Freyr - 15.01.1982, Blaðsíða 16

inn. Leitast verður við að hagnýta í
eldinu ýmsar þær upplýsingar, sem
fengust úrtilrauninni 1979—80 og
halda áfram þeim þróunarrann-
sóknum, sem þá voru hafnar. Má
vænta þess, að í árslok 1982 liggi
fyrir raunhæfar tölur um hag-
kvæmni slíkrar rekstrareiningar.
Úr nýgerðri borholu að Húsatóft-
um fæst nú 10° ferskvatn og
ráðgert er að bora á næstunni
100—300 m djúpa holu, en á því
dýpi telja jarðfræðingar að búast
megi við 15°—17° jarðsjó. Gefst
þá tækifæri til að sannreyna þá
tilgátu, að hægt sé að fá fram 200 g
i ----
Umræður og útdrættir
Unnsteinn Stefánsson, haffræð-
ingur, flutti erindi og nefndist það:
„Varmahagur og efnabúskapur
Ólafsfjarðarvatns“.
í erindinu kom fram að þeir
Björn Jóhannesson og hann hafa
.rannsakað vatnið síðan 1978 og
hefur m. a. komið í ljós að efstu
2,5 metrar vatnsins eru ferskt vatn,
en þar fyrir neðan er það salt.
Ferska vatnið úr ánni flýtur ofan á
því salta til sjávar og blöndun er
tiltölulega lítil. Hitamæling í ágúst
1980 sýndi að hitinn í salta laginu
var 20 stig og helmingi minni í því
ferska. í desember var hitastigið í
salta vatninu á4 m dýpi um 10 stig,
en þá var vatnið ísilagt. I apríl,
1981 var salta vatnið 8 stiga heitt
og ísinn enn á vatninu. Skýringin á
vatnshitanum er e. t. v. sú að salta
vatnið tekur betur við sólarhita en
ferska vatnið.
Árni Jónasson spurði Árna ís-
aksson hvort sá hluti íslands þar
sem Golfstraumurinn kemur til
landsinsþ. e. Suðvesturland, hefur
verið rannsakaður með tilliti til
strandkvía eða sjóeldis.
Árni Jónasson benti á að útveg-
un fjármagns væri veikasta hliðin
við stofnun eldisstöðva, og því er
nauðsynlegt að gera traustar og
sjóeldisseiði á 12 mánuðum frá
kviðpokalosun. Tekist hefur að ná
seiðum í 35 g stærð á 8 mánuðum í
Kollafirði og við Straumsvík í
12—14° ferskvatni, og í Kanada
hafa tilraunir gefið vöxt úr 35 g í
rúm 200 g á 4 mánuðum við
10—14° og breytilegt seltustig.
Nýverið er lokið að Húsatóftum
byggingu 600 m3 eldishúss og
verður þar stefnt að því að ná
seltuþolnum seiðum í 200 g þyngd
12 mánuðum og 18 mánuðum eftir
kviðpokatæmingu með stýringu
seltu— og hitastigs. Þar er einnig
gert ráð fvrir 60 m2 rannsókna-
áreiðanlegar áætlanir um þær.
Árni benti líka á að nota mætti
vindorku til að dæla sjóoggæti það
hugsanlega verið ódýrari orka en
raforka.
Jónas Jónsson þakkaði fyrir
ágæt framsöguerindi. Hann spurði
Árna Isaksson um gæði á laxi sem
alinn er í sjó miðað við á villtum
laxi og verð fyrir sjóalinn lax.
Hann spurði Unnstein Stefánsson
hvort fleiri vötn væru í sama flokki
og Ólafsfjarðarvatn. Hann spurði
einnig hvort unnt væri að kenna
heimamönnum þær aðferðir, sem
Teitur Arnlaugsson lýsti um vaxt-
arskilyrði í veiðiám. Þar fléttaðist
inn í gerð arðskráa.
Hákon Jóhannsson vakti athygli
á að 69 ár á íslandi mætti taka til
ræktunar en seiðum hefði verið
sleppt í 39 af þeim. Hann óskaði
eftir meiri upplýsingum um
möguleika á ræktun ánna.
Magnús Ólafsson í Botni spurð-
ist fyrir um, hver væri aðalástæðan
fyrir því að mestu vanhöld væru á
seiðum eftir að kviðpokastigi
sleppti.
Hann kvaðst hafa alið upp seiði
á óhagstæðum stað, að því er talið
hafði verið, en það hefði gengið
vonum framar. Hann kvað það
skoðun sína að það væri frekar
næringarástand vatnsins en
rými. Verður þar m.a. haldið
áfram tilraunum á samvíxlandi
áhrifum hita— og seltustigs á vöxt
laxfiska, sem ættu að geta
auöveldað mat á landkostum til
strandkvíaeldis. Nauðsynleg
seltu— og hitaskilyrði til vaxtar er
hægt að skapa á býlum víða við
strendur landsins, þar sem
lágvarma er að finna, ýmist með
forhitun eða beinni íblöndun
laugarvatns við sjó, sem dælt er á
land.
kuldinn, sem yrði seiðunum að
fjörtjóni.
Friðrik Sigfússon, formaður
Landssambands stangveiðifélaga,
spurði hvort rétt væri að sleppa
gönguseiðum úr flotkvíum við
árósa, blönduðum sjó. Áður hefur
verið talið að best væri að sleppa
seiðum sem lengst frá sjó. Einnig
spurði hann, hvort hagkvæmt væri
að sleppa seiðum þar sem urriði
eða annar ránfiskur væri fyrir
hendi.
Jón Gunnlaugsson frá Fiskeldi
hf. spurði í framhaldi af erindi
Unnsteins Stefánssonar, hvaða
áhrif hið mikla súrefni í
Ólafsfjarðarvatni hefði á fiskeldi
þar. Hann upplýsti að með fóðrun
með rækjuskel mætti fá lit á
fiskinn. Einnig vissi hann til þeSs
að verð á eldislaxi í Noregi væri
betra en á villtum laxi frá íslandi.
Stafaði það m. a. af því að unnt
væri að mata markaðinn jafnt og
þétt.
Árni ísaksson svaraði fyrir-
spurnum. Hann létí ljós að orkan í
landinu væri frumskilyrði fyrir
fiskeldi hér á landi og við þyrftum
að fullnýta orkulindir á hverjum
stað. Hann benti á að litlar og
fisksnauðar ár hæfðu til hafbeitar
en flestar stórar ár væru þegar með
Frh. á bls. 64
56 — FREYR