Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1909, Side 53

En naumast spuröist heimkoma liennar fyr cn
' ''hana dundu úr öllum áttum sendinefndir, heilla-
s vir, viöurkenningar-yflrlýsingar og þakkarávörp i
Jpisuiii myndum. Alt gladdi þetta liana aö vísu,.
Ginkum þó þakkarkveöjurnar frá ýmsum óbreyttum,
sl{rifandi liðsmönnum, eða ættingjum þeirra. En
sendinefndunum fæstum veitti hún viðial, því að kraft-
a 1 Eennar leyfðu það ekki, hún varð að halda sem
'nest kyrru fyrir og njóta sem fullkomnastrar Iivíldar.
Hun hafði gjört sér vonir um, að nokkurra mán-
1 a hvild mundi g'jöra henni mögulegt að takast á
'cihIui- það starf, sem enska þjóðin hafði í lieiðurs
lói 111 3*iVeðið henni með samskotum sínum, cn það
r alt á annan veg. í stað þess að vaxa fóru kraft-
ý11 tlennar síþverrandi. Starfsáhugi hennar hafði
í'ei S'aanteSa hahlið henni uppi, en nú erhvíldin var
I n°In Vai’ eins og kraftarnir hyrfu. Og loks varð
hei'1 ''ata Þah fyrir sjálfri sér, sem hlaut að falla
ið i*1' ^n8st> jnfnungri og með jafnsterkri starfsþrá,
11111 mundi aldrei verða fær um að gefa sig af
ið i' Vl^ 1)V1 háleita starfl, sem hún hafði áformað
e lei83altlíf sitt. Pað var þungur kross fyrir hana,
esl-Var^ SV° a<3 vera- Hún var heilsubiluð mann-
■ 'Ja og sá í hendi sér, að á því mundu aldrei fást
bætur framar.
uin i5<,ii vanheilsa hennar bægði henni frá hjúkr-
ar drstartlnu> gat hún ekki varnað því, að andi henn-
‘ r °g hjarta héldi áí ram að vinna íyiir aðra. Hún
llpp frá þessu sá ráðunautur í hjúkrunarmál-
Sdn leitað var til úr öllum áttum, jafntfrá æðstu
U'n *narvöldum sem frá stofnunum og einstökum mönn-
niö' bÍúhraherhergi hennar, þar sem hún um all-
ý S ar dvaldi flesta ársins daga, liktist miklu frem-
hý Skri,st°fu 1 einhverju ráðaneytinu, en sjúkraher-
rS>- Og ósagt er, hvort mannfélagið hefði séð meiri
I en,ar' gáfna hennar og hugvits þótt hún hefði getað
la did átram hjúkrunarstörfum, en það hefir séð
(39)
Varð
um