Freyr - 15.01.1982, Blaðsíða 37

lensku fulltrúarnir því miður ekki
afstöðu til þess.
Ég er þeirrar skoðunar að sú at-
hygli, sem L. S. vakti á málinu, hafi
orðið til þess að íslenskum sendi-
nefndum voru gefin fyrirmæli um
að taka afstöðu með banni á lax-
veiðum á alþjóða hafsvæðum í N-
Atlantshafi, þegar mál þetta væri á
dagskrá á fundum Norður- og
Austur-Atlantshafsnefndanna.
Svona til fróðleiks vil ég geta
þess að það var fyrst þegar banda-
rískir stangaveiðimenn höfðu við
orð að hefja herferð gegn dönsk-
um vörum, ef Danir létu sig og féll-
ust á friðun.
Þetta er ágætt dæmi um hverju
áhugamannafélög geta fengið
áorkað. Nú er að koma upp alvar-
legt mál. Það eru auknar laxveiðar
á línu, norður af Færeyjum, innan
200 sjómílna fiskveiðilögsögu.
Laxveiðar eru einnig stundaðar í
allmiklum mæli vestur af Norður-
Noregi á alþjóða hafsvæðum. Það
sem er kannski hvað alvarlegast er
að þarna er veitt mikið af smálaxi.
Ráðstefna um mengun ferskvatns.
Árið 1976 gekkst Landssamband
stangaveiðifélaga fyrir ráðstefnu
um mengun í ám og vötnum. Ráð-
stefna þessi, sem var haldin þ. 12.
nóv. sama ár, var mjög vel heppn-
uð, að dómi þeirra, sem hana sátu.
Hlutverk hennar var fyrst og
fremst að vara við þeirri hættu, sem
vatnafiskum getur stafað af, þegar
ár og vötn mengast.
Hún var vel undirbúin og þar
voru flutt hin fróðlegustu erindi af
hinum hæfustu mönnum. Erindi
þessi komu út í Búnaðarblaðinu
Frey, aprílhefti árið 1977, en það
blað var tileinkað ráðstefnunni.
Fiskrækt — fiskeldi.
Aukin friðun, fiskrækt, klak og
fiskeldi eru þau mál, sem stanga-
veiðimenn hafa sýnt hvað mestan
áhuga.
Strax og stangaveiðifélög fóru
að taka til starfa, um og upp úr
1940, fóru þau að gefa þessum
málum gaum. Fyrst framan af var
venjan yfirleitt sú, að mörg stanga-
veiðifélög létu mikið magn af
kviðpokaseiðum í þær ár, sem þau
voru með á leigu — ýmist sam-
kvæmt leigusamningi eða að eigin
frumkvæði. Seinna var farið að
sleppa sumaröldum seiðum í árnar
og hin síðustu árin niðurgöngu-
seiðum.
Stangaveiðimenn eiga hluti í
mörgum klak- og eldisstöðvum. Þá
hafa stangaveiðifélög beitt sér fyrir
fiskræktarframkvæmdum á vatna-
svæðum, sem áður voru ýmist fisk-
lítil eða fisklaus með seiðaslepp-
ingu og fleiru. Á þetta bæði við um
ár og stöðuvötn.
Þótt það sé engan veginn ætlun-
in að gera lítið úr þætti veiðiréttar-
eigenda í sambandi við fiskræktun,
þar hafa þeir unnið þarft verk, tel
ég eigi að síður að sá áhugi sem
stangaveiðimenn og stangaveiði-
félög sýndu fiskræktarmálunum
hafi átt mikinn þátt í aukningu
laxastofna í hinum ýmsu ám.
Það kom reyndar fram í mjög
fróðlegu og athyglisverðu erindi
Teits Arnlaugssonar í gær, að það
var Stangaveiðifélag Reykjavíkur,
SVFR, sem sleppti flestum sumar-
öldum seiðum árið 1979.
Landssamband stangaveiðifé-
laga er aðili að Landvernd. Þá hef-
ur L. S. gerst aðili að Náttúru-
verndarráði. Landssambandið
hefur átt ágætt samstarf við al-
þjóðastofnanir í sambandi við
vatnafiskmál, einkum laxveiðar.
Eins og fram kemur í þessu
stutta yfirliti hafa stangaveiðifé-
lögin og Landssamband þeirra
unnið að mörgum áhugaverðum
og góðum málum, ekki aðeins
hvað beinlínis viðkemur stanga-
veiði heldur miklu oftar en hitt að
aukinni friðun, fiskrækt og um-
hverfisvernd, sem er reyndar mjög
eðlilegt, þegar betur er að gáð.
Ástæðan er augljóslega sú, að
stangaveiðimenn kynnast ám,
vötnum og umhverfinu betur en
flestir aðrir. Þeir læra að hafa aug-
un opin og einn af eiginleikum
góðs veiðimanns er að skynja um-
hverfi sitt.
Þessi mál hafa jafnan tekið
mestan tíma okkar, einkum áður
fyrr, jafnvel það mikinn, að við
höfum kannske ekki sinnt nægjan-
lega hagsmunamálum okkar í
sambandi við stangaveiði.
Stangaveiði og giidi hennar fvrir
manninn.
Veiðimennskan og veiðigleðin er
arfur, sem fylgt hefur manninum,
allt frá frumbernsku mannkynsins.
Það er því eðlilegt að maður hafi
löngun til að taka sér veiðistöng í
hönd og fást við sprettharða laxa,
oft og tíðum í straumþungum ám
við erfiðar kringumstæður, en þá
reynir einmitt á hæfni veiðimanns-
ins.
Stundum virðist það gleymast að
maðurinn þarfnast útiveru. Með
aukinni menningu, tækni og alls-
konar þjónustu fer þeim sífjölg-
andi sem stunda atvinnu sína innan
dyra. Þetta fólk hefur brýna þörf á
útiveru og að stunda einhverja
íþrótt með hæfilegri áreynslu.
Vegna legu landsins höfum við
ekki um margt að velja, að sumar-
lagi, eins og margar aðrar þjóðir.
Hér er stangaveiðin kjörin íþrótt
fyrirallafjölskylduna,endavinsæl.
Fólk á öllum aldri stundar hana,
allt frá börnum og uppúr, eftir því
sem líf og heilsa endist hverjum
einum. Hvað mig snertir, þá byrj-
aði ég sem 6—7 ára snáði að veiða
með elsta bróður mínum á færi af
klöppum og bryggjum. Á ungl-
ingsárunum veiddi ég silung en á
fullorðinsárunum hef ég haft
mestan áhuga á laxveiðinni þótt
silungsveiði sé einnig spennandi.
Þannig er einnig farið með marga
aðra stangaveiðimenn.
freyr — 77