Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1922, Qupperneq 155

320
TIMARIT hJÓDRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA.
ingadagshald í Wynyard í sumar.
Frá Markerville, þar sem þorri ís-
lendinga mun ’heyra til ÞjóSræknisfé-
laginu, hefi eg, í greinilegu bréfi, feng-
iö bendingar til félags heilla, meöal
annars um kenslu í íslenzku, íslenzku-
nám viö Manitoba háskólann og lækkun
iögjalds. Veröur þaö bréf síöar at-
hugað, ef þing æskir.
Þess ber að geta, að auk deildarinnar
Fjallkonan hafa islenzkir menn og ís-
lenzkar sveitir, þar sem þjóðræknir
menn dvelja, aðstoðaö hvatamenn ís-
lenzku sýningarinnar New York, er
haldin var þar urn mánaðamótin októ-
ber og nóvember síðastliðinn. Óbein-
línis hefir félagið oröiö því málefni að
liði, þótt stjórn félagsins sæi sér ekki
fært aö taka beinan þátt í ])ví fyrir-
tæki, þegar, aö áliðnu surnri, mál það
kom til hennar kasta.
Að því er séð verður, hefir og þátt-
ur íslendinga i þeirri sýning vakið at-
hygli á þeim og oröið oss vegsauki. Er
það gleðiefni og þakkarvert.
Samkvæmt tillögum síðasta þings í
Lesbókarmálinu taldi eg varhugavert
aö leggja aö svo stöddu út í ný útgáfu-
fyrirtæki, með fram sökum óhagstæðs
árferðis, dýrtiðar 'hvað snerti útgáfu
bóka og sjúknaö þess manns, er stjórn
félagsins hugði helzt til samvinnu við
í því efni. Það mun og sanni næst, aö
naumast er það frágangssök fyrir oss,
að nota þær lesbækur islenzkar, ásamt
úrvali af sögum vorum og ljóðum, sem
eru fvrir hendi að heiman, meöan æöri
skólar íslands hagnýta enn í dag út-
lendar kenslubækur. En mál þetta
liggur, samkvæmt dagskrá, fyrir þing-
inu til umsagnar.
Þá samdi stjórnarnefndin, sam-
kvæmt tillögu siðasta þings. við séra
Rögnvald Péturssn um ritstjórn Tima-
ritsins. Hefir hann einn saman haft
það starf með höndum og er það sam-
kvæmt hans eigin tilmælum.
Á ferðum mínurn um Y innipeg hef-
ir stjórnarnefndin ávalt—og án mín—-
komið saman, og rætt það er til heilla
horfði fyrir félagið. Allir játum við
fúslega, að orka til framkvæmda hefir
veriö minni en á'hugi. Ekki verður þvi
heiðruðum þingheimi, né félaginu bent á
nein afreksverk né verðleika af vorri
'hálfu, en bróöurleg hefir samvinna
nefndarinnar verið og er það ekki
einskisvirði fyrir félagsskapinn.
. Þann tel eg arð ársins mestan, og
áranna, sem félagiö hefir starfað, að
vestur-íslenzkur almenningur er áreið-
anlega að vakna til fyllri vitundar um
þýðing þjóöverndunarmálsins. Þjóð-
rækni íslenzkra manna er aö aukast,
nema ef til vill meöal sumra hinna
yngri, sem búsettir eru í stórborgum.
Þó ber ekki framkoma íslendinga í
New York vott um það.
Hér þarf ekki að minna á þau mál,
er samkvæmt auglýstri dagskrá koma
fyrir þingið, en á þaö vikli eg mega
m.inna, sem mér finst ljóst aö teljist
sem aðal])ættir starfsins:
1. Aö fá íslenzku talaða á íslenzkum
heimilum.
2. Að aðstoða börn og unglinga við
íslenzkunám.
3. Að fá íslendinga til að læra sin
fegurstu Ijóð og lesa og segja þeim
yngri úrvals sögur: um Ingimund
ganrla, Áskel goða, Síðu-Hall,
Njál o. fl.
4. Að stofna og styðja islenzka söng-
sveit, er siðar hjálpi til að syngja
fagnaðarerindi ættjaröarfræðanna
inn í hjörtu Vestur-íslendinga.
5. Að sniða starf vort og leiðrétta lög
vor þann veg. að félagiö geti þess
vegna náð til sem flestra íslend-
inga vestan 'hafs.
ET>m eitt, og einkum það eitt, bið eg
að lokum heiöraðan þingheim, — alla,
sem hér eiga 'hlut að máli: Vátryggið