Skólablaðið - 01.05.1993, Blaðsíða 24

SKÓLADLADIÐ
Kristján Guy Burgess - Örn Úlfar Sævarsson
Jeppoferd
/
Atímamótum sem þessum er
ekki úr vegi að staldra við
og líta til baka og íhuga
hvað það er sem menn hafa
farið á mis við í lífinu. Það geta ekki
allir verið sigurvegarar og sumir eru
óheppnir og ljótir. Hvar hafa dagar
lífs þíns lit sínum glatað? Er eina
hlutverk okkar á jörðinni að tímgast
og komast að því að stífnistuðull
gorms er 14. Nú vitum við það. En er
þá tilveran tilgangslaus? Erum við
ekkert annað en tilviljanakennd hrúga
af amínósýrum? Hvað er það þá sem
gefur lífinu lit? Jú, það eru einmitt
fyrirbæri á borð við kvikmyndahelgar
í Selum sem verða jeppaferðir.
Hin ofvirka og að því er virðist
tótallí fokkt opp kvikmyndadeild sem
inniheldur hin síður en svo óþekktu
stök Isak (sem í þessari ferð fékk
sæmdarheitið fjallageit), Ottó Geir
Borg (bróðir New Jack City og Chris
de Burg) ásamt Sigurði Jökli Olafs-
syni (hann er einmitt sonur Olafs G.
Einarssonar sem einmitt er sonur Ein-
ars Ingimundarsonar sem fékk það
eðla hlutverk á Herranótt að vera
vörðurinn sem stóð uppi á þaki og
sagði: „Horfið til himins.“) ákvað að
bjóða oss nemum Skólans að dvelja
með sér yfir helgi í Selinu og berja
gírugum glymum nokkrar vel valdar
kvikmyndir.
Síminn hringdi. Ég svaraði og
sagði halló halló, halló halló hver er á
línunni, halló halló. Ekkert svar, bara
sónn. Ég hafði verið doblaður. Ein-
hverjum er greinilega illa við ein-
hvern. Ég lagði símtólið frá mér hux-
andi. Síminn hringdi öðru sinni. A ég
að svara? jú ég svara. Nei ég svara
ekki, jú ég svara. Hinum megin var
rödd. Hún sagði Hey ætlaru ekki að
koma í Selið? Jú auðvitað. E'haggi?
Síðan fórum við í Selið með rútu og
handboltaliði Selfoss í kvennaflokki.
Síðan komumst við í Selið og byrjuð-
um á að horfa á bíó. Fyrsta myndin
sem við sáum var spagettí og lasanja
vestrinn Góði, slæmi og ljóti en í
henni er einmitt að finna lagið sem
hljóðar svo: Waíaía Wah Wah Wah,
hauujh, ttsssssj. Síðan fóu obboðslega
margir að spila borðtennis og Trivial
og allt svona skemmtilegt eins og fólk
gerir í Selum en einnig var keppt í
Fyrsta myndin sem
við sóum var
spagerrí og lasanja
vesrrinn Góði,
slæmi og Ijóri en í
henni er einmirr að
finna lagið sem
hljóðar svo:
Waíoía Woh Wah
Wah, hauujh,
rrsssssj.
hinni sívinsælu íþrótt Blástursbolta.
Keppnin var spennandi og vart mátti á
milli sjá hver væri lang bestur. Hið
sanna kom þó í ljós hjá Toppsól að
lokum og var 4 tima. Þess má geta að
hver tími kostaði krónur 350 og því
var samanlagður ljósakostnaður hjá
hinu sanna 2030 krónur enda er hið
sanna á máladeild og lét snuða sig.
Eftir að hið sanna hafði látið snuða
sig fóru allir vinir þess að stríða því
því þeir héldu að það væri það sama
að snuða og að snoða en þeir sem
þekkja ekki muninn á þessu tvennu
ættu að spyrja tösku og póstþjófinn
Pál Hilmarsson enda er hann meistari
í hvoru tveggja það er að stela töskum
og pósti en hins vegar er hann aðeins
semiprófessjónal snoð og snuðari. En
við skulum hætta i þessari starfskynn-
ingu hjá BM Vallá umstund og snúa
okkur að umræðuefni kvöldsins sem
er ekki „Er ísland að fara til andskot-
ans?“ heldur „Er Morfís að fara til
andskotans?" og „Er þessi grein að
fara til andskotans? A miðnætti var
sýnd kvikmyndin Rocky Horror Pict-
ure Show með þátttöku áhorfenda þar
á meðal Hrannars Más Sigurðssonar,
Amar Ulfars Sævarssonar, Kristjáns
Gæs Burgessonar auk Bjamar Jó-
hannessonar og Borgars Þórs Einars-
sonar. Þessi eðalmenni tóku virkan
þátt í þátttöku áhorfenda í framvindu
söguþráðarins í þessari þekktu mynd.
Sem hlutlausum áhorfanda komu að-
farir hlutdrægra áhorfenda mér á ó-
vart. Ekki var óalgengt að sjá fólk
breiða dagblöð yfir höfuð sér, kasta
ristuðum brauðsneiðum í sýningar-
tjaldið, blotna á rassinum og spyrja
söguhetjur myndarinnar hvernig þær
stöfuðu enska orðið „urinate“. Allir
skemmtu sér vel nema nokkrar ein-
stæðar húsmæður í vesturbænum með
fjögur böm á sínu framfæri og borga
30000 krónur í leigu á mánuði og eiga
elskhuga sem lemja þær þangað til
þær neyðast til að flytja burt og í
kvennaathvarfið, hvar þeim er tekið
með kostum og kynjum og Björn Jó-
hannesson því í lokin var hann orðinn
alveg ferlega rassblautur eftir að hafa
sest í vatnspoll sem var staðsettur í
stólnum hans. Eftir Rocky horror
horfðu með limir kvikmyndadeildar á
pomómyndina Debbie does Dalvík en