Heimilisritið - 01.08.1955, Qupperneq 54

stúlkuna. En henni var ljóst, að
æskan umgekkst töluvert frjáls-
legar en þegar hún var ung.
Henni skildist nú, að þær höfðu
ekki talað mikið um, hvað væri
rétt og hvað væri rangt. Hún
hafði haldið, að það vissi Mary
af sjálfu sér.
SVO skrifaði vinkona mín
Mary bréf, og í því reyndi hún
að útskýra hina efnislegu orsak-
ir er liggja að baki hins hefð-
bundna kynferðis. Hún útskýrði,
hvemig sumir hlutir líkama
okkar hafa margslungið tauga-
samband við kynfærin, og eru
því mjög tilfinninganæmir; í
fyrsta lagi varirnar, þar sem
aftur aðrir hlutar líkamans eru
tilfinninganæmari vegna ná-
lægðar sinnar við kynfærin. Hún
útskýrði, að með þessu vekti og
freistaði náttúran til þess að
tryggja viðhald ættarinnar, án
minnsta tillits til vilja eða til-
hneiginga hvers einstaklings.
„Þannig erum við sköpuð, sé-
um við heilbrigð, og það er ekk-
ert til að skammast sín fyrir.
Undir vissum kringumstæðum
myndu jafnvel beztu menn og
konur láta undan þessum hvöt-
um. Þess vegna verðum við að
varast freistingarnar. Það er
einnig þess vegna, að daður og
blíðuatlot geta verið hættuleg,
því vegna þeirra leiðast báðir að-
ilar svo langt, að þá þyrstir eft-
ir að halda enn lengra. Sú mann-
eskja, sem ekki óskar eftir að
sleppa fram af sér taumnum,
verður því að forðast blíðuhót.
Og það er einnig annað en
þetta, sem taka skal með í reikn-
inginn. — Manni ber að varast
það, sem setur blett á mannorð
hans, ef aðrir kæmust að því,
og sem þess utan getur haft al-
varlegar afleiðingar. Þegar þú
eitt sinn verður í raun og veru
alvarlega ástfangin, mun hin lík-
amlega ást standa þér fyrir hug-
skotssjónum sem eitthvað fagurt
og heilagt. Það mun þér finnast,
þegar maður sá, sem þú elskar,
og einnig elskar þig, ber virð-
ingu fyrir þér og finnst þú vera
það fegursta, sem nokkru sinni
hefur fæðzt í þessum heimi. Þá
munuð þið bæði iðrast þeirrar
auðfengnu gleði, sem þið félluð
fyrir fyrrum. Sú ást er auðfeng-
in, sem ekki er annað en fýsn.
Ástarkenndin er annað og
miklu meira en að fullnægja
girnd. Hún skapar einlæga lags-
mennsku, sem varir allt lífið,
hún skapar heimili, gefur okkur
börn, sem við elskum og vernd-
um eins lengi og við lifum. Á
umliðnum öldum hafa mennim-
ir lært, að ást og gagnkvæm
virðing verður að bera uppi hið
52
HEIMILISRITIÐ