Heimilisritið - 01.08.1955, Síða 40

að bíða eftir hinu áríðandi bréfi yðar,
sama hvað í því stendur. Eg verð að
vona að það sé ekki eins árðandi og
þér viljið vera láta, því við stingum af
til Chicago seinna í dag. Það er búið
að lesta „Spitsbergen" aftur og hún er
tilbúin til að halda til Afríku á ný, svo
ég verð að sjá um að litlu negrastrák-
arnir mínir komist frá borði fyrir klukk-
an 3 síðdegis.
Við ferðumst með bifreið, því að ég
hef fengið ágæta hugmynd. Nú, þegar
ég veit, að þessir sex svörtu náungar,
eru ekki eins hættulcgir og þeir líta út
fyrir að vera, væri skömm að því að
nota sér ekki auglýsingagildið sem felst
í slíku ferðalagi. Það er, svo ég segi
sjálfur frá, óborganlegt.
Hér er svo hugmynd mín:
Við eigum að fara til Chicago og
sameinast þar hinum leikurunum úr ó-
trúlegustu mynd aldarinar „Nætur í
Nairobi“, og við eigum að vera þar í
síðasta lagi á föstudag, svo við höfum
engan tíma til að slæpast á leiðinni.
Við flytjum þá með bifreið, því þeir
eru svo viltir, að við þorum ekki að
senda þá með járnbraut eða flugvél. En
milli New York og Chicago eru að
minnsta kosti tvær ár, sem hafa flætt
yfir bakka sína, það vitið þér eins vel
og ég, Richard.
Rétt áður en við höldum af stað
hringi ég í veðurhanana og spyr, hvar
á leiðinni séu mestar líkur fyrir að lenda
í almennilegu flóði. Svo flýtum við okk-
ur þangað og keyrum bílinn út í þar
sem verst er þar til við sitjum föst,
hjálparlaus. Við hverfum svo dögum
skiptir. Á meðan þér og blaðamenn
þjóðarinnar leitið að okkur, og þér, sér-
staklega, látið í ljós mikinn kvíða út
af örlögum okkar, og auðvitað þeirra
manna, sem mannæturnar hitta, munu
allir álíta að þetta sé ekkert „plat“, því
hver getur hugsað sér, að við af frjáls-
um vilja frestuðum heimsfrumsýning-
unni á „Nætur í Nairobi“?
Er við höfum verið týnd í nokkra
daga biýt ég mér leið til menningarinn-
ar aftur, og rétt áður en líður yfír mig,
tekst mér að skýra frá því, að við höf-
um hvert gengið í sína átt, til þess.að
reyna að bjarga lífinu, og þannig séu
því sex mannætur, sem leiki lausum
hala í vesling Ohio-ríki. Er ég hef kreist
þetta út úr mér steinlíður yfir mig, og;
þekki ég meðbræður mína rétt munu
allir íbúar Ohio gera slíkt hið sama.
Því um leið verðið þér að játa allt, að
vísu nauðugir, og þá skuluð þér sanna
til að blöðin munu slá upp fréttinni með
sömu feitu fyrirsögninni og þau notuðu
þegar heimsstyrjöldinni var lokið.
Hafið þér nokkurn tíma heyrt betri
auglýsingahugmynd, Richard.
Hún getur ekki mistekizt. Ég fer með
heilt hænsnabú með mér í bílnum, því
ef mannæturnar fá nóg af kjúklinga-
steik, eru þeir gæfir eins og lömb. Okk-
ur verður ábyggilega ekki skotaskuld
úr þvf að ná þeim aftur, því það ar auð-
velt að þekkja þá frá hinum innfæddu í
Ohio, og sérhver innfæddur afrískur
negri er syndur eins og selur.
Nei, það getur ekkert skeð, og við
fáum auglýsingu, sem mun fá allar hin-
ar kvikmyndimar til þess að blikna.
Þér skuluð ekki vera áhyggjufuilur,
þó við komum ekki til Chicago á rétt-
um tíma. En látið cins og þér séuð
áhyggjufullur yfir þvf, hvað hafi kom-
ið fyrir.
Afganginum geng ég frá.
Púta-pút
Georg.
P.S. Það er aðeins eitt í viðbót. Ég
hringdi til Rebeccu Lane og taldi hana
á að keyra með okkur til Chicago. Hún
38
HEIMILISRITIÐ