Akranes - 01.04.1958, Qupperneq 58

Landhelgísmftlið
„Þór“ — einasta varfiskipifi, sem náf> getur hraSskreifíustu landhelgisbrjótunum.
Um stuud hefur mikið verið rætt um
landhelgismálið. Það er að vonum, því að
þetta er mikilvægt mál, um leið og það er
viðkvæmt mál og eitt hið vandasamasta til
úrlausnar.
Lengi hefur verið deilt um stærð land-
helginnar, ekki aðeins íslenzka landhelgi,
heldur almennt. Þar hafa menn tíðum
tekið rétt, en viljað gefa minni rétt. Sum-
um finnst og ef til vill, að þeir hafi öðl-
azt rétt með löngum samningum, eða
átölulausum fiskveiðum í tugi ára, en
virða lítt nauðsyn strandrikis til lifsbjarg-
ar — framar öðrum, — né heldur nauð-
syn vegna ofveiði.
Með hliðsjón af þessu mikla vandamáli,
hefur það aldrei verið eins þýðingarmikið
og nú, — og aldrei horið eins augljósa og
áþreifanlega ávexti, — að hafa átt góða
sendimenn á alheimsráðstefnu, þar sem
126
þetla mál var einvörðungu rætt frá öllum
hliðum.
Það er óumdeilanleg staðreynd, að auka
þarf friðunarsvæði vegna framtíðar fisk-
veiða við landið. Það þarf því ekki að friða
aðeins vegna íslands, heldur einnig vegna
þeirra þjóða, scm sækja á fslandsmið. E11
það þarf fyrst og fremst að friða svæðin
og færa landhelgina út vegna lífsafkomu
íslenzku þjóðarinnar.
Vegna alls þessa er málið óvenju við-
kvæmt og vandasamt. Það er því ekki
hyggilegt að aðhafast neitt það í málinu,
sem teflir því i tvísýnu eða torveldar eðli-
lega og farsæla lausn þess. Ekkert, sem fer
í bág við heilbrigða réttlætiskennd. Það
verður að varast allt offors og yfirgang.
Enda þótt að vér þykjumst hafa meiri rélt
og meiri þörf en nokkurt annað ríki í
jiessu mikla hagsmunamáli, megum vér
AKRANES