Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 101

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Blaðsíða 101
fyrir innan grindurnar 83 aðnjótandi milliliðalaust þess sem hún hafði að miðla af sínum and- lega auði. Þetta gerbreytti fram- komu minni gagnvart henni. Ég fór að veita henni meiri og meiri at- hygli og jafnvel umgangast hana hlýlega. Datt mér þó ekki í hug að láta henni finnast að mér þætti nokkuð til hennar koma, eða þætti hið minsta vænt um hana. Druknandi maður grípur í strá, svo var um Helgu, og var auðsætt að hún tók að reisa vonir á þessari kreytingu, sem á mér var orðin. Henni varð léttara um tungutakið, °g ekki leið á löngu áður en hún §at sagt heila setningu án þess að roðna og varpa öndinni. Að öðru eyti var það ekki nauðsynlegt að ^Un talaði, því ég skildi hana. Og grunar að þeir sem hrósuðu enni fyrir fyndni, hafi aldrei heyrt ana segja neitt, heldur séð það sem un vildi segja. Það var eins og ikaminn væri svo ófullkominn að ann gæti ekki hulið sálina. Af auknum skilningi var það, að sjálf- ®°gðu, að ég umbar ást hennar miklu etur en áður. Mér fanst hún jafnvel raga mig að sér, það er að segja a sál sinni. Mér fór að þykja vænt ^ra þessa háu og hreinu sál. En að ®g færi að elska Helgu sem heild, arist mér lífsómögulegt. a* argir þóttust nú sjá að ég væri úraga mig eftir henni; og þeir, ^ern ekki þektu afstöðu mína til ^ennar, töldu víst og áreiðanlegt e annað mundi mér ganga til þess sk ^ sannleika var ekkert fjær mínu en gera henni rangt. ^ ekki viljað snerta eitt hár en v, ^ennar. Ég gat ekki annað arrnað með sjálfum mér, hve umbúðir sálar hennar voru henni ósamboðnar, í mínum augum svo hversdagslegar og lítilfjörlegar. Eftir því sem ég bar meiri virðingu fyrir sál hennar, fór mig að taka sárara til hennar. Ég fór að kenna í brjósti um hana og sýna henni meiri og meiri nærgætni. En einmitt þetta varð til þess að ég er hér — fyrir innan grindurnar. Fangavörðurinn lítur ekki af mér. Þó er ég honum þakklátur fyrir að leyfa mér að setja þessar minningar niður á pappírinn. Má vera að hún móðir mín trúi mér og huggist nokkuð er hún sér í réttu ljósi atburð þann sem skeði á dansleiknum forðum. Sá atburður hefir öllu ráðið um hagi mína síðan. Við Helga vorum á skemti- samkomu. Ég vissi fyrirfram að hún mundi verða þar. Sjálfur hafði ég ætlað að vera heima — af kvíða fyrir því að sjá hana sitja eina, meðan ég og alt unga fólkið væri að dansa, og vita hana altaf renna vonaraugum til mín. En vegna þess að stúlka nokkur, sem ég var ástfanginn af — og það ekki all-lítið, hafði látið það auglýst, að hún mundi verða þar, klæddi ég mig í það bezta sem ég átti, helti ilmvatni í hár mitt, klút- inn minn og barminn á treyjunni minni og fór. Svo djúpt geta menn sokkið í sínar hugsanir að þeir ekki heyri þó á þá sé yrt né sjái það sem fram fer í kringum þá, þótt þeir hafi augun og eyrun opin. Ræðurnar, sögulestur-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.