Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1909, Blaðsíða 114

fengi tvö staup til viðbótar. Svo var það gjört og
Jón gamli byrjaði.
»Jeg á að tala hjer fyrir minni brúðhjónanna, og
vil jeg sækja efnið í vora beztu bók, biblíuna. Hverj-
ir eru nú þar, sem getið er um, að hafl verið guði
póknanlegastir ? Paö eru konungarnir Davíð og Saló-
mon, en svo stóð nú á fgrir peim, að annar peirra
átti 10 konur en hinn 200 konur og' er margt um þetta
ritað. En af þessu sjest, að það er ekki eptir gaðs
vilja, að menn eru að binda sig við eina konu. — —'
Þegar hjer var komið ræðunni þótti brúðurinni
nóg komið og ljet reka Jón út. Hann fór viljugur,
tók hest sinn, reið burt og þóttist hafa farið góða
ferð: fengið nógan mat, vínveitingar í meira lag>»
og skemt veizlugestunum, því ílestir voru hlæjandi
þegar liann reið úr hlaði.
Fiskurinn og reseptin.
Sjómaður í Reykjavík reri út á »Svið« snemnia
morguns í febrúarmánuði, til þess að reyna, hvort
flskur væri kominn í »Flóann«. En mikill varð gleði-
bragur yfir bænum þegar frjettin barst út um daginn,
að fiskurinn væri kominn, og Pjetur liafði fiskað vel-
Fólkið streymdi niður í fjöru til þess að kaupa
nýnæmið. Par á meðal voru tveir læknar. Læknir-
inn S. scgir, að hann vilji kaupa tvo fiska, sem liann
bendir á, og spyr hvað þeir kosti. Pjetur: krónu
hver«. S: ytmikið of dgrt«. Pjetur: »Sama verð og
á reseptunum gðar«. S: y>Jeg kaupi ekki fiskana svona
dgra«. Pjetur: »Látið pjer pá liggja«.
Læknirinn I: »Jeg vil kaupa pessa tvo fiska, hvað
kosta peir?« Pjetur: »Ekkert«. I: »Hvaða vitlegsa>
jeg vil fá að borga fiskana«. Pjetur: »Sama ver
eins og á reseptunum gðar«. I: »Jeg tek ekki fiskana
nema jeg megi borga pá«. Pjetur: »Látið pjer Pa
/iskana liggja«.
Mörg ár eru liðin síðan þetta skeði.
(100)