Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1909, Blaðsíða 46

stjórnarinnar og fluttu rajrndir og kvæði til þess að
gera hana lilægilega.
En Florence Nightingale lét ekki neitt slíkt á sig
fá. Hún lagði hönd á plóginn i drottins nafni án pess
að horfa aftur. Fyrsta verkið hennar var að kanna
pað sjálfboðalið hjúkrunarkvenna, sem hafði gefið
kost á sér til austurfarar. En hún gat fæstar þeirra
notað. Hún vildi ekki annað en útlærðar hjúkrunar-
konur og aí peim gugnuðu aftur margar, er pær
heyrðu skilyrðin sem Florence setti upp. Hún vildi
heldur leggja á stað með fáar vel æfðar og' kjark-
miklar hjúkrunarkonur, sem óhætt væri að treysta,
en lieila fylkingu líttmentaðra eða hálfmentaðra og
þreklitilla kvenna, sem hún gat búist við, að legðu
árar í bát pegar mest riði á að láta ekki bugast.
Og' þær urðu þá loks ekki nema 38 alls hjúkrunar-
konurnar, sem hún afréð að leggja á stað með austur,
og meðal peirra voru 10 kaþólskar líknarsj'stur, sem
mörgum pótti miður geðfelt, eins og gengur.
Hinn 21. okt. 1854 flugu »næturgalarnir« af stað
seint um kvöld. Florence liafði valið pann hrott-
farartíma til pess að sleppa hjá allri viðhöfn og há-
tíðlegum skilnaðarkveðjum. Og 4. nóv. stigu pær á
land í Skútarí, útborginni frá Miklagarði fyrir sunnan
sundið. Far átti aðalstarfsvið pcirra að vera, pví að
Englendingar höfðu fengið leyfi Soldáns til að flytja
þangað særða hermenn sína.
Mikil var gleði hinna særðu hermanna við komu
þessara 39 kvenna. Þeir höfðu naumast þorað að
trúa fregninni um að slíkra kvenna væri von, og
margur maðurinn reisti höfuð frá kodda, sem erfitt
átti með það, eða varð að snúa sér í rúminu, fyrsta
kveldið sem Florence Nightingale »gekk stofugang« á
hermanna-spítalanum í Skútari, til þess að fá í því
efni fullavissu.
Florence Nightingale skyldi hafa yíirumsjón yfir
öllu hjúkrunarstarfinu meðal hinna brezku hermanna
(32)