinum á rúðuna. — Lágskýjað, sagði hann. — Það verður rigning
í allan dag.
Agnieska vafði um sig sloppnum og gekk að glugganum. Hún stóð við
hlið föður síns. Húsþökin gljáðu af bleytu, vatnið fossaði í göturæsinu;
menn skutust út og brettu upp kragana.
— Snjór! sagði Agnieska. Hún þreifaði á rúðunni. — Slydda. Hún er
líka til, og það í maí. Það voru hlýindi alla vikuna. .. .
— En hvers vegna einmitt á sunnudegi? spurði faðir hennar í angist.
— Hvers vegna þarf endilega að rigna á sunnudegi?
— Bragð hjá kommúnistunum. Svo það sé erfiðara fyrir fólk að kom-
ast til kirkju.
Hún klæddi sig í flýti og fór fram í eldhús. Zawadski var að raka sig
og flautaði falskt lag.
— Góðan daginn, sagði hann. — Hvar er Grzegorz?
— Horfinn eitthvað.
— Ferðu?
— Hvert?
— Að finna Júlíu!
— Hún heitir ekki Júlía, hún heitir María, sagði hann æstur. — Hvaðan
í fjandanum hefurðu það?
— Það má einu gilda. Ferðu?
— I svona veðri? Þú hlýtur að vera gengin af vitinu.
— Þér er þó sama um það. Þú ert búinn að setja nýjar kúlulegur í
kúplinguna. ...
— Ég fer næsta sunnudag, sagði hann. — Og vertu bara róleg, ég skal
nokk komast til botns í þessu rnáli. Það hefur ekki enn verið sú stelpa
sem hefur getað haft mig að fífli.... Skyndilega snéri hann sér alveg
að henni: — Hvernig í andskotanum stendur á því að þú hefur svona
mikinn áhuga á þessu öllu?
Birtingur 63