Freyr - 15.01.1982, Blaðsíða 58
Porsteinn Porsteinsson á Skálpastöðum, formaður Lands-
sambands veiðifélaga var í undirbúningsnefnd ráðstefnunnar
og einn af fundarstjórum hennar. (Ljósm. J.J.D.).
Jón Kr. Sveinsson stofnandi og eigandi Larósstöðvarinnar á
Snæfellsnesi. (Ljósm. J. J.D.).
myndu notfæra sérslíka veiði, sem
yrði þá stunduð samhliða stanga-
veiöi en tryggði veiðimanninum
silung í soðið þótt fiskurinn gefi sig
lítið að maðki eða flugu.
Vafalaust munu margir sjá
annntarka á þessari aðferð við nýt-
ingu veiðivatna. Það er t. d. rótgró-
in andúð hjá mörgum stangveiði-
mönnum til veiðineta, sent þeir
halda að veiði einmitt þann fisk
sent ætlaði að bíta á hjá þeim.
Hugsa mætti sér, þar sem stanga-
veiði og netaveiði væri stunduð
samtímis í vatni, að netaveiði væri
ætlaður sérstakur afmarkaður
minnihluti vatnsins. Trúlega myndi
þessi andúð á netum hverfa fljót-
lega og stangveiðimenn skilja að
hér væri um einn þátt fiskræktar að
ræða.
Góðir áheyrendur, þessu erindi
rnínu er nánast lokið. Ég hefi drep-
ið á fáeina þætti veiðintála. Rakið í
grófum dráttum þróun annarsveg-
ar laxveiði en hinsvegar veiði
vatnasilungs. bessar tvær greinar
veiðimálanna hafa þróast á mjög
mismunandi hátt.
Á laxveiðinni er nú tekið nteð
skipulegum hætti af félagssamtök-
um bænda. Með margvíslegum að-
gerðum hefur veiðin verið aukin
og jafnframt hefur verðmæti aflans
eða réttara sagt hlunnindanna ver-
ið aukin með nýtingu til sportveiði.
Okkur mun öllum hafa verið Ijóst
áður en við komum til þessarar
ráðstefnu að við eigum margt ólært
í fiskrækt og nýtingu laxveiðinnar.
Eftir þessa ráðstefnu er okkur
þetta enn Ijósara. Aðalatriðið er
þó að okkur ntiðar fram á við. Að
með hverju ári sent líður eykst
þekking okkar á þessu sviði og við
náum jafnframt betri tökurn á að
nýta og auka þau hlunnindi sent
laxveiðiárnar eru.
Öðru máli gegnir með silungs-
vötn okkar. Á síðustu áratugum
hafa þau með fáum undantekning-
unt verið vannýtt og gengið úr sér.
Það er vissulega kominn tími til
þess að átak verði gert til að bæta
hér úr.
Líklegast til árangurs á þessu
sviði hygg ég vera að nýta þau fyrst
og fremst til sportveiði en annar
veiðiskapur í þeim verði nánast
fiskræktaraðgerð.
Til þess að þetta megi takast þarf
að gera veiðiskap við vötnin að-
gengilegri en nú er. Byggja þarf lítil
veiðihús eða veiðikofa við vötnin
og leigja veiðimönnum báta til
veiðanna, þar þarf að gæta þess ör-
yggis sent hægt er. Þá þarf að leggja
bílfæra vegi að þeim vötnum sem
ekki eru í vegasantbandi.
Takist vel til er ég ekki í vafa um
að silungsveiði á stöng á eftir að
verða eftirsótt íþrótt og tóm-
stundaviðfangsefni. Og dvöl við
vötnin verður þá mörgum til hvíld-
ar og unaðsauka. Jafnframt rnunu
veiðiréttareigendur fá hæfilegt
gjald fyrir þau verðmæti og þjón-
ustu, er þeir láta af hendi.
«<!
J
98 — FREYR