Freyr - 15.01.1982, Blaðsíða 42

Lengdar- og aldursdreifing laxaseiða árin 1976—1978 lil 1980 í Grjótá, einni af
þverám Hítarár.
Fyrstu árin á eftir virtist þessi til-
raun ætla aö gefa góða raun. Urr-
iðinn var stór og feitur eftir sem
áður en jafnframt veiddist mikið af
vænni bleikju. Strax árið 1914 vó
bleikjan u. þ. b. helming af
heildaraflanum og 6—7 punda
bleikjur voru algengar. Fæðu-
rannsóknir sýndu að fullorðin
bleikja át svifdýr en urriðinn
botndýr. Menn töldu því að tekist
hefði að finna leið til að auka af-
rakstur vatnsins.
En árið 1931 var allt kornið í
óefni. Þá hafði bleikjunni fjölgað
geysilega mikið en var jafnframt
orðin smá og horuð. Urriði sást
varla. Hvað gerðist, spurðu menn.
Ekki éta bleikjan og urriðinn sömu
fæðudýrin.
Svarið er: samkeppni. Til þess
að skilja þetta betur verður að Iíta
á fæðuval bleikju og urriða í
bleikjuvatni annars vegar og ur-
riðavatni hins vegar. I sumum
vötnum hegðar urriðinn sér eins og
bleikja, þ. e. a. s., hann heldur sig
úti á dýpinu og stór hluti fæðunnar
er dýrasvif. í bleikjuvatni getur
bleikjan hins vegar hagað sér eins
og urriði, bæði hvað varðar dreif-
ingu í vatninu og fæðuval. Hún er
uppi við ströndina og á dýpinu.
Hún verður ekki hreinræktuð svif-
dýraæta.
Samkvæmt framansögðu er
ástæða til að efast um að lifnaðar-
hættir bleikjunnar og urriðans séu
ntjög frábrugðnir. Það er ekki fyrr
en samkeppni kemur til sögunnar
að hægt er að tala um sérstaka lifn-
aðarhætti bleikju og urriða. Þá
heldur urriðinn sig gjarnan nálægt
ströndinni, þar sem veiðitækni
hans nýtur sín, þ. e. snöggar árásir.
Bleikjan aftur á móti kýs að vera
úti í miðju vatni þar sem síuútbún-
aður hennar gerir henni kleift að
nýta sér dýrasvifið.
Sjái bleikjan á hinn bóginn gott
fæðudýr við botninn sækist hún
eftir því en kemst ekki upp með
moðreyk ef mikið er af urriða í
nánd. Urriðinn er árásargjarn og
ræðst hiklaust á bleikjuna. Sé hins
vegar lítið af urriða í vatninu og
bleikjan að heita má allsráðandi,
dreifir hún sér bæði um grunnvatn
og dýpi.
Við skulum þá snúa aftur að
Hólmavatni og ræða um stofn-
stærðarsveiflur þar.
í kringum 1970 tók Stanga-
veiðifélag Borgarness vatnið á
leigu og hefur komið sér upp góðri
aðstöðu þar sem fjöldkyldufólki
gefst kostur á ódýrri veiðiferð.
Fyrir þann tíma var silungurinn
82 — FREYR