Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Qupperneq 46

28
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
Steinhúsum. Hafði hún annast Mrs.
Samson frá blautu barnsbeini og
ásett sér (svarið, sögðu sumir), að
láta eitt yfir báðar ganga unz yfir
lyki. Þó það færi á aðra leið, átti
hvorug þeirra sök á því. — Af
Fóstrunni mátti vænta fróðleiks.
Ekki einungis um ætt og fortíð frú-
arinnar heldur og hverju framvegis
framvindi í Steinhúsum. En Fóstran
brást eins og kosta krosstré. Ekki
vantaði að hún væri þægileg í við-
tali. Og eyrun hafði hún opin fyrir
því sem sagt var, en hvorki te né
kaffi með fínasta bakelsi losaði um
málbein hennar bærist talið að Mrs.
Samson og Steinhúsum.
IV.
Með einni af fyrstu innreiðum
Sípíar í Samson kom Indverjinn,
Dohk, kaffibrúnn á hörund, dökk-
klæddur með svarta stromphettu á
höfðinu; og varð aðal umtalsefni
Samsoníta. En þegar hann sýndi
engin merki þess, að hann væri
bissnesmaður eða spekúlant, drakk
ekki brennivín, spilaði ekki póker,
mistu menn áhuga fyrir annmörkum
hans. Um heimilisrétt var ekki að
tala. Alt stjórnarland var fyrir löngu
upptekið. Aðeins kvenfólkið leit til
hans forvitnisaugum, sér í lagi ungu
stúlkurnar. Hann var svo fallega
vaxinn og líkamshreyfingarnar svo
mjúkar og liðugar. Út yfir alt tóku
augun. Þau voru blátt áfram töfr-
andi, en þó óttaleg. Þá sjaldan hann
leit til þeirra voru þær aldrei vissar
um hvort tillit hans olli þeim hrifn-
ing eða hræðslu. En þegar uppvíst
varð, að hann var kominn undir
handarjaðarinn á Mr. Samson, orð-
inn eitt af fyrirtækjum Samson &
Co., beindist athygli manna á ný
að Indverjanum. Þeir sáu brátt, að
Mr. Samson hafði ekki keypt hér
köttinn í sekknum fremur en endra
nær. Til að byrja með, virtist Dohk
kunna öll heimsins tungumál. Túlk-
aði mál allra enskumálleysingja
fyrir Samson & Co. Og þeir voru
margir, sem höfðu enn ekki „lært
málið,“ eða kunnu bezt við, að semja
um kaup og sölu á móðurmáli sínu.
Svo kom upp úr kafinu, að Dohk
var læknir og ekki bara smávegis
hjálp í viðlögum, heldur lærður og
útskrifaður í Vínarborg. Þótti Sam-
sonítum snemma bera á einhverju
yfirnáttúrlegu við læknisstörf Ind-
verjans og þökkuðu hæfni hans
austurlenzkri dulspeki og töfrum
ekki síður en skólalærdómi. Þeir
vissu, að hann hafði ekki löglegt
leyfi til lækninga, en kærðu sig
kollóttan og þóttust góðir að mega
leita til hans meðan ekki var læknir
í bænum, sem dyttað gat að þeim og
hrest upp á þá samkvæmt canadisk-
um lögum. Og eru landnemar marg-
ir með því marki brendir.
Af munnmælum Samsoníta um
Dohk, og persónulegri viðkynningu,
gerði ég mér nokkra grein fyr11;
manninum. Að loknu háskólanámi i
Indlandi, stundaði hann framhalds-
nám við ýmsar helztu mentastofn-
anir Evrópu. Þar lagði hann aðal-
lega fyrir sig líffræði, sér í lagi
innkirtlanna og verkan þeirra hver
á annan og in ýmsu líffæri líkamans,
og vann árum saman að athugunum
og tilraunum þar að lútandi. Meöa
annars útskrifaðist hann sem praktý
serandi læknir frá háskólanum 1
Vínarborg. En ef dæma má af öllum