Skólablaðið - 01.05.1993, Blaðsíða 11

Hólmfríður Krisfjonsdórrir:
Lúðrosveil FrQmtíðQrinnQr

K
!
Það var á haustdögum að Guðjón Leifur kom að
máli við undirritaða og færði í tal stofnun lúðra-
sveitar. Sem lúðrasveitaaðdáandi leist mér vel á
hugmyndina, en þó fannst mér ólíklegt að uppá-
tækið yrði auðvelt í fram-
kvæmd. Að sjálfsögðu viss-
um við að í skólanum er
mikið af góðum hljóðfæra-
leikurum en sú vitneskja var
afar gloppótt, þ.e.a.s. við
vissum ekki hversu margir
lúðurþeitarar væru við skól-
ann.
I stað þess að setja upp
auglýsingar um stofnun
lúðrasveitar (sem myndi
fara fram hjá sumum, aðrir
myndu gleyma að mæta og
enn aðrir ekki þora) var
reynt nýtt herbragð. Fram-
tíðin lét ganga lista í alla
bekki, þar sem fólk átti að
skrá niður alla sína tónlist-
arkunnáttu, söng og hljóð-
færaleik. Listar þessir gáfu
mjög góða mynd af hlutfalli
tónelskra nemenda í skólan-
um og það kom á óvart hve
margir tónlistar-
menn „skriðu út
úr skápnum".
Með þessar
upplýsingar undir
höndum fórum
við að telja sam-
an það fólk sem
nothæft var í
lúðrasveit. Niður-
staðan varð sú, að
við gætum stofn-
að sveit með 15
klarinettur, 13
flautur, 9 saxa-
fóna, 5 trompeta,
1 horn og 8
trommur. Þar sem
þessi samsetning
hefur aldrei verið
reynd, ákváðum
við að hætta okk-
ur ekki út í til-
raumr með hina LiiÖvctsvcit Fi QititiÖQi innat.
nýstofnuðu lúðra-
sveit. Þess vegna
komum við að máli við nokkra kunningja okkar utan skól-
ans og báðum þá um styrk á „bassann'1 Það var auðsótt
mál og við fengum lánaða tvo básúnu leikara, túbu og
horn. Svo hófst erfiðasti hlutinn: að sannfæra MR-ingana
um að þá hefði einmitt langað til að spila í lúðrasveit.
Sumir voru strax til en aðrir þrættu fyrir að kunna á hljóð-
færi (jafnvel þó við otuðum að þeim listunum góðu, þar
sem nöfn þeirra stóðu blátt á hvítu) en eftir mikið þref
höfðu rúmlega 30 manns látið tilleiðast.
Svo var boðað til fyrstu æfingarinnar og mættu þar fáir,
en það stappaði í okkur
stálinu að h.u.b. jafn margir
og mættu höfðu boðað for-
föll og lofað að koma næst.
A komandi dögum var nót-
um að Gaudanum og öðrum
„standördum“ dreift og svo
var fyrsta aðalæfingin (sem
allir mættu á) og fyrstu op-
inberu tónleikamir haldin í
einu, á afmæli Framtíðar-
innar hinn 15. feb. Þar með
var fyrsta framhaldsskóla-
lúðrasveit landsins orðin að
veruleika, og meira að
segja fjölmennari en Lúðra-
sveit Reykjavíkur.
Strax eftir hina glæsilegu
kynningartónleika, þar sem
sveitin hlaut einróma lof
viðstaddra var ákveðið að
skipta um tónlistarstefnu;
úr ættjarðarlögum í alvöru
lúðrasveitarmarsa og stefn-
an sett á Arshá-
tíð Framtíðarinn-
ar sem vænlegan
vettvang fyrir
sveitina. Akveð-
ið var að láta
sveitina marsera
inn á svið og var
það mikið um-
stang að kenna
þeim að marsera
sem aldrei höfðu
gert slíkt áður.
Samt tókust
þessir aðrir tón-
leikar L.F. vel.
Vegna verkefna-
skorts hefur
starfsemi lúðra-
sveitarinnar leg-
ið niðri frá árs-
hátíð, en ég vona
að næsta vetur
sjái einhverjir
sér fært að halda
starfi hennar
áfram, svo að fyrsta og eina framhaldsskólalúðrasveit
landsins geti vaxið og dafnað.
Hólmfríður Kristjánsdóttir, formaður
L.Þ.S.A.O.S.F.R.A.V.F.
(Lúðraþeytara Samkundu Og Sálarfrœði Rannsókna
Akademíu Vísindafélags Framtíðarinnar).
11
SKÓLADLADID