Freyr - 15.01.1982, Blaðsíða 45

Isaveiðar í Hólmavatni.
fjarðará og rækju veiðiútleiguna
sjálfir. Árni spurði hvort Veiðifé-
lag Miðfirðinga hefði sinnt
eyðingu meinfugla og minks.
Einnig spurði hann, hvort heppi-
iegt væri að slíta félagsskap veiði-
réttareigenda frá búnaðarfélags-
skapnum.
Árni Jónasson sagði frá því að
hann hefði að beiðni landbúnað-
arráðherra tekið sæti í Veiðimála-
nefnd árið 1969. Þá hefði breyting
orðið á starfsemi hennar og hefðu
bændur óttast þá breytingu.
Reynslan hefði þó orðið að sam-
starf í nefndinni hefði verið gott.
Arni minntist á Fiskræktarsjóð,
sem hann taldi hafa orðið til
framfara. Auk hans veitti Stofn-
lánadeild landbúnaðarins,
Byggðasjóður og Framleiðnisjóð-
ur lán til fiskræktarmála. Þessi
dreifing væri ekki hagkvæm, því að
hægri höndin vissi ekki ætíð hvað
sú vinstri gerði. Árni tók undir
roeð Árna isakssyni um að tregða
á fjármagnsfyrirgreiðslu til fisk-
ræktar væri óskynsamleg. Árni
taldi líka rannsóknir vanræktar
tniðað við þarfir og hann taldi gerð
matsskráa ekki skipulagða rétt.
Tvöfalt mat, undir- ogyfirmat væri
ekki rétt, heldur bæri að verja
meira fé til rannsókna eins og
Teitur Arnlaugsson hefði fjallað
um. Árni vakti athygli á, að
veiðiskýrslur væru afar mikilvæg-
ar. Þær væru grundvöllur að
mörgu, svo sem gerð arðskráa.
Bragi Vagnsson hóf mál sitt með
því að þakka Böðvari Sigvaldasyni
erindi hans. Bragi sagði að Veiði-
félag Flófsár í Vopnafirði væri nú á
þessu ári sjálft að yfirtaka útleigu á
ánni ogþeir hefðu margt að læra af
Miðfirðingum. Bragi minntist á
,,landeigendadaga“ hjá veiðifé-
lögum. Hann taldi það fyrir-
komulag hæpið og jafnvel ekki
löglegt, þar sem það breytti í raun
arðskrá. Bragi nefndi að vandamál
væri, efof mikiðaf hryggningarlaxi
væri í ánum á haustin og auglýsti
eftir ráðum við því, þar sem
stangafjöldi væri fastbundinn.
Hann spurði hver væri réttur
þeirra manna sem ættu land að
ólaxgengum hluta áa. Einnig lét
hann í ljós misjafna reynslu af ís-
lensku laxveiðimönnum, þegar
lítið veiddist.
Magnús Ólafsson í Botni taldi of
lítið unnið að leiðbeiningum um
fiskirækt sem búgrein. Hann
sagðist vera einn af þeim sem gert
hefði jarðrask hjá sér til að auka
möguleika á fiskirækt. Hann
óskaði eftir að Veiðimálastofnun
kannaði þessar framkvæmdir og
segði álit sitt á þeim. Hann kvað
marga hafa áhuga á því sama og
hann væri að gera, t. d. á Vest-
fjörðum, en hann taldi þennan þátt
veiðimála ekki njóta nægilegs
skilnings yfirvalda.
Jónas Jónsson kvað augljóst að
Veiðimálastofnun hefði verið
peningalega svelt af hálfu hins
opinbera. Hann taldi að ekki yrði
bætt úr rannsóknarþörfinni í einu
stökki. Rannsóknir væru annars
vegar frumrannsóknir sem fiski-
fræðingar ynnu á vegum stofnana
og hins vegar rannsóknir á
heimaslóðum veiðifélaganna, sem
þau gætu sjálf lagt nokkurt lið.
Jónas vakti athygli á erindi Böðv-
ars Sigvaldasonar þar sem greint
hefði verið frá hvílíkum árangri
heimamenn gætu náð. Rekstur
Veiðifélags Miðfirðinga væri dæmi
um gott „byggðarmál“ með mikilli
atvinnusköpun og menningar-
legum rekstri.
Ari Teitsson spurði Hákon Jó-
hannsson hvaða aðferðir hann
teldi líklegastar til að fjölga stang-
veiðimönnum, og að auka áhuga
þeirra á silungsveiði, þá spurði
hann hvernig stangveiðimenn
mundu taka því að fjölga leyfðum
stöngum og stangveiðidögum.
Frummælendur tóku nú til máls.
Þór Guðjónsson vakti athygli á
að í Búvísindadeild Hvanneyrar og
í bændadeildum búnaðarskólanna
hefðu veiðimál lengi verið á
námsskrá.
Þór nefndi það vandamál, að
sveiflur hlytu að vera í veiðinni.
Stangveiðimenn væru óánægðir
með veiðilitla daga og á hinn bóg-
inn væri stundum of mikið af
hrygningarlaxi á haustin.
Böðvar Sigvaldason svaraði
Árna G. Péturssyni um „kapital-
isman“ í Miðfirði. Hann upplýsti
að þriggja manna stjórn væri í
Veiðifélaginu og að auki störfuðu
tveir menn með henni og þeir
hefðu haldið 26 fundi á árinu, og
rekstur félagsins væri með sam-
vinnufyrirkomulagi.
Hann sagði Árna velkomið að
ræða um hvernig tengja mætti
búnaðarfélagsskapinn við veiði-
félagið. Varðandi mink og mein-
fugla upplýsti hann að svartbaki
hefði verið reynt að eyða á þeirra
svæði. Sveitastjórnir hefði með
höndum eyðingu á mink, en
veiðifélagsmenn hefðu átt við-
ræður við hreppsnefnd um þá
veiði.
Frh. á bls. 51
FREYR — 85