Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Síða 50

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Síða 50
32 TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA ástand þeirra. Og drenginn grunaði, að læknirinn væri valdur að eymd þeirra. En svo rík var hluttekningar- semi og samúð undrabarnsins, að í stað þess að sakfella Dohk fyrir harðýðgina, kendi Steinn litli í brjósti um hann, fyrir að vera vondur við þá, sem bágt áttu. Að þessu hugarástandi barnsins komst Indverjinn. „Vertu þolinmóður,“ sagði Dohk og beindi athygli Steins litla að ýmsum breytingum sem dýrin tóku — með tíð og tíma. Undir umsjá og • meðferð læknisins, sá drengurinn dauðvona skepnur fyll- ast lífi og fjöri; feit, löt og væru- gjörn dýr missa ofholdin, verða óró- leg og ærslafull. Þessi og önnur umskifti tóku langan tíma, en á endanum urðu þau svo ákveðin, að dýrið virtist hafa mist sitt uppruna- lega eðli og upplag. Þannig var það með ungan apa, uppáhald Steins litla. Þeir léku hvor við annan tím- unum saman. Báðir svo glaðir og góðlyndir, að drengnum gleymdist oft, að annar var maður en hinn skepna. Svo tók apinn að breytast og verða smátt og smátt ólíkari sjálfum sér — leikfélaga Steins litla. Innan árs var hann orðinn grimmur og geðillur. Nú var hann óarga villi- dýr, sem sóttist eftir að rífa og bíta fyrrverandi leikbróður sinn. Og Steinn litli grét . . . Og hann fylltist ótta og lotning fyrir almætti Ind- verjans. Upp frá þeirri stundu þótt- ust þau, Steinn gamli og Fóstran hafa tekið eftir breyting á geðslagi og framkomu Steins litla, sem þá var tíu ára. Frá síðustu áratugum, sem lesa mátti Samson á landabréfi vest- ræna sléttulandsins, má Samson Blaðið heita Annáll Samson & Co., næg drög og heimildir fyrir glimr- andi landnámssögu. En þangað er lítið að sækja til sögu um Stein litla og lífið í Steinhúsum. Alt þess háttar verður maður að grafa upp úr minnum Samsoníta. Eins og önnur börn innritaðist Steinn litli í barnaskólann þegar hann var sex ára. En ekki leyndi það sér lengi, hversu ólíkur hann var öðrum börnum. Fyrst voru námsgáfur 'hans því nær ótakmark- aðar. Þar á ofan dæmdist hann g°tl barn í orðsins bezta skilningi. Svo ljúfur og aðlaðandi var hann í fram- komu sinni, að hann ávann sér ást og hylli skólasystkina sinna jafnt og kennaranna. Nú fyrst gafst honum tækifæri til að svala þeirri örlætis- ástríðu, sem á hann sótti. Eins og gengur, vanhagaði margt skóla- barnið um eitt og annað. Og að bæta úr þeim skorti var Steina litla ha' mark gleðinnar, og ekki hamlaði getuleysið. Móðir hans hvatti frem- ur en latti gjaflyndi sonar síns °S lét honum alt í té, svo kærleikshvöt hans yrði fullnægt. Það fór að leika orð á því, að Mr. Samson væri mót- fallinn góðverkum mæðginanna kallaði þau bruðlunarsemi. Var Þ° alkunnugt, að hann var enginn nirf' ill, en gaf óspart til prests og kirkju og annara velferðarmála og va^ stórtækur. En enginn vissi til, a hann viki góðu að einstakling. ^esS háttar gjafir kvað hann ölmusU’ niðurlæging mannskapsmanni, °S mannleysunni hvöt til meiri vesa dóms. Og þótti Samsonítum vel fara á þessum skoðanamun hjónanna- Hvort þeirra um sig bætti hitt upP’ í kærleiksverkunum, væri um
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.