Skólablaðið - 01.05.1993, Blaðsíða 26

SKÓLADLAÐIÐ
Bryndís Ásgeirsdóftir og Sveinn H. Guðmorsson:
DóndimQður
Það er 7. október 1973. Lítill drengur grenjar há-
stöfum. Skömmu síðar færist ró yfir hann. Nú er
hann eins og hann á að sér að vera.
Magnús Geir Þórðarson er sonur Þórðar Magnússonar
og Mörtu Maríu Oddsdóttur. Hann á tvo bræður en enga
systur. Sitt fyrsta ár bjó hann í Ameríku en fluttist sem
betur fer þaðan áður en umhverfið næði að móta hann svo
nokkru næmi. Því næst hafði hann skamma viðdvöl á
Vesturgötu 20 en færði sig svo um set á Kvisthagann og
sleit þar bamsskónum.
Hann fékk þó fljótt nýja skó
og tók þá að kynna sig fyrir
krökkunum í hverfinu með
hefðbundnum hrekkjum og
prakkaraskap sem hefur
einkennt hann æ síðan. A
sjötta aldursári ákvað hann
að fara í Melaskóla, hélt
þaðan í Hagaskóla og ekki
orð um það meir.
Magnús Geir hefur alltaf
verið maður stórhuga og
sést það kannski helst á því
að aðeins ellefu ára gamall
stofnaði hann Gamanleik-
húsið. Síðan þá hafa sýn-
ingar þess orðið átta talsins
sem hann hefur sett upp og
leikstýrt. Þessi verk voru
sýnd í leikhúsum Reykja-
víkurborgar, þar á meðal á
Iðnó, Islensku Operunni og
nú síðast í Borgarleikhús-
inu. Innlendi markaðurinn
reyndist of lítill fyrir Gam-
anleikhúsið og lagði það því
land undir fót í leit að frægð
og frama. Þannig hefur
leikhúsið farið þrisvar utan
með jafnmörg leikrit og
alltaf hlotið góðar viðtökur.
Hátindinum var svo náð
með uppfærslunni á leikrit-
inu Grænjöxlum sumarið
1991 í Islensku Óperunni
sem var svo sýnt um vetur-
inn í Borgarleikhúsinu.
Hlaut uppfærslan einróma
lof gagnrýnenda og þótti
einkennast af miklum metn-
aði.
Flestir hefðu látið þar við
sitja, að halda uppi heilu
leikhúsi, en Ifkt og aðrir at-
hafnamenn þurfti Magnús
að berjast á tveimur víg-
stöðvum. Hann lét lítið á
sér bera í 3. bekk en sinnti náminu vel og vandlega.
Straumhvörf urðu svo í lífi hans þegar honum var boðin
leikstjómarstaða á Árshátíð Skólafélagsins 1990 ásamt
Sólveigu Amarsdóttur. Sæti í Skemmtinefnd fylgdi í kjöl-
farið en hann lét ekki þar við sitja heldur skellti sér í
Herranótt og lék þar nokkur hlutverk í Mjólkurskógi eftir
Dylan Thomas. Um vorið bauð hann sig svo fram í emb-
ætti quaestors. Það er skemmst frá því að segja að hann
sigraði kosningarnar með miklum yfirburðum enda einn í
framboði. Nú var Magnús Geir orðinn quaestor og að
margra dómi lyfti hann
þessu virðingarembætti á
æðri stall með slagorðum á
borð við: „Drekkum, ælum,
drepumst!“ og „Hrynjum í
það!“ Með árshátíð Skóla-
félagsins „Ljúfa líf‘ bætti
hann enn einni fjöður í hatt-
inn. Þetta var eflaust ein
glæsilegasta árshátíð sem
haldin hafði verið og er það
ekki hvað síst Magnúsi
Geir að þakka. Auk hefð-
bundinna quaestorsstarfa
tók hann upp þráðinn að
nýju á sýningunni Grænj-
öxlum á litla sviði Borgar-
leikhússins. Þetta vor varð
enn einn vendipunkturinn í
lífi hans en eins og alkunna
er þá bauð hann sig fram til
Inspectors. Hann hóf In-
spectorsár sitt af miklum
krafti með sveitaballi og
síðan þá hefur hver stórat-
burðurinn fylgt á fætur öðr-
um. Það er ekki ofsögum
sagt að félagslífið í ár hefur
verið með miklum ágætum
og verður það að skrifast að
einhverju leyti á kvikindið.
Sem dæmi má nefna Árshá-
tíð djúpt í hugarheimi og
söngkeppni Hins íslenska
Menntaskóla. Magnús lét
þó söngkeppni okkar MR-
manna ekki nægja sér held-
ur, knúinn áfram af óbilandi
metorðagirnd og framapoti,
notaði stöðu sína innan Fé-
lags framhaldsskólanema
og leikstýrði söngkeppni
framhaldsskólanna nú í ár.
Má segja að með henni hafi
hann sett punktinn yfir i-ið á
ferli sínum í Menntaskólan-
um í Reykjavík.
Flestir sem kynnst hafa
Flestir sem kynnst hafo Mognúsi
Geir myndu lýsa honum sem
afar kurteisum og viðfelldnum
en þó mjög ákveðnum manni.
Kímnigáfan er með besta móti
en hún brýst einkum fram í
ófrúlegum prakkaraskap þar
sem engum er hlíft.