Skólablaðið - 01.05.1993, Blaðsíða 27

Magnúsi Geir myndu lýsa honum sem afar kurteisum og
viðfelldnum en þó mjög ákveðnum manni. Kímnigáfan er
með besta móti en hún brýst einkum fram í ótrúlegum
prakkaraskap þar sem engum er hlíft. Honum þykir til að
mynda ákaflega gaman að gefa mönnum Tópas en það
gengur ekki fyrirhafnarlaust þar sem hann, með miklum
klækjum, kemur fólki á kné áður en það veit af. Einhverju
sinni hringdi síminn í matreiðslutíma í Melaskóla. Þar
sem Magnúsi er ekkert heilagt tók hann upp tólið og svar-
aði. Á hinum enda línunnar var maður frá Papco hf. sem
spurði hvort Melaskóla vantaði ekki örugglega 90 rúllur af
klósettpappír. „Nei, nei“ svaraði Magnús, „við þurfum að
minnsta kosti 900“. Varð þetta kveikjan að handalögmál-
um milli húsvarðar Melaskóla og sendibifreiðarstjóra
Papco verksmiðjunnar.
Af einhverjum ástæðum tengir fólk alltaf Magnús Geir
og Duran Duran saman. Það er líka eðlilegt þar sem hann
hefur „haldið með“ hljómsveitinni, eins og það var orðað,
t tíu ár. Hann á rúmlega sjötíu plötur með hljómsveitinni,
átti lagið Ordinary World í fyrrasumar á meðan aðrir fengu
fyrst að hlýða á það í janúar og í einni ferð Gamanleik-
hússins í Lundúnum heimsótti hann Simon le Bon.
Ef til vill hafa einhverjir ályktað sem svo að dándimað-
ur hyggi á störf tengd leikhúsi í framtíðinni. Það er alveg
hárrétt. í þessum orðum skrifuðum er hann búinn að
sækja um setu í leikstjómarskólum í Bretlandi. Allt bend-
ir til þess að næstu þrjú árin dveljist hann ásamt Simon í
Lundúnum.
Það er 7. október 2003. Ungur leikstjóri hrópar utan úr
sal: „Æfingin er búin, hrynjum í það, ég á nefnilega þrí-
tugsafmæli í dag“.
Ljóð
Börnum þykir slátur gott
Liðsforinginn hrópar hátt:
„Hurðimar opnið upp á gátt,
bömin þið vekið
og út í port rekið.
Framkvæmið margt en segið fátt.“
Bömin flykkjast fram í port
fagnandi með lífsboðskort
þau tyggja og kyngja
dansa og syngja
og þá ég hugsa: „Nogen lort.“
Bömin bíða sum með hor
biðja róleg: „Faðir vor,
hallowed be your name:
Leroy, Aids and „Fame“,
my, oh my it"s such a bore.
En leiðindin læknast skyndilega
er láta þau bugast af sorg og trega.
Þau sakna foreldra sinna
systkina, vina og hinna
en þau er öllbúið að vega.
Þeir aflífa þau af öllum mætti
því óæðri eru þau af kynþætti.
Þeir hafa öll sín víg unnið
en þau sín fyrir gíg unnið
í lífsins hverfula happdrætti.
Týnast trautt öll ungtárin,
tekin böm og líflátin.
Líkust helst tröðkuðum þrúgum,
dauð þau liggja í hrúgum,
svona sæt og útgrátin.
Heiðarleikinn hefur tapað.
Hetjuljóminn gæti hrapað
því lýður latur
lætur hatur
bitna á því sem Guð hefur skapað.
Þjóð veit þá þrír vita
og þjóðin skal þá fá að strita
því betri tíð með blóm í haga
fæst með harðstjóm valdi og aga,
en frelsið er staðsetning vitlausra hnita.
Úlfur Eldjárn
SKÓLADLADIÐ