Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Qupperneq 121

Þrítugasta og sjöunda ársþing
Þjóðræknisfélags íslendinga \
Vesturheimi
PYRSTI FUNDUR
Þrátt fyrir frosthörku, snjókyngi og
, _ rð sóttu um sjötíu manns fyrsta fund
Prltugasta og sjöunda þings pjóSræknis-
_e’ags íslendinga í Vesturheimi, er hófst
a 'hánudaginn 20. febrúar kl. 10 árdegis i
uoodtemplarahúsinu. Séra Biríkur Bryn-
1 ^?son stJrSi guðræknisstund er byrjaSi
ec því a'Ö sunginn var sálmurinn ó, GuS,
r anda gef'Su þinn. Séra Eiríkur lagSi
af textanum Drottinn, þú ert vort at-
^varf fra, kyni til kyns, og flutti síSan
snæma bæn, og var svo sunginn sálm-
sk*nn Eét k'*'1 ríki, ljóssins herra, ljóma
'asrt um jörS og sjá. Gunnar Erlendsson
van viS hljóSfæriS.
set^' Valdimar J. Eylands flutti nú for-
^askýrslfl sína. GerSi Dr. Beck tillögu
v 1.hin ýtarlega og vandaSa skýrsla
I p- y*^tekin meS þökkum. Détu þingmenn
ssní100’ samÞykki sitt meS þvi aS rísa úr
ætum og meS lófataki.
Arsskýrsla
forseta ÞjóSræknisfélagsins,
Dr. Valdimars J. Eylands
inif^’vr1kannasl' vl® söguna um sáSmann-
[ j.D1 1(111 hluti sæSisins, sem hann stráS:
var fíuUm Slg fdr íorgörSum. Sumt af þv
aöfcin , 'í1?1 troSiS, sumt kafnaSi I illgresi
Þ“essiS ,UtÍ11 hlutl Þess Þar tilætlaSan ávöxt
sl&. A?i^mla sasa er sífellt aS endurtaks
starfa *? Sem fdst vl® fræSslumál, eSa
SviSi i . etlln£u hugsjóna 4 einhverjr
Þsndir ?.1}nast vl® ÞaS lögmál, sem húr
endurni 11 1Jesar fyrstu íslenzku innflytj-
árum r komu hingaS vestur fyrir áttatlr
isienzk ^ sengu Þeir aS því sem vísu a?
Vaxa ;i Inenuing mundi sá til sín sjálf og
aldur n i568811.111 vestræna þjóSlífsakri urr
vitrir rn æVl’ Eklcl lel® Þð 4 löngu at
nauSsyn °S framsýnir sáu fram é
Satntök ífSS mynda einhvers konai
tungu op t r verndar Islenzku þjóSerni
Vort stofn ' ÞanniS var svo þetta félag
Vesturhe,ÍÍ ■’ ÞÍ6'Sræknisfélag Islendinga :
tnndar r qi’ Se.m nú kveSur ySur til árs-
d®ttiiS5„.. 7’ slnn. Ef nota má táknmál
r®kta hinnff’ Var Þessu f áiagi ætlaS aí
Þeirni h-ns Sslenzka ÞjóSlífsakur I Vestur-
°k efi’a * a nonum hreinum, auka hanr
í1^ sa'nnf aSe fMaS-*kkÍ Sé hægt aS se^B
kdllun sinnf télaglts hafl ÞrugSizt þeirri
' En ÞÓ er þvi ekki aS ieyna:
aS annarlegur gróSur sækir nú 4 sí'Sari
árum mjög fast á þennan helga reit, sem
vér höfum afmarkaS meS félagi voru og
stefnuskrá þess. AS vlsu .hafa þeir aldrei
veriS margir á meSal vor, sem vísvitandi
hafa fótum troSiS þjóSernislega arfleifS
slna, en hinir verSa æ fleiri, sem eiga I
svo mörg horn aS líta I hinni hversdags-
legu llfsbaráttu, aS þeim vinnst lítill timi
til aS sinna öSru en önnum liSandi stundar.
En jafnvel þótt allmikiS af frækornum
sáSmannsins færi ofan garSs og neSan,
voru þau þó allmörg, sem féllu I frjóan
jarSveg og báru góSan ávöxt. Oss ber
aS hugsa um ÞjóSræknisfélagiS og deildir
þess sem hiS hreina akurlendi, friSland
Islenzkra hugSarmála, og um starfsmenn
þess sem þá menn á meSal vor sem eru
sér meSvitandi um sáSmannsköllun sína,
menn sem ekki víkja frá þvi marki aS
bera góSan ávöxt niSjum sínum, ættlandi
sínu og fósturjörS til sóma. Vér vonum þá
aS þetta ársþing verSi ávaxtarikt og um
allt ánægjulegt, og bjóSum ySur velkomin
til samfunda og starfs.
Eins og á fyrri þingum vorum. viljum
vér nú minnast meS virSingu og þökk
þeirra samverkamanna vorra I félaginu,
sem látizt hafa á árinu. Þrlr af heiöurs-
meSlimum vorum hafa horfiS af sjónar-
sviSinu, þeir Jón J. Bíldfell, fyrrverandi
forseti, Þorsteinn Þ. Þorsteinsson, skáld,
og séra Einar Sturlaugsson, prófastur á
PatreksfirSi. ASrir látnir meSlimir eru, aS
þvl er forseta er kunnugt: Mrs. Jakobína
Breckman, Jón SigurSsson, Magnús Jóns-
son, Skúli Johnson prófessor, Karl Thor-
láksson, Swain Swainson og Nikulás
Ottenson, Winnipeg; Þorsteinn J. Gíslason,
Morden, Man.; Jón ólafsson, Deslie; Mrs.
Djótunn Sveinsson, Stefán Hofteig, Torfi
Torfason, Dundar; Mrs. J. Johnson,
Selkirk; Valdi Sigvaldason, Geysir; og
GuSmundur Einarsson, Árborg.
Stjórnarnefnd félagsins hefir haft all-
marga fundi á árinu. MeSlimir nefndar-
innar eru aS sjálfsögSu eins og aSrir menn,
misjafnir aS upplagi, hæfileikum og áhuga,
einnig eru starfsskilyrSi þeirra mismun-
andi. Óhætt er þó aö fullyrSa, aS meS
nefndarfólki hefir veriS hin bezta sam-
vinna, en afrek meSlima hennar hafa fariS
eftir þeim atvikum, sem nefnd hafa veriS.
Sá meSlimur stjórnarnefndarinnar, sem