Akranes - 01.04.1958, Blaðsíða 51

Jckk liaim þennan hlula af ln'isi Þórðar
í skiptum fyrir skúr, er hann átti á Bakka.
Af honum keypti Jón svo þetta hálfa hús
fyrir 200 kr., en Jón Sigurðsson og Ölafur
Þorsteinsson rifu það og byggðu húsið
Laufás upp úr því, en það var gert fok-
Iielt úr efni þessa gamla húss.
I nóv. 1901 er þetta fólk í Laufási: Jón
(iuðmundssoin skósmiður og Gróa Jóns-
dóttir kona hans. Kristján 14 ára, Karl
Haraldur 11 ára og Axcl 8 ára, synir
þeirra hjóna. Ennfremur Guðrún Jóns-
dóttir, móðir húsbóndans, talin 77 ára.
.Tón í Laufási er fæddur á Hávarðsstöð-
um í Leirársveit, 5. des. 1859, en þá
bjuggu þar foreldrar hans, Guðmundur
Ólafsson og kona hans, Guðrún Jónsdóttir
(Hún var alsystir Magnúsar í Efri-Götu).
Árið 1860 eru þau komin að Teigakoti,
og eru þar til þess þau flytja að Göthúsum
1864.
Árið 1876 fer Jón til skósmíðanáms í
Reykjavík, hjá Sigurði Kristjánssyni skó-
smið. Samhliða Jóni var þarna einnig við
sama nám Björn Kristjánsson, sem siðar
gerðist kaupmaður, þingmaður, banka-
stjóri og ráðherra. Með þeim Birni og
Jóni tókst þama tryggða vinátta, sem
báðum entist alla ævi. Átti Jón þar jafn-
an síðan hauk í horni þar sem Björn var,
og átti hann lengi viðskipti við Leður-
vörudeild V.B.K.
Svo greindur og fróðleikfús sem Jón
var, efa ég ekki, að hann hafi haft mikið
gagn af þessari námsferð sinni og s\o
nánum tengslum við mann eins og Björn
Kristjánsson. Hygg ég, að Jón hafi á þess-
um árum eitthvað fengizt við dönskunám,
þótt ekki geti ég gert frekari grein fyrir
því hugboði. Hitt var mér kunnugt um,
að hann Tas nokkuð sér til gagns Norður-
landamálin, og hlýtur sii þekking að vera
runnin frá veru hans á námsárunum í
Reykjavík.
Að námi loknu kom Jón aftur heim og
settist að á Smiðjuvöllum eins og fyrr
segir. Árið 1889 kvæntist hann Gróu Jóns-
dóttur. Hún var fædd að Vallarhúsum i
Grindavík 26. júlí 1849. Foreldrar hennar
voru: Jón, f. 1822, d. 1885, Guðmunds-
son, og kona hans, Guðrún, f. 1829, d.
15. maí 1858, Þórðardóttir. Guðmundur,
faðir .Tóns mun hafa búið á Vigdísarvöll-
um i Grindavik. Gróa og Jón áttu hér
lieima til igyð, er þau seldu Laufás og
flutu héðan, enda voru þá fyrir löngu
fluttir héðan allir synir þeirra. Gróa and-
aðist i Reykjavík 9. marz 1938, en Jón
andaðist i Sandgerði lijá Axcl syni sinum
24. júní 1943.
Jón í Laufási var afbragðs iðnaðarmað-
ur, mjög laginn og velvirkur, svo að bók-
staflega engin hrukka var á handbragði
hans. Fyrst og fremst var hér um að ræða
alls konar viðgerðir á skóm, en dálítið
gerði liann þó að nýsmíði, sérstaklega vað-
stigvél. Ekki get ég imyndað mér að þetta
hafi nokkurntiman gefið Jóni það, sem
kalla mætti góð laun. Eitthvað hefur auð-
vitað hrotið til hans frá drengjunum með-
an þeir voru þar heima. Hefur Jón því
þurft að halda sparlega á litlum tekjum,
enda var þar ekki farið illa með eða miklu
sóað i óþarfa eða óþrif, þvi að óviða var
betur gengið um utanhúss eða innan og
hið smæsta nýtt til hins ýtrasta. J>rifnað-
ur og snyrtimennska var einstök í öllum
efnum. Jcn átti lengi liesta og nokkrar
kindur. Fór hann óvenjulega vel með
hvort tveggja. Ekki aðeins um fóðrun,
heldur og alla hirðingu, kindurnar hrein-
ar, og hestarnir kembdir og stroknir eg
einnig snyrtaðir á fax og tagl með hæfi-
legu millibili. Undan þeim var mokað
oft á dag og loftræsting höfð svo góð sem
frekast var hægt. Garður og tún var svo
vel hirt, að ekki verður lengra jafnað.
Þar voi'u ekki gerðar hlykkjóttar götui.
A K R A N E S
119