Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1909, Side 48

alskipaður sjúklingum. Við jafn skyndilegri viðbót
á sjúkrahúsin liafði Florence ekki búist, enda margur
látið hugfallast í hennar sporum, svo iila sem alt var
undir búið til að annast þá sem fyrir voru, hvað þá
er slíkur íjöldi bættist við svona alt í einu. En Flo-
rence lét ekki hugfallast. A henni var ekkert ráða-
leysi sjáanlegt, engin æðra né fát né fum. Margur
hershöfðinginn hefði getað öfundað hana af glögg-
skygni hennar og ráðhjrgni í þessari afarvandasömu
stöðu hennar. Hún fékk hér átakanlegt tækifæri þegar
fyrstu dagana til að sýna livað í henni bjó og hvers
af henni mátti vænta. Og það traust, sem hún hafði
vakið á sér við þetta tækifæri, varð ekki til skammar.
Ilenni var það Ijóst þcgar frá fyrstu stundu, að
liér þurfti meira við en að ganga milli sjúklinganna
og mata þá á hafrasúpu, mixtúrum og meðalagutli-
Hún byrjaði á að koma sér upp eldhúsi og þvotta-
húsi, því næst gaf hún yfirvöldunum heima á Eng-
landi nákvæma skýrslu um hvernig til hagaði, livað
vantaði af hverju einu. Ljóst og skorinort bendir
hún á gallana, sýnir fram á orsakir þeirra og hvernig
ráða megi bót á þeim. Og orðum hennar var trúað
og tillögur hennar teknar til greina skilyrðislaust,
jafnskjótt sem stjórninni bárust skýrslur hennar, sem
enn í dag eru taldar snildarverk fyrir sakir þeirrar
nákvæmni og skilnings, sem þar kemur fram. Að
nokkrum vikum liðnum koniu frá Englandi ríkulegar
birgðir fata og annara nauðsynja, og að nokkrum
mánuðum liðnum var alt ásigkomulag sjúkrahúsanna
svo gjörbreytt orðið frá því sem verið hafði, að naum-
ast var þekkjanlegt aftur.
En auk þcss að hafa á hendi yfirumsjónina tók Flo-
rence einnig sjálf þátt í hjúkruninni. Hvernig hún fékk
tima til þess, svo hlaðin sem hún var störfum, er lítt
skiljanlegt, en hún fékk það engu að siður. Þær
manneskjur eru til, sem virðast fá tíma til alls, afþví
að þær kunna að ætla hverri stundu sitt verk. Ein
(34)